H ιδέα για μια ολιγοήμερη απόδραση στις πλαγιές της Ζήρειας (ή Κυλλήνη) υπήρχε καιρό στο μυαλό μας. Το φθινόπωρο, με τις πρώτες ψυχρές ανάσες του βουνού, είναι ίσως η καλύτερη εποχή για να ανακαλύψεις τον όγκο της Κυλλήνης, το βουνό-σύμβολο της Ορεινής Κορινθίας που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αγαπημένος προορισμός πολλών.

Η εύκολη και γρήγορη πρόσβαση από τον αστικό ιστό, περίπου δύο ώρες από το κέντρο της Αθήνας, σε συνδυασμό με την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν τόπο που θυμίζει Άλπεις, καθιστούν την περιοχή με τα δεκάδες όμορφα χωριά ιδανική για μια μικρή εξόρμηση Σαββατοκύριακου. Που ταιριάζει σε κάθε ηλικία και καλύπτει τόσο οικογενειακές όσο και πιο ρομαντικές αποδράσεις, με επιλογές που ανταποκρίνονται πραγματικά σε όλους.

Στην ολιγοήμερη συμβίωσή μας, το Volvo EX30 Cross Country μας έδειξε ότι λατρεύει την ύπαιθρο

Συνοδοιπόρος μας σε αυτή την απόδραση, το Volvo EX30 Cross Country. Το σουηδικό ηλεκτρικό SUV, που όπως υποδηλώνει και το όνομα της νεότερης έκδοσής του, λατρεύει την ύπαιθρο και προστέθηκε στην γκάμα του μοντέλου για να γεφυρώσει την άνεση της ηλεκτροκίνησης με τη γοητεία της περιπέτειας. Και έρχεται εξοπλισμένο με τα κατάλληλα εργαλεία για αυτό.

Πατώντας πάνω στην παράδοση των «σκληροτράχηλων» εκδόσεων του σουηδού κατασκευαστή, το Volvo EX30 Cross Country επιχειρεί να δώσει πιο περιπετειώδη χαρακτήρα στο δημοφιλές ηλεκτρικό SUV της μάρκας. Από την πρώτη στιγμή που το συναντήσαμε, λίγο πριν αφήσουμε πίσω μας την πόλη, έδειχνε να ταιριάζει απόλυτα με το σκηνικό που είχαμε στο μυαλό μας: Ένα αυτοκίνητο φτιαγμένο για να σε βγάζει από το κλεινόν άστυ και να σε μεταφέρει χωρίς φόβο σε τόπους πιο άγριους, πιο γήινους.

Με outdoor διάθεση
Η φιλοσοφία του έρχεται από παλιά, από το πρώτο V70 XC πριν από 25 χρόνια, όμως στο EX30 αυτή η παράδοση μεταφράζεται σε μια πιο σύγχρονη, ηλεκτρική εκδοχή περιπέτειας. Στην πράξη, συναντάς όλα τα στοιχεία που περιμένεις από μια έκδοση με outdoor προσανατολισμό: Τα προστατευτικά πλαστικά σε όλο το αμάξωμα, τους ανασχεδιασμένους προφυλακτήρες, την μεγάλη απόσταση από το έδαφος που φτάνει σχεδόν τους 20 πόντους. Λεπτομέρειες όπως η μάσκα με το μοτίβο «τοπογραφικού χάρτη» και οι αποκλειστικές ζάντες 19” ενισχύουν την εικόνα ενός αυτοκινήτου έτοιμου να πάρει τον δρόμο για τα ψηλώματα της Ζήρειας -ή οποιουδήποτε άλλου βουνού τού βάλεις στόχο.

Και όσο η εικόνα του δείχνει outdoor, άλλο τόσο η ουσία του επιβεβαιώνει ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος της εκδρομής. Η τετρακίνητη διάταξη από τα δυο ηλεκτρομοτέρ, με 428 ίππους και 543 Nm, δίνει στο EX30 Cross Country την αίσθηση ότι έχει πάντα περίσσια δύναμη στη διάθεσή του, ενώ η μπαταρία των 64 kWh εξασφαλίζει αυτονομία 427 km WLTP -αρκετή για να φθάσεις στον προορισμό σου και με μια φόρτιση να περιηγηθείς χωρίς άγχος.

