Λέγεται ότι το σχήμα ήταν ετοιμοθάνατο ήδη από τον Φεβρουάριο, αλλά από την Τρίτη 26/9, η Συμμαχία Renault-Nissan είναι και επίσημα νομικά νεκρή.

Ήταν εκείνη την ημέρα που η διοίκηση της Renault ανακοίνωσε στη συγκέντρωση των συνδικάτων «ότι η νέα συμφωνία διαχείρισης δεν μας επιτρέπει πλέον να θεωρούμε ότι ο Γάλλος κατασκευαστής ελέγχει την ιαπωνική εταιρεία». Ως αποτέλεσμα, όλες οι κοινοπραξίες που υπήρχαν, κάποιες μάλιστα για περισσότερες από δύο δεκαετίες, διαλύονται.

Η Συμμαχία Renault-Nissan διαλύθηκε, αλλά το κυνήγι του κόστους δημιουργεί παράδοξες συνέργειες

Πρόκειται για όλες εκείνες τις δομές που ανέπτυσσαν από κοινού την ενσωματωμένη πληροφορική στα αυτοκίνητα των πέντε εμπορικών σημάτων Dacia, Infiniti, Mitsubishi, Nissan και Renault ή αν θέλετε επτά μαζί με την Alpine και την Avtovaz. Αλλά κυρίως αφορούσε την περίπτωση της RNPO (Renault Nissan Purchasing Organisation), της εταιρείας για αγορές από κοινού που δημιουργήθηκε το 2001 από τον Carlos Ghosn.

Η πολύ καλή ιδέα του τότε επικεφαλής της Συμμαχίας και σήμερα παρία, συνίστατο στην ομαδοποίηση των περισσότερων παραγγελιών που γίνονταν με προμηθευτές εξοπλισμού. Δεδομένων των τεράστιων όγκων που χρειάζονταν, η τιμή αγοράς αυτών των ανταλλακτικών γινόταν προφανώς πολύ ελκυστική για τις οι πέντε φίρμες της Συμμαχίας.

Όταν λειτουργούσε σε πλήρη δυναμικότητα το 2015, ο Carlos Ghosn εξηγούσε σε όποιον άκουγε ότι αυτή η δομή εξοικονομούσε 4,3 δισ. ευρώ ετησίως! Ακόμα κι αν πρόκειται για φουσκωμένο νούμερο, ακόμα κι αν αφορούσε τα μισά κεφάλαια, πάλι η εξοικονόμηση ήταν τεράστια. Ωστόσο, από το 2019 και την κακήν κακώς απομάκρυνση του Ghosn, δεν δημοσιεύθηκαν άλλα αποτελέσματα της RNPO. Και το ίδιο το όνομά της μετατράπηκε σε APO για το «Alliance Purchasing Organisation».

Επομένως, και αυτή η εταιρεία διαλύεται και όσοι εργάζονται εκεί θα επιστρέψουν ο καθένας στη μητρική εταιρεία μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου. Αλλά παραδόξως, τη στιγμή που η Συμμαχία Renault-Nissan εξαφανίζεται ως επίσημη νομική δομή, τα πρότζεκτ της συνεχίζουν να εξελίσσονται, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Και μάλιστα σε αριθμό τουλάχιστον τον ίδιο μεγάλο όσο την παλιά, καλή εποχή. Ίσως διότι είναι ακόμη πιο σημαντικά απ’ ό,τι τότε.

Ωστόσο, όλες αυτές οι αποσπασματικές «συμμαχίες», που αποσκοπούν στην εξοικονόμηση πόρων με βάση το κόστος προς κόστος, πραγματοποιούνται χωρίς ανταλλαγές μετοχών. Και έτσι θα λειτουργούν από εδώ και πέρα η Renault και η Nissan, ύστερα από ένα ανέλπιστα φιλικό διαζύγιο: Θα συνεχίζουν να μεγαλώνουν τα παιδιά και να κάνουν κι άλλα, ενώ ο κάθε σύζυγος θα μένει στο σπίτι του.

Αυτό το διαζύγιο επιβλήθηκε εκ των προτέρων από τη στιγμή που η Renault αποφάσισε να χωριστεί στα δύο: Με την Horse για τα θερμικά μοντέλα και την Ampère για τα EV. Μια αναγκαιότητα που συνδέεται με την είσοδο νέων επενδυτών σε αυτές τις δομές, όπως η κινεζική Geely. Με τον έναν κατασκευαστή λοιπόν να κυνηγά τον άλλον, στην εξίσωση έρχονται να μπουν και οι Κινέζοι κατασκευαστές που τρέφουν πλέον ιδιαίτερη αγάπη για τις ευρωπαϊκές αγορές.