Μην σας παραπλανά ένα αυτοκίνητο όπως η αναβίωση της Stratos που έχει κυκλοφορήσει εδώ και λίγα χρόνια που από κάτω κρύβει μηχανικά σωθικά της Ferrari.

To μέλλον της Lancia είναι απολύτως αβέβαιο, με τον ιταλικό αυτοκινητικό Τύπο να αναμένει η Fiat Chrysler να πουλήσει την εταιρεία σε όποιον πλειοδοτήσει.

Ιστότοποι όπως το AlVolante.it θεωρούν ότι η Lancia θα διατεθεί προς πώληση, αναφερόμενοι σε λόγια του Sergio Marchionne: «Το σημαντικό [για τη Fiat Chrysler] είναι να κερδίζει, όχι να χάνει». Και η Lancia, όπως ίσως γνωρίζετε όλοι, έχει συρρικνώσει την γκάμα της σε ένα μόλις παμπάλαιο μοντέλο και αυτό μόνο για την εγχώρια αγορά, με την επιβίωσή της να συνεχίζεται αποκλειστικά και μόνο από την οικονομική και άλλη υποστήριξη του υπόλοιπου γκρουπ.

Το στρατηγικό μίτινγκ που θα γίνει τον ερχόμενο Ιούνιο είναι και εκείνο στο οποίο ο Marchionne θα μπορούσε να ανακοινώσει ότι Lancia είναι προς πώληση, κάτι που γεννά άμεσα το επόμενο ερώτημα. Ποιος παίκτης στην αυτοκινητοβιομηχανία θα την αγοράσει; Με την παραγωγή του στο πολωνέζικο εργοστάσιο παράλληλα με το FIAT 500, το Ypsilon είναι ό,τι έχει απομείνει στον Ιταλό κατασκευαστή, εκτός βέβαια από το δοξασμένο παρελθόν και τη βαριά κληρονομιά στα ράλι.



Υπάρχει επίσης το ζήτημα της κερδοφορίας, με τη Lancia να αιμορραγεί οικονομικά εδώ και πολλά χρόνια. Οι πωλήσεις είναι πολύ χαμηλές, καθώς το Ypsilon κινήθηκε αγγίζοντας τα 61.000 αυτοκίνητα για το 2017. Σύμφωνα με τη Fiat Chrysler, οι πωλήσεις του Ypsilon θα μπορούσαν να πέσουν στις 52.000 το 2018.

Η Lancia δεν είναι το μοναδικό εμπορικό σήμα του γκρουπ που απέχει ένα βήμα από τον χλοερό τόπο αναψύξεως. Και η Chrysler διατηρείται ζωντανή χάρη το 300, ένα σχέδιο ηλικίας 14 ετών πάνω στην πλατφόρμα LX, και το Pacifica. Το μέλλον της Chrysler θα καθοριστεί και αυτό κατά τη συνάντηση του Ιουνίου στο Balocco, όπου θα επισημοποιηθεί το επιχειρηματικό σχέδιο που θα ισχύσει μέχρι το 2022.

Το σχέδιο αυτό παραμένει υψίστης σημασίας για την ιταλοαμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία, κυρίως επειδή ο Sergio Marchionne θα παραιτηθεί από την κεφαλή της FCA μόλις ολοκληρωθεί και 2018. Όπως τρέχουν τα πράγματα τώρα, τρία είναι πιθανά σενάρια για τη Lancia. Το πρώτο να την αφήσουν να «πεθάνει» εάν κανένας αγοραστής δεν βρεθεί για να την αγοράσει. Από την άλλη μεριά, η FCA θα μπορούσε να τις δώσει μια σύγχρονη διάσταση, μετατρέποντάς την στην ηλεκτρική φίρμα του γκρουπ. Και τελευταία, αλλά όχι έσχατη, οι μεγαλύτερες και πλουσιότερες αυτοκινητοβιομηχανίες στον κόσμο θα μπορούσαν να έρθουν προς διάσωσή της, με έμφαση στη Volkswagen, στην Toyota και στη Συμμαχία Renault-Nissan-Mitsubishi.

Ποια είναι η Lancia;
Λίγες εταιρίες μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν μια τόσο πλούσια ιστορία όπως η Lancia. Μια ιστορία που ξεκίνησε πριν από 112 χρόνια, στο Τορίνο, από δύο οδηγούς αγώνων .

