Είναι η πρώτη φορά που η ιταλική φίρμα πολυτελών σπορ αυτοκινήτων προσφέρει ένα μοντέλο σε αυτή την κατηγορία – αν και δεν είναι αυτή η πρώτη Ghibli.

Το πιο πρόσφατο μοντέλο με αυτό το όνομα ήταν το πολύ γρήγορο, βασισμένο στην Biturbo, δίπορτο κουπέ των αρχών του ’90, με τον 2λιτρο κινητήρα 310 ίππων. Πριν από αυτό, η Ghibli ήταν ένα εξωτικό σούπερκαρ, με κινητήρα V8 τοποθετημένο μπροστά, που παράχθηκε από το 1967 έως το 1973.

Τρία πολύ διαφορετικά αυτοκίνητα, λοιπόν, και το πιο πρόσφατο με αυτό το όνομα δεν έχει σχέση με τα προηγούμενα πέρα από το ότι και τα τρία είναι ξεκάθαρα σπορ και με πολυτελές, κλασάτο εσωτερικό.

Το μοντέλο με το οποίο η νέα Ghibli έχει στενή σχέση είναι η επίσης καινούργια, και μεγαλύτερη, Quattroporte. Τα δύο αυτοκίνητα έχουν την ίδια βασική αρχιτεκτονική, τα ίδια κινητήρια συστήματα, αναρτήσεις, ακόμα και την ίδια γραμμή παραγωγής. Διαφέρουν όμως στην εμφάνιση –κανένα τμήμα του αμαξώματος δεν είναι ίδιο– και στις διαστάσεις, καθώς η Ghibli είναι κάπου 30 cm πιο κοντή, λίγο φαρδύτερη και παρότι έχει αντίστοιχες αναλογίες, με την καμπίνα μετατοπισμένη προς τα πίσω, έχει τη δική της αισθητική προσωπικότητα. Το ίδιο ισχύει και μέσα, όπου το ταμπλό είναι πιο προσανατολισμένο προς τον οδηγό.

Παρά τις διαφορές όμως, η Maserati δεν έχει εύκολη δουλειά μπροστά της. Αποτελεί πρόκληση το να εξελίξεις ένα μοντέλο με πιο έντονο και ξεκάθαρα σπορ χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας τους ίδιους κινητήρες, τα ίδια συστήματα μετάδοσης και τις ίδιες αναρτήσεις – και μάλιστα χωρίς να βάζεις τους εν δυνάμει αγοραστές Quattroporte στον πειρασμό να σκεφτούν ότι θα μπορούσαν να ξοδέψουν λιγότερα για να πάρουν ένα αυτοκίνητο που είναι ουσιαστικά ίδιο.

Η Ghibli προσφέρεται με τρεις διαφορετικούς κινητήρες και δύο συστήματα μετάδοσης: Η γκάμα ξεκινά με την απλή Ghibli, που είναι πισωκίνητη και έναν 3λιτρου V6 330 ίππων με άμεσο ψεκασμό βενζίνης και δύο τούρμπο. Πιο πάνω είναι η Ghibli S, με μια έκδοση 410 ίππων του ίδιου –σχεδιασμένου και κατασκευασμένου από τη Ferrari– κινητήρα. H Ghibli S προσφέρεται ως πισωκίνητη, αλλά και ως τετρακίνητη Q4 με ηλεκτρονικό σύστημα κατανομής της ροπής, εμπρός-πίσω, σε πραγματικό χρόνο και ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

Η πιο ασυνήθιστη επιλογή όμως –για τη Maserati– είναι η Ghibli Diesel, με έναν επίσης 3λιτρο V6 κινητήρα, αλλά πετρελαίου. Αυτός είναι μεν βασισμένος στον VM που κινεί το νέο Jeep Grand Cherokee, έχει όμως εξελιχθεί από την ομάδα του Πάολο Μαρτινέλι, του υπεύθυνου κινητήρων της Ferrari F1 την εποχή του Μίχαελ Σουμάχερ, ώστε να αποδίδει 275 ίππους και να έχει χαρακτήρα που να αρμόζει σε μια Maserati. Η Ghibli Diesel θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή αγορά, βοηθώντας καθοριστικά τη Maserati να πετύχει το στόχο της για αύξηση των παγκόσμιων πωλήσεών της από τις 6.000-8.000 στις 50.000 μέσα σε τρία χρόνια.

