Υπάρχει περιοχή σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα που να συνδυάζει δάση, έλατα, καταρράκτες, απόκρημνες πλαγιές με θέα στο Αιγαίο, υπέροχες παραλίες και καλό φαγητό; Φυσικά! Και δεν είναι άλλη από την Εύβοια. Γι’ αυτό κι εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μονοήμερο road trip με το Ford Puma Gen-E μέχρι την Κύμη, το «μπαλκόνι του Αιγαίου».

Για να φτάσεις στην Κύμη υπάρχουν δύο διαδρομές. Η πρώτη και πιο σύντομη είναι περνώντας από Ερέτρια, Αμάρυνθο και Αλιβέρι. Η δεύτερη περνά από Νέα Αρτάκη και Καθενούς, συνεχίζει προς Στενή και ανεβαίνει τη Δίρφυ. Ξεκινώντας τη μονοήμερή μας, δύο ήταν τα δεδομένα. Πρώτον, όπως θα έχετε διαπιστώσει στα 29+ χρόνια ύπαρξης του DRIVE, τα χιλιόμετρα δεν αποτέλεσαν ποτέ ανασταλτικό παράγοντα για μια όμορφη διαδρομή. Και δεύτερον, είχαμε στη διάθεσή μας το Ford Puma Gen-E. Tο πιο fun-to-drive ηλεκτρικό B-SUV της ελληνικής αγοράς.

To Ford Puma Gen-E μας απέδειξε πως με τον σωστό προγραμματισμό, τα ταξίδια με EV ακόμη κι αν δεν εξοπλίζονται με τεράστιες μπαταρίες είναι απολύτως εφικτά

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Στην Ορεινή Αρκαδία με το Volvo EX40 Twin Motor AWD

Κάπως έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να φτάσουμε στην Κύμη διασχίζοντας την Δίρφυ και στην επιστροφή να ακολουθήσουμε την παραλιακή διαδρομή. Η μέρα ξεκίνησε από νωρίς με την καλή διάθεση που συνοδεύει κάθε εκδρομή και χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στη Χαλκίδα. Το Puma Gen-E ταξιδεύει ευθύβολα και σταθερά, με την ησυχία που χαρακτηρίζει τα EV.

Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας με την μπαταρία στο 90%. Φτάνοντας στην Χαλκίδα, χωρίς να έχουμε κατά νου να κάνουμε οικονομία, ο ψηφιακός πίνακας οργάνων έδειχνε πως η μπαταρία ήταν στο 70%. Ο 300άρης φορτιστής στη Χαλκίδα ήταν ελεύθερος και από τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς θα σταματούσαμε για καφέ αποφασίσαμε να κάνουμε μια γρήγορη φόρτιση. Σε ταχυφορτιστή DC, η ισχύς φτάνει τα 100 kW κι έτσι σε περίπου 20 λεπτά φτάσαμε στο 90%.

Μέχρι τη Νέα Αρτάκη συναντήσαμε λίγη κίνηση. Σε εκείνο το σημείο στρίψαμε δεξιά, ξεκινώντας ουσιαστικά το ταξίδι μας. Δυστυχώς, στο πρώτο κομμάτι της διαδρομής τα ίχνη της πυρκαγιάς του περασμένου Ιουλίου είναι ορατά αλλά περιορίζονται σε σχετικά μικρή έκταση. Συνεχίζοντας την πορεία μας και αφού έχουμε περάσει τον Πίσσωνα συναντούμε τα «Μανιτάρια Δίρφυς» το πρώτο γαστρονομικό πάρκο μανιταριών στην Ελλάδα.

Έναν σύγχρονο και πολύ προσεγμένο χώρο όπου ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει στο μονοπάτι αναγνώρισης μανιταριών, να μάθει για τα διάφορα είδη και ποικιλίες, να φάει στο εστιατόριο και φυσικά, να αγοράσει χειροποίητα προϊόντα με βάση το μανιτάρι.