Όλα ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 1906 όταν ο Vincenzo Lancia και ο Claudio Fogolin δύο οδηγοί αγώνων -έτρεχαν τότε με αυτοκίνητα της FIAT- αποφάσισαν να ιδρύσουν τη δική τους βιοτεχνία αυτοκινήτων. Η εταιρία βαφτίστηκε Fabbrica di Automobili Lancia & C. και το πρώτο της μοντέλο, το Tipo 51, ή 12 HP όπως βαφτίστηκε από τη φορολογήσιμη ισχύ του, εμφανίστηκε το 1908. Στην πορεία το μοντέλο μετονομάστηκε σε Alfa, ξεκινώντας έτσι τη λογική ονοματολογίας των μοντέλων της ιταλικής φίρμας με γράμματα του ελληνικού αλφάβητου.



Ήδη από το 1910, η εταιρία ξεκίνησε τις εξαγωγές εξαρτημάτων στις ΗΠΑ, όπου χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή μοντέλων της SGV. Πέντε χρόνια αργότερα ξεκίνησε η κατασκευή του Jota, ενός επαγγελματικού οχήματος που κατασκευαζόταν με αμάξωμα φορτηγού ή λεωφορείου και φορούσε 4κύλινδρο κινητήρα 4,9 λίτρων. Η κίνηση ήταν πετυχημένη, αφού παραλλαγές του Jota με ελληνικό αριθμητικό πρόθεμα (Dijota, Trijota κ.ο.κ. έως Eptajota) συνέχισαν να πωλούνται για τα επόμενα 20 χρόνια, έως το 1935.

Παράλληλα όμως η γκάμα των επιβατικών εμπλουτιζόταν με περισσότερα μοντέλα, τα οποία λάνσαραν σημαντικές καινοτομίες. Η Lancia Theta (ή 25/35 ΗΡ) του 1913, με τον ίδιο κινητήρα, ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό μοντέλο με ολοκληρωμένο ηλεκτρικό κύκλωμα. Και σε μια εποχή που το πλαίσιο «σκάλας» ήταν ο κανόνας, σαφώς ήταν ιδιαίτερα πρωτοποριακή η Lambda του 1922, το πρώτο αυτοκίνητο με αυτοφερόμενο αμάξωμα.



Είχε μάλιστα και ανεξάρτητη εμπρός ανάρτηση, με το αμορτισέρ και το ελατήριο ενσωματωμένα στον ίδιο μηχανισμό. Μια διάταξη που έμελε να υιοθετηθεί από τα μοντέλα της Lancia για τα επόμενα 40 χρόνια. Στη Lambda έκανε το ντεμπούτο του και ένας κινητήρας V4 με μικρή περιεχόμενη γωνία, μεταξύ 13º και 14º, αναλόγως έκδοσης.



Η συνέχιση του θρύλου
Ο Vincenzo Lancia έμεινε στο τιμόνι της εταιρίας μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1937. Η Aprilia, το τελευταίο μοντέλο που φτιάχτηκε υπό την καθοδήγησή του, είχε το χαμηλότερο αεροδυναμικό συντελεστή της εποχής: Cd 0,47. Μεταπολεμικά, τη διαχείριση ανέλαβαν η σύζυγός του Adele Miglietti και ο γιός του Gianni, οι οποίοι προσέλαβαν τον Vittorio Jano, ένα μηχανικό με περγαμηνές από την Alfa Romeo. Έτσι η Lancia συνέχισε στο ίδιο μονοπάτι, αυτό της κατασκευής μοντέλων, ξεχωριστών σε εμφάνιση και πρωτοποριακών σε τεχνολογία.



Το 1948, η Ardea έγινε το πρώτο μοντέλο παραγωγής με 5άρι κιβώτιο, και το 1950 η νέα Aurelia το πρώτο μοντέλο της με κινητήρα V6. Σε αυτή εμφανίστηκαν επίσης τα λάστιχα ράντιαλ και το κιβώτιο τοποθετημένο πίσω -transaxle. Ωστόσο αυτή η νοοτροπία αύξανε το κόστος κατασκευής και η ζήτηση για τα μοντέλα της δεν ήταν πάντα η αναμενόμενη, οπότε τα οικονομικά της εταιρίας χειροτέρεψαν δραματικά τις δεκαετίες του ’50 και το ’60.