Το πιο σημαντικό, ειδικά για ένα οδοιπορικό σαν το δικό μας, είναι ο τρόπος που το EX30 Cross Country πατά στον δρόμο. Η πιο μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης χαρίζει στο μικρό Volvo μια ήρεμη και πολιτισμένη κύλιση, ακόμα και στις μεγαλύτερες ταχύτητες της εθνικής. Έτσι, ξεκινώντας νωρίς το πρωί από την Αθήνα, με το πρώτο φως να απλώνεται πάνω στην πόλη, το αυτοκίνητο κύλησε αβίαστα προς την Κόρινθο. Η ησυχία της ηλεκτροκίνησης, σε συνδυασμό με τα φιλόξενα καθίσματα, μετέτρεψε το ταξίδι σε μια χαλαρωτική εμπειρία, όπου το μόνο που διαπερνούσε την καμπίνα ήταν το playlist μας από την ηχόμπαρα της Harman/Kardon στη βάση του παρμπρίζ.

Σε κάτι παραπάνω από μια ώρα είχαμε ήδη προσπεράσει το Ξυλόκαστρο και ακολουθούσαμε τις πινακίδες προς Τρίκαλα. Ο δρόμος ξεκινά στενός και σε ορισμένα σημεία η άσφαλτος δείχνει την ηλικία της. Τα έργα της περιφέρειας που συναντήσαμε όμως δείχνουν ότι τα τμήματα αυτά θα μειωθούν κι άλλο. Και το Cross Country μας έδειξε σε κάθε μέτρο πως δεν φοβάται τέτοια σκηνικά. Τουναντίον, το εξαιρετικό set-up της ανάρτησής δεν προβληματίζεται ούτε από τις κακοτεχνίες ούτε από τις φιδωτές στροφές που ξετυλίγονταν εμπρός μας προσφέροντας πανοραμική θέα στις καταπράσινες πλαγιές. Εκεί όπου οι φτέρες, οι ευκάλυπτοι και -καθώς ανεβαίνεις- οι πρώτοι αμπελώνες συνθέτουν τις πρώτες εικόνες της ορεινής Κορινθίας.

Λίγο πριν φτάσουμε στα Τρίκαλα, οι διάσημοι αμπελώνες της περιοχής στέκονταν ως φυσικός προθάλαμος του βουνού. Η κορινθιακή σταφίδα κυριαρχεί εδώ και τα μεγάλα, φροντισμένα κλήματα απλώνουν μια αίσθηση τάξης και συνέχειας στο τοπίο. Το ταξίδι είχε μόλις αρχίσει, αλλά το Volvo είχε ήδη προσφέρει τις πρώτες αποδείξεις ότι η ηλεκτροκίνηση μπορεί να ταιριάξει ιδανικά με τις εκδρομικές ανησυχίες μας. Τα «δύσκολα» χιλιόμετρα στην Εθνική πέρασαν πολύ άνετα -με τη βοήθεια και του ενεργού cruice control- και ο δείκτης πλήρωσης της μπαταρίας δείχνει ότι «φάγαμε» λίγο πάνω από το 30% της ενέργειάς της για να φθάσουμε μέχρις εδώ. Και με αυτονομία περισσότερα από 230 km να απομένει, δεν χρειάζεται να ψάξουμε άμεσα για κάποιο φορτιστή στο κινητό.

Τρεις οικισμοί, τρεις διαφορετικές ιστορίες
Τα Τρίκαλα Κορινθίας χωρίζονται σε τρεις οικισμούς: Κάτω, Μεσαία και Άνω Τρίκαλα. Ο καθένας έχει το δικό του χαρακτήρα, τα δικά του χρώματα και -για τις ανάγκες μας- τον δικό του δημόσιο σταθμό φόρτισης χάρη στη ΔΕΗ. Η πρώτη μας στάση έγινε στα Κάτω Τρίκαλα. Σε υψόμετρο περίπου 900 μέτρων, με πλατάνια και πέτρινες βρύσες, ο οικισμός καλωσορίζει τον επισκέπτη με μια αυθεντική εικόνα ορεινής ζωής και μια πλατεία ιδανική για έναν πρωινό καφέ… στα «900 Meters».