Όλες οι Ghibli έχουν αυτόματο κιβώτιο 8 σχέσεων της ZF, ανάρτηση με διπλά ψαλίδια μπροστά και πολλαπλούς συνδέσμους πίσω, τα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα αμορτισέρ Skyhook της Maserati, μηχανικό μπλοκέ πίσω διαφορικό, φρένα της Brembo και τιμόνι με υδραυλική υποβοήθηση. Όλες έχουν επίσης κατανομή βάρους 50:50 (ακόμα και η Q4 με το κιβώτιο μεταφοράς πίσω από τον κινητήρα), αεροδυναμικό συντελεστή Cd=0,31 και είναι κάπου 50 κιλά ελαφρύτερες από τις αντίστοιχες Quattroporte.

Ντίζελ με χαρακτήρα
Ακούγοντάς την απ’ έξω να παίρνει μπροστά, η Ghibli Diesel θυμίζει λίγο… θαλαμηγό. Από μέσα όμως δεν ακούς παρά έναν ελαφρό βόμβο. Με τον κινητήρα στο νορμάλ πρόγραμμα λειτουργίας, η ένταση του βόμβου αυξάνεται ομαλά με τις στροφές, χωρίς ποτέ να ενοχλεί. 

Ο κινητήρας μπορεί να μην είναι βελούδινος σαν τους καλύτερους ντίζελ της BMW, όμως είναι πολιτισμένος και με μια ελαφρώς σπορτίφ ηχητική χροιά. Πατήστε τώρα το κουμπί Sport δίπλα στο μοχλό ταχυτήτων και επιταχύνετε τέρμα γκάζι με 2η από τις 1.000 rpm. Μετά από ένα κενό διάστημα μέχρι οι στροφές να φτάσουν τις 1.800, θα ακούσετε ένα βαθύ, υπόκωφο μούγκρισμα. Αυτό είναι προϊόν του συστήματος Active Sound, δηλαδή δύο συσκευών σύνθεσης θορύβου στις εξατμίσεις, που μιξάρουν και τονίζουν τα ευχάριστα στοιχεία του ήχου του ντίζελ κινητήρα.   

Τείνεις να αφήνεις την Ghibli μόνιμα στο πρόγραμμα Sport, διότι στο νορμάλ ο κινητήρας δείχνει κάπως νωθρός, παρά τα 61 kgm ροπής από τις –όχι τόσο χαμηλές– 2.000 έως τις 2.600 rpm. Στο Sport ο ντίζελ έχει απόκριση και νεύρο σε βαθμό που τα 0-100 km/h να καλύπτονται σε μόλις 6,3”. Σε αυτό συμβάλλει βέβαια και το 8άρι κιβώτιο με τις αστραπιαίες αλλαγές.

Οι δυνατές επιταχύνσεις από στάση και οι κεραυνοβόλες ρεπρίζ δεν πάνε χαμένες αν βρεθείς σε δρόμο με στροφές. Παρά το μέγεθος και το βάρος της, η Ghibli δεν νιώθει έξω από τα νερά της ακόμα κι αν ο δρόμος είναι στενός και με ανώμαλη άσφαλτο, όπως αυτοί της Τοσκάνης. Δείχνει σταθερή αλλά και ανέλπιστα ευέλικτη καθώς βουτάει στις στροφές με ακρίβεια και χωρίς υποψία υποστροφής. Απενεργοποιήστε το ESP, κατεβάστε ταχύτητα με το μεγάλο, αλουμινένιο αριστερό paddle στην κολόνα του τιμονιού, βυθίστε το γκάζι στην παχιά μοκέτα και η ουρά της Ghibli θα διαγράψει ένα τέλειο τόξο στη στροφή, ισιώνοντας εύκολα και άψογα στην έξοδο. Το μακρύ μεταξόνιο των σχεδόν 3 μέτρων παίζει σίγουρα το ρόλο του εδώ.