Από το πάρκο των μανιταριών, η Στενή απέχει μόλις 15 λεπτά (11 km) και για να την προσεγγίσεις μπορείς είτε να περάσεις μέσα από τους Καθενούς (απλωμένο χωριό με 630 κατοίκους) είτε από τον περιφερειακό δρόμο του χωριού. Πριν φτάσεις αξίζει μια μικρή παράκαμψη προς το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής. Πριν από την πλατεία της Στενής θα στρίψεις δεξιά προς Καμπιά (υπάρχει και σχετική πινακίδα). Και σε λιγότερο από δέκα λεπτά βρίσκεσαι σε ένα παραμυθένιο σκηνικό με τρεχούμενα νερά που περνούν δίπλα από το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής. Το οποίο βρίσκεται στη σπηλιά, όπου και λέγεται πως βρέθηκε η εικόνα της. Απέναντι από το εκκλησάκι θα βρεις την ταβέρνα «Νερόμυλος» σε περίπτωση που θελήσεις να φας.

Ύστερα από τη σύντομη αυτή παράκαμψη βρεθήκαμε στη Στενή, ένα από τα πιο γνωστά χωριά της Εύβοιας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 400 m και έχει πάρει το όνομά της εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, μιας και είναι χτισμένη σε ένα στενό πέρασμα -στενή ρεματιά- στην πλαγιά της Δίρφυος.

Υπάρχουν πολλά μονοπατάκια για να περπατήσεις δίπλα στο ποταμάκι και στην πλατεία θα συναντήσεις καλαίσθητα καφέ (αξίζει να δοκιμάσεις ελληνικό καφέ στη χόβολη, μπισκοτογλυκό και τούρτα κατσαρόλας) και αρκετές βρυσούλες με δροσερό νερό που έρχεται κατευθείαν από το βουνό.

Η Στενή είναι επίσης γνωστή για τις ταβέρνες της και ιδίως, το κρέας της. Υπάρχει ξενοδοχείο με όλες τις ανέσεις και ξενώνες για να μπορέσεις να περάσεις ένα χαλαρωτικό Σαββατοκύριακο μακριά από την πόλη. To ανέβασμα από τη Στενή προς τη Δίρφυ είναι μια πραγματικά υπέροχη διαδρομή. Τόσο από φυσικής όσο και οδηγικής άποψης.

Οι καρυδιές, τα πλατάνια και τα πεύκα έχουν φορέσει τον κιτρινοκόκκινο μανδύα τους προσφέροντας μια ζωηρή αντίθεση με το πράσινο των ελάτων. Ο δρόμος είναι καλά στρωμένος με ωραίες στροφές και φουρκέτες. Πεδίο που το Ford Puma Gen-E ξεδιπλώνει αβίαστα τις αρετές του.

Το βάρος της μπαταρίας δεν έχει επηρεάσει στο ελάχιστο την κατανομή, διατηρώντας την κλίση στις στροφές περιορισμένη. Η αναρρυθμισμένη ανάρτηση ελέγχει πειστικά και αποτελεσματικά τις κινήσεις του αυτοκινήτου, συμβάλλοντας στον δυναμικό χαρακτήρα του Puma. Προς αυτή τη κατεύθυνση και το τιμόνι που ξεχωρίζει για την αίσθηση και το σωστό βάρος, προσφέροντας στον οδηγό την απαραίτητη πληροφόρηση έτσι ώστε να μη νιώθει αποκομμένος από τη δράση των τροχών.

Σημειώστε επίσης πως στο πρόγραμμα Sport, οι μηχανικοί της Ford έχουν προσθέσει τεχνητό ήχο κατά την επιτάχυνση, σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τον οδηγοκεντρικό χαρακτήρα και την όσο το δυνατόν πιο συμβατική αίσθηση του μοντέλου.

Πραγματικά χαίρεσαι να οδηγείς και να στρίβεις με το Puma Gen-E σε τέτοιες διαδρομές. Είχαμε όμως χιλιόμετρα εμπρός μας κι έτσι επιστρέψαμε και πάλι σε πιο εκδρομικό ρυθμό. Απολαμβάνοντας τη διαδρομή, τη Φύση και την καθαρή ατμόσφαιρα. 

Λίγο πριν από το διάσελο, αριστερά στρίβει ένας χωματόδρομος που οδηγεί στο ορειβατικό καταφύγιο της Δίρφυος. Σχετικά βατός αλλά αποφασίσαμε να μην το ρισκάρουμε. Ύστερα από το διάσελο ξεκινά η κατάβαση, αλλά η διαδρομή παραμένει εξίσου ενδιαφέρουσα. Βλέπουμε πλέον τους Στρόπωνες αλλά δεν στρίψαμε αριστερά προς το χωριό.

