Στην προκειμένη περίπτωση θα µιλήσουµε για προτάσεις σε ηλεκτρικά SUV από το επάνω ράφι. Oπότε ας συµφωνήσουµε εξαρχής πως το οικονοµικό δεν αποτελεί πρόβληµα. Όσοι στραφούν σε αυτή την κατεύθυνση, θεωρείται δεδοµένο πως θα εκταµιεύσουν περισσότερα από €80k, χωρίς ελπίδα και ανάγκη για επιχορήγηση από το πρόγραµµα «Κινούµαι Ηλεκτρικά». Εφόσον λοιπόν ικανοποιείται αυτή η βασική προϋπόθεση, προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα; Στη δυναµική Jaguar I-Pace ή στην πληθωρική Mercedes-Benz EQC;

Εκ πρώτης όψεως, τα δύο ηλεκτρικά SUV έχουν κάποια κοινά βασικά συστατικά. Παρόµοιες εξωτερικές διαστάσεις, ζεύγος κινητήρων παραπλήσιας ισχύος, συσσωρευτή µεγάλης χωρητικότητας, πολυτέλεια και πλούσιο εξοπλισµό. Αποτελούν δε, τις πρώτες προσπάθειες των αντίστοιχων κατασκευαστών να εισέλθουν στον κόσµο των αµιγώς ηλεκτρικών οχηµάτων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η αφετηρία για τα δύο ηλεκτρικά SUV που συγκρίνουμε παραµένει κοινή, ο δρόµος όµως που τράβηξε η Jaguar είναι διαφορετικός από αυτόν που πήρε η Mercedes-Benz.

¹Εργοστασιακή μέτρηση, ²μέτρηση DRIVE

Αυτό το τελευταίο γίνεται εµφανές πρωτίστως από την εξωτερική εµφάνιση. Η πολιτική των Γερµανών ήταν να σχεδιάσουν ένα κοµψό αυτοκίνητο µε κυρτές επιφάνειες. Ένα σχήµα µοντέρνο µε βάση την GLC, που θα δίνει έµφαση στη µείωση του συντελεστή αεροδυναµικής οπισθέλκουσας για να βελτιστοποιείται παράλληλα η κατανάλωση. Εκ του αποτελέσµατος, το ίδιο Cd=0,29 πέτυχαν και οι Βρετανοί. Μόνο που στην περίπτωσή τους, υπεύθυνος για τον σχεdιασµό ήταν ο «πολύς» Ian Callum. Και το έργο του δικαίως αναγνωρίζεται ως πιο δυναµικό και ιδιαίτερο, µε µία σειρά βραβεία και διακρίσεις να επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη.

Ανοίγοντας τις πόρτες (που στην περίπτωση της I-Pace διαθέτουν ηλεκτρικά εκτεινόµενες λαβές) αντικρύζεις ένα σύγχρονο σαλόνι, για το οποίο αµφότεροι οι κατασκευαστές πάλεψαν για να προσφέρουν το κάτι παραπάνω, σε αντιδιαστολή µε τα αντίστοιχου βεληνεκούς συµβατικά µοντέλα της κατηγορίας. Και αυτό, αρχικά, µεταφράζεται σε καλύτερη συναρµογή και πιο ποιοτικά υλικά.

S= στάνταρ, Ε= Έξτρα, *LDW: Lane Departure Warning, LKA: Lane Keeping Assist CEB: City Emergency Braking, BSD: Blind Spot Detection

Στη συγκεκριµένη EQC συναντάµε έναν όµορφο συνδυασµό από σκούρο µπλε δέρµα και µαύρη Alcantara να καλύπτει µεγάλο µέρος του σαλονιού. Υπάρχει επίσης αρκετό µέταλλο, κυρίως στις πόρτες, piano black επενδύσεις στην κεντρική κονσόλα, µπρονζέ αεραγωγοί να δίνουν µία διαφορετική πινελιά και ένα εκτεταµένο σιρίτι κρυφού φωτισµού µέσω οπτικών ινών. Την εικόνα συµπληρώνει ο γνωστός, ψηφιακός «τοίχος» µε τις συνεχόµενες οθόνες 10,25” για τον πίνακα οργάνων και το MBUX, το infotainment της φίρµας.