Το τιμόνι της Diesel είναι βαρύ –σαφώς βαρύτερο από της βενζινοκίνητης– αλλά έχει αληθινή, όχι τεχνητή, αίσθηση και συνέπεια στην απόκρισή του. Και ναι, νιώθεις τι κάνουν τα φαρδιά μπροστινά λάστιχα στις στροφές. Καλά είναι και τα φρένα, που μόλις και μύρισαν μετά από οριακή οδήγηση πολλών δεκάδων χιλιομέτρων με το αυτοκίνητο των 1.800+ κιλών.

Αν θέλουμε να βρούμε κάποιο αδύναμο κρίκο στη συμπεριφορά της Ghibli, θα πρέπει να τον αναζητήσουμε στη λειτουργία της ανάρτησης – και δεν αναφέρομαι στο πόσο σκληρή γίνεται πατώντας το σχετικό κουμπί. Με αυστηρή διάθεση θα λέγαμε πως δεν απορροφά τις απότομες ανωμαλίες τόσο αποτελεσματικά όσο αυτή μιας BMW 5 για παράδειγμα. Ακούγεται επίσης λίγο περισσότερο όταν η άσφαλτος είναι ανώμαλη, ενώ και ο τρόπος που ελέγχει τις κινήσεις του αμαξώματος σε κυματοειδή δρόμο δεν είναι κορυφαίος. Ουσιαστικό πρόβλημα δεν υπάρχει, απλά θα τη βαθμολογούσαμε με «λίαν καλώς» και στους τρεις τομείς αντί με «άριστα».

Γενικά πάντως η Ghibli δείχνει σταθερή και τόσο πολιτισμένη όσο υπόσχεται η πλούσια και καλοφτιαγμένη καμπίνα της. Αυτή η αριστοκρατική ατμόσφαιρα που εμπνέει το ποιοτικό, ραμμένο στο χέρι, δέρμα σε συνδυασμό με τις καλόγουστες πινελιές από αλουμίνιο και ξύλο, είναι ένα από τα στοιχεία που κάνουν τη Maserati ξεχωριστή. Τα καθίσματα είναι άνετα και με σωστή στήριξη, ο κλιματισμός τέλειος, ο χώρος άφθονος μπροστά και αξιοπρεπής (ανάλογος μιας Alfa Giulietta) πίσω. Και κάτι σημαντικό, δεδομένου του παρελθόντος της Maserati: η ποιότητα συναρμογής είναι στο επίπεδο που πρέπει και τα εργονομικά σφάλματα είναι ελάχιστα. Θα μπορούσαμε να υποδείξουμε μόνο δύο: ότι τα μεγάλα paddles εμποδίζουν την πρόσβαση στους μοχλοδιακόπτες των φλας και των καθαριστήρων, και ότι τα κουμπιά δίπλα στο λεβιέ του κιβωτίου δεν είναι εύκολο να τα δεις και να τα ξεχωρίσεις. Επίσης, στα αυτοκίνητα –προπαραγωγής– της δοκιμής, ήταν μερικές φορές δύσκολο να βρεις την όπισθεν.