Συνεχίσαμε στην κύρια επαρχιακή οδό με κατεύθυνση προς Κύμη για να φτάσουμε λίγο αργότερα στο Μετόχι, ένα ήσυχο χωριό μέσα σε μια καταπράσινη χαράδρα και στη σκιά των βουνών Μεσοβούνι και Σκοτεινή. Είναι γνωστό για τα γαλακτοκομικά και γεωργικά προϊόντα, περισσότερο όμως για τα κεράσια του. Η συγκομιδή τους γιορτάζεται με την ετήσια και γνωστή σε όλο τον νομό γιορτή του κερασιού στις αρχές του Ιουνίου. Να αναφέρουμε επίσης πως το χωριό διασχίζει ποταμός από την πηγή Κολέθρα που εκβάλλει στην παραλία Μετοχίου.

H αυτονομία ήταν καθησυχαστική κι εμείς αφού κάναμε μια μικρή βόλτα στο Μετόχι βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο για Κύμη. Το αλπικό τοπίο εναλλάσσεται με βραχώδεις πλαγιές που κατηφορίζουν προς το Αιγαίο χαρίζοντας μοναδικές εικόνες. Στο αριστερό σου χέρι, η θάλασσα και το μάτι χάνεται στο απέραντο γαλάζιο της παραλίας του Μετοχίου και της Χιλιαδούς υπό τη δεσποτική παρουσία της Δίρφυος.

Αυτό που επίσης θα εκτιμήσεις στο Ford Puma Gen-E είναι η λειτουργία του πεντάλ του φρένου. Όχι μόνο λόγω της απόδοσης και του δυνατού δαγκώματος αλλά λόγω της συμβατικής αίσθησης που σπάνια συναντάς σε EV και δη σε ηλεκτρικά B-SUV. H συνολική συμπεριφορά του αυτοκινήτου είναι απόλυτα πολιτισμένη και προοδευτική με τους 168 ίππους να δίνουν όση δύναμη χρειάζεσαι για να ολοκληρώσεις με ταχύτητα και ασφάλεια το προσπέρασμα στο οδικό δίκτυο της περιφέρειας.

Πλησιάζοντας προς τον τελικό προορισμό μας, οι πρώτες συστάδες από καστανιές και πλατάνια εμφανίζονται πάλι στις ρεματιές και μας συνοδεύουν μέχρι τα Βίταλα, ένα ημιορεινό χωριό στoυς βορειοανατολικούς πρόποδες των Κοτυλαίων. Οι δρόμοι του στενοί -χωράει ένα αυτοκίνητο- αλλά το Puma Gen-E χάρη στις κόμπακτ διαστάσεις, τους αισθητήρες, την ευκρινή κάμερα 360 μοιρών και το τιμόνι που κόβει αρκετά θα ελιχθεί χωρίς δυσκολία. Κοντά στα Βίταλα βρίσκονται δύο από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού. Τα Θαψά ή αλλιώς η γαλάζια λίμνη της Εύβοιας και ο Τσίλαρος. Τα δέντρα φτάνουν μέχρι τη θάλασσα και καθρεφτίζονται στα τιρκουάζ νερά δημιουργώντας ένα ειδυλλιακό τοπίο.

Ύστερα από 10 λεπτά φτάσαμε στην Κύμη με την μπαταρία στο 50%. Χτισμένη αμφιθεατρικά, γνωστή ως το «μπαλκόνι του Αιγαίου» είναι μια από τις ομορφότερες κωμοπόλεις της Εύβοιας. Χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο επίπεδα: Το παραδοσιακό οικιστικό τμήμα στην κορυφή του λόφου και το παραλιακό με το λιμάνι.

Στο πάνω μέρος συναντάς νεοκλασικά σπίτια και παλιά αρχοντικά. Η αρχιτεκτονική διατηρεί έντονα τα ίχνη της οικονομικής ακμής των προηγούμενων αιώνων όταν οι καπεταναίοι της περιοχής ασχολήθηκαν με το εμπόριο της σταφίδας και του μεταξιού, μετατρέποντας την πόλη σε σημαντικό εμπορικό κέντρο. Η σύνδεση με τη ναυτική παράδοση είναι μεγάλη, μιας και στην Κύμη λειτουργεί από το 1955 η Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού -παλιότερα Σχολή Εμποροπλοιάρχων Κύμης. Αλλά ναυτικό σχολείο στην πόλη λειτούργησε από το 1854, ως φροντιστήριο στους νέους της ευρύτερης περιοχής, διδάσκοντας κυβερνητική, ναυσιπλοΐα, χρήση των τότε γνωστών ναυτικών οργάνων καθώς και ξένες γλώσσες.