Τι είναι αυτό που µας αρέσει; Μία µικρή λεπτοµέρεια που για κάποιους θα κάνει τη διαφορά, την οποία έρχονται να προσθέσουν τα paddles πίσω από το τιµόνι. Μέσω αυτών, η Mercedes-Benz δίνει τη δυνατότητα στον οδηγό να επιλέξει ένα από τα διαθέσιµα προγράµµατα ανάκτησης της ενέργειας κατά την κίνηση. Επιγραµµατικά έχουµε τα D auto, D+ που ενισχύει το coasting, D, D- και D— που αγγίζει πλέον τη λειτουργία του one pedal. Με µία απλή κίνηση µπορεί κάποιος να µεταβάλλει εύκολα το βαθµό ανάκτησης, εκµεταλλευόµενος ανά πάσα στιγµή τις συνθήκες του δρόµου.

Στον αντίποδα, η πρόταση της Jaguar έχει µόνο δύο επιλογές, για χαµηλή και υψηλή ανάκτηση, οι οποίες είναι κρυµµένες σε υποµενού του infotainment. Κάνουν µεν δουλειά, λειτουργώντας κατά τι οµαλότερα στο άφηµα του γκαζιού και αγγίζοντας σε επιβράδυνση τα 0,4G. Από την άλλη όµως, δεν εξυπηρετούν και τόσο σε συχνές εναλλαγές των προγραµµάτων. 

Μιλώντας για την I-Pace, δεν µπορούµε να παραγνωρίσουµε πως στιλιστικά ακολουθεί µία διαφορετική προσέγγιση µε τα δικά της δυνατά σηµεία. Στο εσωτερικό κυριαρχεί το µαύρο, µε το βουρτσισµένο µέταλλο και τις οθόνες να σπάνε τη µονοτονία. Τα δέρµατα που χρησιµοποιεί είναι καλύτερης ποιότητας και πιο µαλακά στην υφή. 

Το όλο κόκπιτ δείχνει πιο οδηγοκεντρικό, ενώ στην προκειµένη περίπτωση δεν συναντάµε δύο, αλλά τρεις ψηφιακές επιφάνειες. Ένα πίνακα οργάνων διαγωνίου 12,3”, το προσφάτως αναβαθµισµένο infotainment PiVi Pro των 10” και µία ακόµα οθόνη 5” στο επίπεδο του συστήµατος κλιµατισµού. Αυτή η τελευταία µπορεί να αναπρογραµµατιστεί ώστε να παρουσιάζει και άλλες πληροφορίες, όπως για παράδειγµα δεδοµένα του ηχοσυστήµατος.

Σε κάθε περίπτωση, το εσωτερικό των δύο αυτοκινήτων ακολουθεί την υπολογιστική λογική του WYSIWYG (What You See Is What You Get). Και µιλάµε προφανώς για τα όσα έχει να εισπράξει αυτός που θα καθίσει στη θέση του οδηγού. Η µεν EQC προσφέρει καλύτερη περιµετρική ορατότητα και είναι πιο προοδευτική στη γενικότερη συµπεριφορά της. 

Προφανώς και έχει άφθονη ισχύ για να σε κολλήσει στο κάθισµα (408 PS και 760 Nm είναι αυτά…), το γκάζι όμως δεν είναι το πιο δυνατό σημείο της. Βαστώντας ένα μάλλον μεγάλο σε διάμετρο τιμόνι, ο οδηγός σύντομα θα καταλάβει πως πρόκειται για ένα ισορροπημένο αυτοκίνητο που έχει σχεδιαστεί να κάνει τα πάντα εύκολα.