Συνέχεια για τα Μεσαία Τρίκαλα, όπου μια στροφή πριν από την είσοδο του χωριού και το δημοτικό πάρκινγκ είναι το κατάλυμα που θα διανυκτερεύσουμε. Τακτοποίηση και αφήνουμε προς το παρόν το ΕΧ30 να ξεκουραστεί, για να γνωρίσουμε το χωριό με τα πόδια. Είναι ο πιο «ζωντανός» οικισμός από τους τρεις, με τους περισσότερους ξενώνες -κάθε κατηγορία τιμής και υπηρεσιών. Και άφθονα μαγαζιά με τοπικά προϊόντα, όπως μέλι, τυριά, θυμάρι, όσπρια... Παρόλη την τουριστική ανάπτυξη δεν λείπει η «ατμόσφαιρα» με τις παλιές εκκλησίες και τα στενά λιθόστρωτα δρομάκια να σου επιτρέπουν να περιηγηθείς πίσω στο χρόνο μιας άλλης Κορινθίας.

Οι επιλογές για φαγητό είναι πραγματικά πολλές, όχι μόνο εδώ αλλά και στους άλλους δύο οικισμούς των Τρικάλων, που τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί και σε γαστρονομικό προορισμό. Η κουζίνα τους συνδυάζει τοπικά προϊόντα, ορεινή παράδοση και σύγχρονες γεύσεις, δημιουργώντας έναν γευστικό χάρτη με χαρακτήρα. Από τις παραδοσιακές ταβέρνες με τη μυρωδιά του κάρβουνου μέχρι πιο δημιουργικές προσεγγίσεις, ο ουρανίσκος σου δύσκολα θα μείνει ανικανοποίητος.

Στα Άνω Τρίκαλα, τον ψηλότερο και ίσως πιο ατμοσφαιρικό από τους τρεις οικισμούς, η εικόνα αλλάζει ξανά. Τα πέτρινα αρχοντικά, οι όμορφοι ξενώνες και η εντυπωσιακή θέα προς τις πλαγιές της Ζήρειας δημιουργούν μια αίσθηση ηρεμίας που δύσκολα βρίσκεις αλλού. Είναι το σημείο όπου το βουνό αποκαλύπτει πραγματικά τον χαρακτήρα του, με καθαρό αέρα, ήχους φύσης και ένα τοπίο που σου ανοίγει την όρεξη για βόλτες σε μονοπάτια και μικρές εξερευνήσεις. Εδώ η ζωή κυλά πιο αργά, σχεδόν τελετουργικά, προσκαλώντας σε να απολαύσεις το περιβάλλον χωρίς βιασύνη.

Περιήγηση στις λίμνες
Το επόμενο πρωινό ήρθε η στιγμή να επιστρέψουμε στο τιμόνι του EX30 Cross Country, να επιλέξουμε ένα νέο playlist στο Spotify και να χαράξουμε τη διαδρομή μας μέσα από το infotainment που βασίζεται στο Android Automotive OS της Google, με το ενσωματωμένο σύστημα πλοήγησης και τους χάρτες της Google να αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα.

Το χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας απέχει περίπου δέκα χιλιόμετρα από τα Άνω Τρίκαλα, όμως με τις θερμοκρασίες του Νοεμβρίου ασυνήθιστα υψηλές και το χιόνι να απουσιάζει εντελώς, επιλέξαμε άλλη πορεία. Στρίψαμε νωρίτερα, ακολουθώντας τον δρόμο που οδηγεί προς τον Φενεό, με στόχο να κυκλώσουμε το όρος Κυλλήνη. Μια διαδρομή που ξετυλίγεται μέσα από πυκνά δάση έλατου και μαυρόπευκου, με τους απότομους βράχους να διακόπτουν το πράσινο και να διαμορφώνουν ένα καθαρά αλπικό σκηνικό, με θέα σε κάποια σημεία μέχρι τις πλαγιές του Χελμού.