Η καρδιά της περιοχής χτυπά στην πλατεία, όπου δεσπόζει ο επιβλητικός ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου με ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1869. Εδώ συγκεντρώνονται τα περισσότερα καφέ και μικρά μαγαζιά, ενώ ο επισκέπτης μπορεί να δοκιμάσει και τοπικές γεύσεις, από το ξακουστό σύκο Κύμης έως τα παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού.

Μερικά λεπτά πιο μακριά βρίσκεται και το Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο καταγράφει με εντυπωσιακή λεπτομέρεια την καθημερινότητα και τις δραστηριότητες των κατοίκων της περιοχής από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα με περισσότερα από 1.600 αντικείμενα παραδοσιακής λαϊκής τέχνης. Αξίζει επίσης να επισκεφτείς το σπίτι του ιατρού, ερευνητή και σωτήρα πολλών γυναικών, Γεωργίου Παπανικολάου, εφευρέτη του «Τεστ Παπ». Αλλά και το κάστρο Αγίου Γεωργίου το οποίο βρίσκεται σε ύψωμα βόρεια του Μοναστηριού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Πολιορκήθηκε και καταστράφηκε από τους Τούρκους -ίσως το 1470.

Από το ορεινό τμήμα ξεκινά μια κατηφορική διαδρομή με φουρκέτες που οδηγεί στο λιμάνι -την Παραλία Κύμης. Το καλοκαίρι γεμίζει από κόσμο με τα πλοία της γραμμής να συνδέουν την Κύμη με την Σκύρο, την Αλόννησο και την Σκόπελο. H περιοχή διαθέτει τουριστική υποδομή, με αρκετά καταλύματα, ταβερνάκια και μπαράκια για να απολαύσεις το ποτό σου. Δημιουργώντας ένα γνήσιο νησιώτικο σκηνικό.

Από το οποίο φυσικά και δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι παραλίες, μιας και πέρα από την παραλία της Κύμης, σε απόσταση βολής (από 10 μέχρι 20-25 λεπτά με το αυτοκίνητο) θα συναντήσετε το Σουτσίνι, μια απάνεμη, ρηχή παραλία κατάλληλη για οικογένειες και νέους καθώς υπάρχει καντίνα και ξαπλώστρες. Αντίστοιχα ρηχό είναι και το Λιμανάκι. Οργανωμένο με μπόλικες ομπρέλες, κανό, sup και θαλάσσια ποδήλατα.

12 λεπτά από την Κύμη βρίσκεται η παραλία Πλατάνα. Έχε υπόψιν σου ότι θα πρέπει να έχεις μαζί σου κατάλληλο εξοπλισμό μιας και μιλάμε για ανοργάνωτη παραλία. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται ταβερνάκια που σερβίρουν φρέσκο ψάρι και άλλες λιχουδιές. Μια από τις μεγαλύτερες παραλίες της περιοχής είναι το Στόμιο. Αμμουδερή, με δύο μαγαζιά και εύκολο πάρκινγκ συγκεντρώνει αρκετό κόσμο. Αν πάλι δεν είσαι της πολυκοσμίας, υπάρχει μεγάλο ανοργάνωτο κομμάτι για να στήσεις τις ομπρέλες σου και να ηρεμήσεις με θέα το γαλάζιο.

Την περίοδο των μελτεμιών τα κύματα είναι μεγάλα κι έτσι το Στόμιο έχει αναδειχθεί σε αγαπημένο προορισμό για όσους αγαπούν το kite surf. Χηλή και Κάβος είναι επίσης δύο όμορφες μικρές παραλίες για όσους θέλουν βουτιές και ησυχία. Ο Κάβος θέλει προσοχή μιας και το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής είναι χωματόδρομος. Ενώ στα βράχια του δεν χωράνε περισσότερες από 2-3 παρέες.