Μετρήσεις DRIVE

Ως αίσθηση, το σύστημα διεύθυνσης δεν δίνει τόση πληροφόρηση στα χέρια του, είναι όμως όσο ακριβές χρειάζεται. Το βάρος των 2,5 τόνων καταφέρνει να κρύβεται επιμελώς, με μόνη παραφωνία τα μέτρια νούμερα της επιβράδυνσης, στις σχετικές μετρήσεις κυρίως λόγω πρόσφυσης από τα λάστιχα και όχι λόγω ισχύος του συστήματος πέδησης. Η κλίση στις στροφές παραμένει σε λογικό επίπεδο, ενώ η απορρόφηση των ανωμαλιών του οδοστρώματος έχει σαφώς το πάνω χέρι, σε άμεση αντιπαράθεση με την I-Pace.
 
Από την πλευρά της, η πρόταση της Jaguar σε προδιαθέτει από την πρώτη στιγμή να κινηθείς πιο επιθετικά. Σε φτιάχνει με τον δικό της τρόπο, ακόμα και αν ξεκινάς πρωϊνιάτικα χωρίς καφέ τη μονότονη διαδρομή προς το γραφείο. Πιο σφιχτό τιμόνι, το κάθισμα να σε αγκαλιάζει καλύτερα, ένα μικρό φινιστρίνι να παίζει τον ρόλο του πίσω παρμπρίζ και ένα δεξί πεντάλ να παραμένει ζωηρό στις αντιδράσεις του, όποιο πρόγραμμα και αν επιλέξεις. 
Η ανάρτηση, στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι η απλή αλλά η «καλή».

Το αυτοκίνητο της δοκιμής φοράει αερανάρτηση που δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη να αυξομειώνει το ύψος του αυτοκινήτου. Για την περίπτωση που προσεγγίζει κάποια έντονα επικλινή ράμπα ή κινηθεί εκτός ασφάλτου, οπότε να μη βρει κάτω. Ως αίσθηση το σύνολο δείχνει πιο σφιχτό, χωρίς ωστόσο να μπορεί να χαρακτηριστεί άβολο ή κουραστικό. Το σύστημα διεύθυνσης είναι πιο κοφτερό, η ιδανική κατανομή βάρους 50:50 ευνοεί την ουδετερότητα και η περιορισμένη κλίση στις στροφές το κάνουν ευχάριστο όταν επιλέξεις να βυθίσεις λίγο παραπάνω το γκάζι στο πάτωμα.

Σε κάθε περίπτωση, τα χιλιόμετρα μαζεύονται με ευκολία. Διαβάζοντας τα νούμερα των μετρητικών οργάνων, η EQC χρειάζεται μόλις 5,2” για τα 0-100 km/h ενώ ολοκληρώνει τα 80-110 km/h σε 2,3” και τα 110-140 σε 3,6”. H I-Pace, από την άλλη, υπολείπεται 8 ίππων (400 PS, 696 Nm), είναι όμως και 300 kg ελαφρύτερη. Έτσι, κερδίζει κατά κράτος στο 0-100 (4,7”) ενώ αντίστοιχα διατηρεί το επάνω χέρι και στις ενδιάμεσες επιταχύνσεις, με το 80-110 σε 2,0” και το 110-140 σε 3,1”.

Μετρήσεις DRIVE, ηλεκτρονικά περιορισμένη

Κατά την κίνηση υπό κανονικές συνθήκες πάντως, επαναλαµβάνουµε πως η πρόταση της Mercedes-Benz στα ηλεκτρικά SUV χαρίζει µία πιο premium εµπειρία. Υπάρχουν όµως στοιχεία της Jaguar που θα πρέπει να συνυπολογιστούν στην όλη εξίσωση. Όπως το γεγονός ότι προσφέρει µεγαλύτερο χώρο για τους πίσω επιβάτες, δύο διαµερίσµατα αποσκευών (υπάρχει και frunk 27 lt, κάτω από το εµπρός καπό), καθώς και ένα λίγο καλύτερα ηχοµονωµένο σαλόνι. Σε αυτό το τελευταίο, την ψαλίδα ανοίγει περαιτέρω το στάνταρ στο επίπεδο εξοπλισµού SE ηχοσύνολο της Meridian, µε ενισχυτή 400W, έντεκα ηχεία και subwoofer που αναβαθµίζει την ακουστική εµπειρία. 