Όταν το 1969 η Lancia βρέθηκε με ζημιές άνω των 20 εκατομμυρίων στερλινών, η FIAT έκανε μια καλή προσφορά και την εξαγόρασε. Η FIAT ανανέωσε πλήρως τη Lancia, λανσάροντας ολοκαίνουργια μοντέλα παραγωγής όπως οι προσθιοκίνητες Beta και Gamma, και συνέχισε πιο έντονα την παρουσία της στα ράλι, που είχε ξεκινήσει με τη Fulvia Rallye, με τη Stratos.



Το 1980 παρουσιάστηκε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μοντέλα της Lancia, η Delta, η οποία επιβραβεύτηκε με τον τίτλο του Car of the Year. Η εταιρία συνεργάστηκε για κάποια χρόνια με τη SAAB, και στη συνέχεια η σχέση των μοντέλων της με τα αντίστοιχα της FIAT γινόταν όλο και πιο έντονη, σε επίπεδο μηχανικών μερών. Σταδιακά έγινε το πολυτελές παρακλάδι του ιταλικού ομίλου, εγκαταλείποντας τους αγώνες και καταργώντας τις σπορ εκδόσεις δρόμου.



Με έμφαση στην ξεχωριστή σχεδίαση και στην πολυτέλεια, είχε μέχρι πρότινος προτάσεις σε κάθε κατηγορία, από το Ypsilon και τη Delta τρίτης γενιάς μέχρι τη Thema και το πολυμορφικό Phedra, που συγγένευαν με μοντέλα της Chrysler. Όμως, το 2014 ανακοινώθηκε ότι τα περισσότερα μοντέλα της φίρμας καταργούνται, αφήνοντας στην γκάμα μόνο το Ypsilon.

Βαριά αγωνιστική κληρονομιά
Μια εταιρία που ιδρύθηκε από οδηγούς αγώνων δεν θα μπορούσε παρά να δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην παρουσία της στο αγωνιστικό τερέν, σχεδόν κάθε στιγμή της πολύχρονης ιστορίας της.

Μέχρι τη δεκαετία του ’30, αρκετά αυτοκίνητα της Lancia είχαν σημειώσει νίκες στην κατηγορία τους σε αγώνες όπως το Mille Miglia, το Targa Florio και το Automotive Giro d’ Italia. Ύστερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τον Gianni Lancia στο τιμόνι τις εταιρίας, σχηματίστηκε το Lancia Racing Team και φτιάχτηκαν παραλλαγές της Aurelia ειδικά για αγώνες ταχύτητας, με πιο επιτυχημένο μοντέλο το D20 Sport. Κορυφαία στιγμή ήταν η κατάκτηση των τριών πρώτων θέσεων στο Carrera Panamericana, έναν αγώνα 3.000 km.



Το 1954, η Lancia μπήκε δυναμικά στα Grand Prix. Το μονοθέσιο D50 είχε τρία διαφορετικά ντεπόζιτα βενζίνης για ιδανική κατανομή βάρους και ανοδική πορεία στους αγώνες, με βασικό οδηγό τον Alberto Ascari. Όμως, ο πρόωρος θάνατός του σε δοκιμές με τη Ferrari ανάγκασε τη Lancia να εγκαταλείψει το θεσμό.



Έτσι η φίρμα επέστρεψε στα ράλι, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, αρχικά με την Appia Zagato και στη συνέχεια με τη Flaminia και τη Fulvia. Από εκεί και ύστερα, η διαδρομή είχε ακόμα περισσότερες επιτυχίες και περισσότερη αίγλη για τη Lancia, με τη Stratos HF. Το πολύ εντυπωσιακό αγωνιστικό που κατέκτησε τρία πρωταθλήματα κατασκευαστών στο WRC.





Το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80 αποδείχθηκε πολύ δύσκολο για τη φίρμα, αφού η 037 και η Delta S4 συνδέθηκαν με τους θανάτους των Bettega και Toivonen, αντίστοιχα, που οδήγησαν στην κατάργηση του Group B. Επανήλθε όμως στην κορυφή στη συνέχεια, με τη Delta HF Integrale, η οποία κατέκτησε έξι τίτλους κατασκευαστών σερί, από το 1987 μέχρι το 1992.



Παρότι έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση από το 1993, η Lancia παραμένει ο πιο επιτυχημένος κατασκευαστής στην ιστορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι, με δέκα τίτλους συνολικά.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Lancia Flavia Coupé 1962-1969

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Τότε που τα ντοκιμαντέρ μιας Lancia δεν χρειάζονταν μετάφραση [videos]