Η οδική συμπεριφορά του EX30 Cross Country αποδείχθηκε ιδανική για τέτοιου είδους διαδρομές. Η σταθερότητα του μάς έδινε την εντύπωση ότι «βρίσκει μόνο του» ρυθμό, με κάθε στροφή και ευθεία να διανύεται με ασφάλεια και άνεση. Οι ανωμαλίες του δρόμου απορροφούνταν αποτελεσματικά από την ανάρτηση, ενώ μέσα στην καμπίνα επικρατούσε ηρεμία, συνοδευόμενη μόνο από τη μουσική που έπαιζε διακριτικά. Με τον ήρεμο ρυθμό μας, η κατανάλωση δεν ξεπερνούσε τα 16 kWh/100 km, και το σύστημα ανάκτησης αξιοποιούσε κάθε κατηφόρα για να επαναφορτίζει την μπαταρία, αφαιρώντας μας κάθε άγχος για εύρεση φορτιστή.

Πλησιάζοντας στο Φενεό, η περιοχή εντυπωσιάζει με το οροπέδιο που απλώνεται γύρω και την ηρεμία της. Δεν σταθήκαμε εδώ αλλά στρίψαμε νωρίτερα προς το Στενό για να φθάσουμε στην Γκούρα. Το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής είναι αμφιθεατρικά χτισμένο και φημίζεται για την υπερυψωμένη κεντρική πλατεία του.

Από εκεί, η θέα προς την κοιλάδα του Φενεού και τις πλαγιές της Ζήρειας είναι μοναδική, και σε καλεί για ένα διάλειμμα για καφέ ή ένα γλυκό, πριν συνεχίσεις την περιπλάνηση σου. Δεν αρνηθήκαμε το κάλεσμα και μείναμε να απολαύσουμε την ατμόσφαιρα και την ηρεμία της πλατείας, με τα ψηλά δέντρα και τα λιθόστρωτα μονοπάτια.

Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 950 μέτρων και συνδυάζει φυσική ομορφιά με ιστορική σημασία. Η εκκλησία των Ταξιαρχών και τα παραδοσιακά αρχοντικά, κάποια από τα οποία ανήκαν σε οπλαρχηγούς της Ελληνικής Επανάστασης, συνθέτουν ένα τοπίο που συνδυάζει Ιστορία και ειδυλλιακή θέα. Κάθε βήμα στα λιθόστρωτα σοκάκια και κάθε ματιά από την πλατεία θυμίζει πόσο μοναδικά μπορούν να συνυπάρχουν η παράδοση και η Φύση σε αυτό το κομμάτι της Πελοποννήσου.

Τουρ στις λίμνες
Ύστερα από τον ανεφοδιασμό μας, η λίμνη Δόξα απέχει λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας, λίγο πέρα από την Αρχαία Φενεό. Τεχνητή αλλά απόλυτα ενσωματωμένη στο περιβάλλον, μοιάζει να υπάρχει εκεί αιώνες και αποτελεί ίσως ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία όχι μόνο της Ορεινής Κορινθίας αλλά ολόκληρης της Πελοποννήσου. Τα ήρεμα νερά της καθρεφτίζουν τα έλατα και τις βουνοπλαγιές γύρω της, δημιουργώντας ένα σκηνικό που φαίνεται έτοιμο να «αιχμαλωτιστεί» σε φωτογραφία, χωρίς καμία προσπάθεια. Γνώριμος τόπος, μιας κι εκεί έχουμε κάνει κάμποσα… DRIVE challenge.

Δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90, με τα νερά να συγκεντρώνονται ύστερα από την κατασκευή φράγματος που εξυπηρέτησε την άρδευση του οροπεδίου. Σήμερα όμως, ο επισκέπτης το μόνο που βλέπει είναι μια ειδυλλιακή, σχεδόν ποιμενική εικόνα. Γύρω από τη λίμνη υπάρχουν μονοπάτια που επιτρέπουν ήρεμες βόλτες ή μικρές πεζοπορικές βόλτες, με τις όχθες της να προσφέρονται για πικνίκ και χαλάρωση μέσα στη Φύση. Η περιοχή είναι επίσης δημοφιλής για φωτογράφιση και παρατήρηση πουλιών, καθώς η ήρεμη ατμόσφαιρα και η βιοποικιλότητα δημιουργούν ένα ιδανικό καταφύγιο για όσους θέλουν να αποδράσουν από την καθημερινότητα.

Το περπάτημα μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, σχεδόν στο κέντρο της λίμνης, είναι σχεδόν υποχρεωτικό, ενώ μαγευτική είναι και η θέα από το τριώροφο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που δεσπόζει στην απέναντι πλαγιά. Η συγκεκριμένη μονή λέγεται πως λειτούργησε ως κρυφό σχολείο και αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας στην Επανάσταση του 1821.