Αλλάζοντας τώρα θέµα, ένα ξεχωριστό κεφάλαιο αφορά το σύστηµα κίνησης. Αµφότερα τα ηλεκτρικά SUV που συγκρίνουμε διαθέτουν από έναν ηλεκτροκινητήρα σε κάθε άξονα, εξασφαλίζοντας δυνατότητα τετρακίνησης. Με την υποσηµείωση εδώ πως η EQC, σε χαµηλό φορτίο, εµπλέκει µόνο τον εµπρός κινητήρα για λόγους εξοικονόµησης ενέργειας. Επίσης χρησιµοποιεί ασύγχρονα µοτέρ, σε αντίθεση µε την I-Pace που έχει σύγχρονα, µόνιµου µαγνήτη.

Οι συσσωρευτές τεχνολογίας ιόντων λιθίου διατηρούν παραπλήσια χωρητικότητα, µε αυτόν της Jaguar να προσφέρει ωφέλιµες 85 kWh έναντι 80 της EQC. Πιο σηµαντικό όµως είναι το γεγονός πως από πέρυσι, ύστερα από µία ελαφρά αναβάθµιση, ο πρώτος είναι πλέον σε θέση να φορτίζει από παροχή AC 11 kW. Την ίδια στιγµή, η µέγιστη δυνατότητα φόρτισης της Mercedes-Benz σε φορτιστή εναλλασσόµενου ρεύµατος περιορίζεται στα 7,4 kW.

Αυτό το τελευταίο µεταφράζεται σε συντοµότερους χρόνους φόρτισης για τη Jaguar, στους κλασικούς ταχυφορτιστές που συναντάµε στον δρόµο. Αυτό που µένει για τους Γερµανούς είναι να πάρουν, εν µέρει, την εκδίκησή τους στις εθνικές οδούς, καθώς σε γρήγορους φορτιστές DC, η δική τους πρόταση υπερέχει ελαφρά µε 110 kW, έναντι 100 kW των Βρετανών. Ενδεικτικά, η EQC φορτίζει από 10-80% σε µόλις 35 λεπτά, ενώ για το αντίστοιχο ποσοστό η I-Pace χρειάζεται 44' και υπόσχεται 127 km αυτονοµίας µε µία φόρτιση 15 λεπτών.

*Ονομαστική - ωφέλιμη

Στην πράξη, κανένα από τα δύο µοντέλα δεν µπορεί να κινηθεί µε την οικονοµία που το κάνουν πιο σύγχρονα ηλεκτρικά, όπως τα Tesla ή µία Ford Mustang Mach-E. Παράδοξο ίσως, αλλά η χρονική απόσταση 1-2 ετών σε µία τόσο εξελισσόµενη τεχνολογία παίζει σηµαντικό ρόλο. Αποτελεί σαφώς πλεονέκτηµα πως αµφότερα χρησιµοποιούν εξελιγµένο σύστηµα κλιµατισµού µε ενσωµατωµένη αντλία θερµότητας για τη µείωση της κατανάλωσης. Και πάλι όµως, η µέση τιµή δύσκολα θα πέσει κάτω από τις 20 kWh/100 km. 

Για την ακρίβεια, η EQC δείχνει να καίει ελαφρά περισσότερο, στις 24 kWh/100 km, µε την I-Pace να ακολουθεί οριακά πιο κάτω, στις 23 kWh/100 km. Για να είµαστε ειλικρινείς, η διαφορά δεν είναι τόσο υπολογίσιµη. Εύκολα µάλιστα αντιστρέφονται οι ισορροπίες, ανάλογα µε το στιλ οδήγησης και το πρόγραµµα που θα επιλέξει ο οδηγός για να µετακινηθεί.

