Τη νέα Carrera την ξέρετε, για τη νέα Carrera 4 έχουμε επίσης γράψει, όπως και για το κιβώτιο PDK, οπότε τι έχει να μας πει η νέα Targa; Μα, για τη σκεπή της φυσικά...

Ακούγεται περίεργα, αλλά αν δεν υπήρχε ο Ραλφ Νέιντερ, δεν θα διαβάζατε σήμερα αυτό το κομμάτι. Γιατί χωρίς τον πρωτεργάτη του αμερικάνικου καταναλωτικού κινήματος (και πρόσφατα προεδρικό υποψήφιο), δεν θα υπήρχε Porsche Targa. Το 1965, ο Νέιντερ είχε εκδώσει το περιβόητο μπεστ σέλερ του, “Unsafe at any Speed” (Ανασφαλές σε Οποιαδήποτε Ταχύτητα), που έστρεψε την προσοχή του κοινού στην έλλειψη ασφάλειας των τότε αυτοκινήτων. Πέρα από το θάνατο της Chevrolet Corvair, το βιβλίο εκείνο παρά λίγο να φέρει και την καταδίκη των ανοιχτών αυτοκινήτων. Πώς να παρουσιάσει η Porsche την έκδοση cabrio του νέου της μοντέλου, της 911, μέσα σ’ αυτό το κλίμα; «Ακολουθώντας το παράδειγμα των αγωνιστικών αυτοκινήτων» – ήταν η φαεινή ιδέα του αρχισχεδιαστή της εταιρείας, Φέρντιναντ Αλεξάντερ (ή αλλιώς «Μπούτσι») Πόρσε. Τοποθέτησε λοιπόν στην 911 ένα ανοξείδωτο roll bar, που εκτός από προστασία σε περίπτωση ανατροπής, πρόσφερε και ακαμψία στη δομή – κάτι άγνωστο στα τότε cabrio.

Δύο σε ένα, νοικοκυρεμένα
Η ανοιχτή 911 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης, το 1965. «Δεν είναι ούτε coupe ούτε cabrio, αλλά συνδυάζει την ελευθερία των πρώτων με την ασφάλεια των δεύτερων», διαφήμιζε η Porsche το νέο της μοντέλο, που το βάφτισε Targa. Εύστοχη ονομασία, γιατί πέρα από το συνειρμό με τον κλασικό σικελικό αγώνα Τάργκα Φλόριο, στον οποίο η εταιρεία μέτραγε ήδη κάμποσες νίκες, η λέξη targa στα ιταλικά σημαίνει ασπίδα (προστασίας στα τουμπαρίσματα, στη συγκεκριμένη περίπτωση).

Το concept της πρώτης Targa ήταν απλό: αφαιρούμενη σκεπή μπροστά από το roll bar και μαλακό πίσω παρμπρίζ από ζελατίνα, που άνοιγε με φερμουάρ. Έτσι μπορούσες να κάνεις τέσσερις συνδυασμούς. Η βασική αυτή ιδέα εφαρμόστηκε και στις επόμενες γενιές της 911 Targa, μέχρι την 993 του 1995. Εκεί τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Η σκεπή έγινε πλέον γυάλινη και αντί να αφαιρείται, συρόταν ηλεκτρικά κάτω από το πίσω παρμπρίζ. Πολύ πιο εύχρηστο και κομψό σύστημα, αλλά τέρμα στην επιλογή wind through. Αυτό που είχαμε πλέον στην ουσία ήταν μια μεγάλη, γυάλινη ηλιοροφή. Αυτό έχουμε και τώρα, στη νέα Targa 4.