Διάνα στο στόχο
Τα νέα μοντέλα στην κατηγορία αυτή είναι σπάνια. Και ίσως να ήταν υπερβολικό αν ζητούσαμε από τη Maserati να φτάσει τα κορυφαία επίπεδα εξέλιξης της BMW Σειράς 5 ή της Mercedes E-Class. Όμως με την Ghibli τα έχει πλησιάσει πολύ. Κι αν σε κάποιους τομείς –όπως η λειτουργία της ανάρτησης και η ελαφριά καθυστέρηση στην απόκριση των τούρμπο– υπάρχει ακόμη κάποια απόσταση, η Maserati έχει κάμποσα ατού για να ισορροπήσει τη ζυγαριά.

Βασικά παραμένει ένα αυτοκίνητο ιταλικό, στο ότι το επιλέγεις περισσότερο με την καρδιά παρά με το μυαλό. Οι μυώδεις αλλά κομψές γραμμές της, η αριστοκρατική της καταγωγή, η πολυτελής, κλασάτη καμπίνα και οι δυνατές επιδόσεις της είναι μεγάλοι πειρασμοί. Και, αντίθετα απ’ ό,τι στο παρελθόν, δεν προϋποθέτουν σοβαρούς λειτουργικούς συμβιβασμούς.

Ειδικά για την Ghibli Diesel, θα πούμε ότι δεν είναι σωστό να τη συγκρίνει κανείς με τις βενζινοκίνητες αδελφές της, αλλά με τον πετρελαιοκίνητο ανταγωνισμό διότι αυτόν καλείται να αντιμετωπίσει. Κι εδώ είναι που η Maserati έχει πετύχει το σκοπό της, προσφέροντας κάτι διαφορετικό, με ξεχωριστό στιλ και σπορ χαρακτήρα.

Τα νούμερα της Ghibli, όπως οι εκπομπές CO2 των 158 g/km, είναι πολύ ανταγωνιστικά. Οι επιδόσεις της εξαιρετικές. Και όλα αυτά χωρίς πρακτικούς συμβιβασμούς, ούτε καν στην τιμή που –στην περίπτωση της βασικής Ghibli– είναι 40% χαμηλότερη από εκείνη της αντίστοιχης Quattroporte.

Σε σχέση με τα πιο συνηθισμένα μοντέλα της κατηγορίας, η Ghibli μπορεί να είναι λίγο ακριβότερη, όμως τη διαφορά αυτή εύκολα τη δικαιολογείς στον εαυτό σου αφού παίρνεις ένα αυτοκίνητο ξεχωριστό, στιλάτο, με γόητρο και χαρακτήρα.

Τι λέει το DRIVE
Η Maserati βουτά στα βαθιά, αλλά κολυμπά με άνεση. Η Ghibli Diesel είναι στιλάτη και επιθυμητή, με εξαιρετικές επιδόσεις, σπορ χαρακτήρα και εσωτερικό υψηλής κλάσης. Και αντίθετα με παλιότερα ιταλικά αυτοκίνητα κύρους, δεν απαιτεί λειτουργικούς συμβιβασμούς ούτε έχει υπερβολική τιμή. Κι αν υστερεί ελαφρά στην ανάρτηση, σε σχέση με τα κορυφαία μοντέλα του ανταγωνισμού, το αντισταθμίζει με την ξεχωριστή εμφάνιση, το χαρακτήρα και το γόητρο της φίρμας της.
Τιμή € 78.000 (κατ’ εκτίμηση)
Τεχνολογία 2.987 cc, V6, 2x2 EEK 24v, άμεσος ψεκασμός και τούρμπο VGT, 275 PS/4.000 rpm, 61,1 kgm/2.000-2.600 rpm, αυτόματο κιβώτιο 8 σχέσεων, κίνηση πίσω μέσω μηχανικού μπλοκέ διαφορικού
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h σε 6,3”
Τελική ταχύτητα 250 km/h
Κατανάλωση 5,9 lt/100 km
Εκπομπές CO₂ 158 g/km
Διαστάσεις 4.971 x 1.945 x 1.461 mm
Βάρος 1.835 kg
Τιμές κατασκευαστή