Μετρήσεις DRIVE

Τι αποµένει; Μία καλή κουβέντα για τα ηλεκτρονικά των δύο ανταγωνιστών. Όχι για τα συστήµατα άνεσης και ασφάλειας -που κρίνονται πληρέστατα σε αµφότερες τις περιπτώσεις- αλλά για το infotainment που αποτελεί ολοένα και σηµαντικότερο κριτήριο επιλογής ενός νέου µοντέλου…

Για µεν τη Mercedes-Benz, έχουµε το γνωστό MBUX, όπου περιλαµβάνει πρακτικά τα πάντα. Η δεδοµένη υλοποίηση, υποκειµενικά, υστερεί ελαφρά στο user interface, κερδίζει όµως πόντους σε ό,τι αφορά στον έλεγχο µέσω φωνητικών εντολών. Παράλληλα, παραµένει συνεχώς online, αναβαθµίζεται over-the-air και διαθέτει ίσως το καλύτερο app της αγοράς (Mercedes me) για τον αποµακρυσµένο έλεγχο του αυτοκινήτου µέσω smartphone.

Τα περί online, αναβαθµίσεων κ.λπ. ισχύουν και στην περίπτωση του Pivi Pro της I-Pace. Και αυτό έχει όµορφα γραφικά, συνδέεται µε την αντίστοιχη εφαρµογή για κινητά τηλέφωνα Go I-PACE app, µοιράζει ίντερνετ µέσω hot spot, µα και αντίστοιχα απαιτεί µία µικρή εξοικείωση σε επίπεδο user interface.

Και αφού αναλώσαµε τόσο χρόνο στις διαφορές, ας κλείσουµε µε κάποια κοινά που έχουν τα δύο αυτά µοντέλα. Αρχικά, ασχέτως του πού κλίνει ο ενδιαφερόµενος, είναι αδύνατο να κάνει λάθος µε την επιλογή του. Μπορεί αυτή να αποτελεί θέµα γούστου και προτεραιοτήτων, µιλάµε όµως για δύο συνολικά πολύ καλά µοντέλα. Εξ ου και η αιτιολόγηση στην τιµή.

¹Αφορά τα μηχανικά μέρη, ²αφορά την μπαταρία

Στο φάσµα που ξεπερνά τις €80.000 ναι, υπάρχουν αρκετές συµβατικές προτάσεις µε σοβαρές περγαµηνές, και που δεν χρειάζονται χρόνο για φόρτιση. Μόνο που καµία από αυτές δεν επιτυγχάνει παρόµοιες επιδόσεις, ούτε και χαρίζει τόσο αθόρυβη µετακίνηση. Σε ό,τι αφορά τώρα τη σύγκριση µε αντίστοιχα EV, το κόστος αιτιολογείται απόλυτα από τον premium χαρακτήρα που µόνο οι αντίστοιχες προτάσεις των Audi και BMW µπορούν να εξισορροπήσουν. 

Από την πλευρά µας, θα καταλήγαµε στην αντιπροσωπεία της Jaguar, λόγω σχεδίασης και πιο σπορ χαρακτήρα. Για όποιον όµως προτιµά κάτι πιο στρογγυλεµένο σε αίσθηση και δυνατότητες, η Mercedes-Benz βαστά ένα ελαφρά καλύτερο χαρτί στα χέρια της.

Jaguar  I-Pace EV400 ΑΣΦΑΛΕΙΑ EuroNCAP 5/5 (2018) Τεστ επιβατών #91% Τεστ παιδιών #81% Τεστ πεζών #73% Βοηθήματα #81%

Mercedes-Benz EQC 400 4MATIC ΑΣΦΑΛΕΙΑ EuroNCAP 5/5 (2019) Τεστ επιβατών #96% Τεστ παιδιών #90% Τεστ πεζών #75% Βοηθήματα #75%