Τελευταία στάση της μονοήμερης εκδρομής μας ο Οξύλιθος, το δεύτερο μεγαλύτερο χωριό στη Δημοτική Ενότητα Κύμης. Σπίτια με κεραμοσκεπές, στενά σοκάκια και μικρές αυλές γεμάτες βασιλικούς συνθέτουν μια εικόνα αυθεντικού ελληνικού χωριού, όπου ο χρόνος κυλά με τον δικό του ρυθμό. Η ονομασία του προέρχεται από τις λέξεις «οξύ» και «λίθος» λόγω της αιχμηρής κορυφής του. Δημιουργήθηκε πριν από περίπου 14 εκατομμύρια χρόνια όταν υλικό από το εσωτερικό της γης ανήλθε στην επιφάνειά της και σχημάτισε ηφαιστειακούς δόμους και εκροές λάβας.

Το ηφαίστειο του Οξυλίθου έχει μελετηθεί από πολλούς ερευνητές, κυρίως Ιταλούς και Έλληνες, διότι θεωρείται το πιο προφανές υπόλειμμα ηφαιστειακής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή του κεντρικού Αιγαίου. Στο ψηλότερο σημείο του χωριού, πριν από έναν και πλέον αιώνα, οι κάτοικοι του χωριού κουβαλώντας τις πέτρες με τα χέρια, ανέγειραν τη γραφική εκκλησία Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Ο δρόμος είναι στενός και ανηφορικός αλλά το τοπίο θα σε αποζημιώσει. Είναι ίσως ο μοναδικός ναός στην Ελλάδα που είναι «σκαρφαλωμένος» σε ηφαίστειο και η θέα προς το Αιγαίο και τα γύρω χωριά είναι εντυπωσιακή.

Ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει και σιγά-σιγά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Από τον Οξύλιθος μέχρι τη Χαλκίδα είναι 79 km. Κι εμείς είχαμε αυτονομία για ακόμα 100 km. Δεν αγχωθήκαμε καθόλου μιας και το κομμάτι μέχρι να βγούμε από τον Οξύλιθο ήταν κατά κύριο λόγο κατηφορικό και το Ford Puma Gen-E είναι από τα πιο αποδοτικά EV της κατηγορίας, αξιοποιώντας το πολύ καλό σύστημα διαχείρισης ενέργειας του Μπλε Οβάλ. Έχοντας συνδέσει το κινητό στο infotainment Sync 4 της φίρμας (κεντρική οθόνη αφής 12” με ευκρινή γραφικά) απολαμβάναμε μουσική από το Spotify μέσω του κορυφαίου για τα δεδομένα της κατηγορίας premium ηχοσυστήματος της B&O και περάσαμε από Αυλωνάρι, Λοφίσκο, Δάφνη, Νεοχώρι και Αλιβέρι για να συνεχίσουμε παραλιακά προς Ακτή Νηρέως, Αμάρθυνθο και Ερέτρια.

Κλασικός επαρχιακός δρόμος που απαιτεί προσοχή και κάποιες φορές υπομονή εξαιτίας της κίνησης. Φτάσαμε άκοπα στη Χαλκίδα με 20%. 25λεπτη φόρτιση μέχρι το 70% και επιστροφή στην Αθήνα ολοκληρώνοντας μια γεμάτη μονοήμερη καλύπτοντας πάνω από 300 km. Για μια ακόμη φορά καταλάβαμε πως η Εύβοια είναι ένα «νησί» που δεν το έχεις ποτέ δει όλο. Κάθε φορά ανακαλύπτεις κάτι περισσότερο. 

Κάθε διαδρομή της ανοίγεται ως νέο κεφάλαιο, άλλοτε ορεινό και άγριο, άλλοτε θαλασσινό και γαλήνιο. Σε αυτό το σκηνικό, το Ford Puma Gen-E κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του. Ήσυχο, άνετο, με μεγάλο πορτμπαγκάζ (523 lt μαζί με το GigaBox), πολύ ευχάριστο στην οδήγηση και οικονομικό. 16 kWh/100 km χωρίς καθόλου πόλη. Με τον σωστό προγραμματισμό, τα ταξίδια με EV ακόμη κι αν δεν εξοπλίζονται με τεράστιες μπαταρίες είναι απολύτως εφικτά…