Η συνολική γυάλινη επιφάνεια φτάνει τα 1,54 m2 και το άνοιγμα τα 0,45. Το κρύσταλλο μάλιστα είναι ειδικό, φιλτράρει τις υπεριώδεις ακτίνες και αφήνει να περάσει μόνο το 1/3 του ηλιακού φωτός και μόλις το 17% της θερμικής του ενέργειας. Αν κλείσεις δε το ηλεκτρικό σκίαστρο, η σκίαση φτάνει το 96%. Το σκίαστρο έχει τον δικό του διακόπτη, η συρόμενη σκεπή τον δικό της, ενώ το πίσω παρμπρίζ ανοιγοκλείνει κι αυτό ηλεκτρικά, σαν τρίτη πόρτα, παρέχοντας εύκολη πρόσβαση στον πίσω χώρο αποσκευών. Αν διπλώσεις τις πλάτες των πίσω καθισμάτων, έχεις 230 λίτρα διαθέσιμα για φόρτωμα – 25 παραπάνω απ’ ό,τι στην 911 Coupe. Η στρεπτική ακαμψία της Targa; Ανάμεσα σ’ αυτήν της Cabriolet και της Coupe. Όπως εξάλλου κι η τιμή της. Τα μηχανικά μέρη; Ίδια με της Carrera 4, γιατί το κοινό της Targa ζητούσε μόνο τετρακίνητες οπότε δικίνητη έκδοση πλέον δεν προσφέρεται. Targa 4 και Targa 4S, λοιπόν, και ας δούμε τι γεύση μάς άφησαν όταν τις οδηγήσαμε στην Ιταλία.

Lago di… Targa
Λίμνη της Γκάρντα, κοντά στην Μπρέσια. Το τοπίο γύρω της μαγευτικό, αλλά οι δρόμοι είτε πολύ στενοί είτε με πολλή κίνηση. Η διαδρομή δοκιμής μάλιστα περνούσε από... 21 διασταυρώσεις-πλατείες! Πάλι καλά δηλαδή, αφού εκεί επιχειρήσαμε και κάποια ψιλομπαντιλίκια. Τι αξιολόγηση όμως να κάνεις για την 911, πέρα από το να διαπιστώσεις πόσο δεμένη δείχνει, πόσο άμεσα αποκρίνονται το τιμόνι και ο κινητήρας, πόσο τέλειο είναι το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, πώς αλλάζει χαρακτήρα το αυτοκίνητο με τα κουμπιά Sport και Sport Plus, και πόσο νορμάλ αίσθηση έχουν τα πανίσχυρα (έξτρα) κεραμικά φρένα. Είπαμε όμως: εδώ ήρθαμε για τη σκεπή.

Η γυάλινη σκεπή λοιπόν, με τους μηχανισμούς της, προσθέτει 65 κιλά – και μάλιστα ψηλά. Δεν νιώθεις όμως διαφορά από την Coupe, όπως δεν σου λείπει και η επιπλέον ακαμψία της. Τι κερδίζεις; Ένα πολύ πιο φωτεινό εσωτερικό, ιδίως όταν ο καιρός είναι μουντός. Αν ανοίξεις τη σκεπή, κακά τα ψέματα, αίσθηση full cabrio δεν έχεις. Από την άλλη όμως δεν σε μαστιγώνει κι ο αέρας. Όπως και η πρώτη Targa, έτσι κι αυτή θα περνάει άνετα το τεστ “ladies’ hairstyle”, αφήνοντας ανέπαφες τις κομμώσεις των κυριών. Μειονεκτήματα; Με τα δύο φιμέ κρύσταλλα το ένα πάνω στ’ άλλο, και τις σχετικές αντανακλάσεις, δεν βλέπεις και πολλά από το πίσω παρμπρίζ.

Θα την αγοράζαμε την Targa; Αν μέναμε στη βόρεια Ευρώπη, ασυζητητί. Για την Ελλάδα θα το σκεφτόμασταν – και ίσως να μας έριχνε τελικά. Γιατί με τη φιμέ γυάλινη σκεπή και το «αεροδυναμικό» αλουμινένιο φιλέτο στα πλαϊνά παράθυρα, η 911 γίνεται ακόμα πιο κούκλα...