Μύθοι και ένα μουσείο-έκπληξη
Με τις ώρες να κυλούν, το στομάχι μας άρχισε να γουργουρίζει, και οι μυρωδιές από τις ταβέρνες της Αρχαίας Φενεού μάς καλούσαν. Ο δρόμος μέσα από τα δάση και τις πλαγιές της Ζήρειας είχε ανοίξει την όρεξη. Και η εικόνα των ξύλινων τραπεζιών και της τσίκνας που ανέμιζε στον αέρα ήταν ακαταμάχητη. Σταματήσαμε σε μια από τις παραδοσιακές ταβέρνες, όπου ο ζεστός χώρος και οι ευγενικοί ιδιοκτήτες μας υποδέχτηκαν σαν παλιούς φίλους. Οι μερίδες ήταν γενναιόδωρες, τα πιάτα γεμάτα γεύσεις από ντόπια κρέατα και τυριά.

Ύστερα από την αναζωογονητική στάση, βάλαμε πλώρη για τη Στυμφαλία, μέσω Καστανιάς που είναι σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο 1.100 μέτρων και κρυμμένη μέσα στα έλατα. Η θέα στα καταπράσινα οροπέδια μόλις την αφήνουμε πίσω μας και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε έκανε τη διαδρομή σχεδόν μαγική.

Επόμενη στάση η λίμνη Στυμφαλία, που συνδέεται με τον έκτο άθλο του Ηρακλή ο οποίος στην περιοχή αντιμετώπισε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Ο Ηρακλής κατάφερε να παρασύρει τις όρνιθες να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίμνης, χάρη στα κρόταλα από χαλκό που του έδωσε η θεά Αθηνά. Και στη συνέχεια πετύχαινε τις όρνιθες που αποκαλύπτονταν με τα βέλη του. Κοντά στις όχθες της λίμνης ήταν χτισμένη η αρκαδική πόλη Στύμφαλος. Στους ρωμαϊκούς χρόνους, ο αυτοκράτορας Αδριανός κατασκεύασε υδραγωγείο με το οποίο υδροδότησε την Κόρινθο με νερό από την λίμνη.

Η λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 600 μέτρων και θεωρείται ο νοτιότερος ορεινός υγροβιότοπος των Βαλκανίων. Προστατευμένη από το δίκτυο Natura 2000, φιλοξενεί σπάνια είδη πουλιών και προσφέρει στους επισκέπτες έναν ιδιαίτερο συνδυασμό Φύσης και Ιστορίας. Εδώ κάναμε μια ακόμη στάση, αυτή τη φορά στο Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας. Το μουσείο, που ανήκει στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, διαθέτει εκθέματα που συνδυάζουν την επιστήμη με τη διαδραστικότητα, καθιστώντας το πραγματικά ιδανικό για επισκέπτες κάθε ηλικίας.

Ξεκινήσαμε την περιήγηση από το installation που προσομοιώνει τη διάβρωση του εδάφους από τη βροχή. Τρεχούμενο νερό κυλούσε πάνω σε αληθινά βράχια, αποκαλύπτοντας βήμα-βήμα το πώς το νερό «σμιλεύει» το τοπίο και διαμορφώνει τις ιδιαίτερες μορφολογίες του. Λίγο παρακάτω, μια μεγάλη μακέτα της λίμνης και της γύρω περιοχής παρουσίαζε με παραστατικό τρόπο τη δημιουργία και την εξέλιξη της υδρόβιας ζωής. Φωτεινές ενδείξεις φώτιζαν σημεία ενδιαφέροντος, καθοδηγώντας το βλέμμα και αναδεικνύοντας τη στενή σχέση του ανθρώπου με τον υγροβιότοπο.

Κάπου εκεί, καθώς ολοκληρώναμε την επίσκεψη, θυμηθήκαμε πως έπρεπε και να φορτίσουμε. Ανοίξαμε το app της ΔΕΗ Blue και κατευθυνθήκαμε προς το Κιάτο, όπου σε έναν από τους σταθμούς της εταιρείας βρίσκεται και ένας ισχυρός DC 300 kW. Με το BMS του EX30 Cross Country να επιτρέπει μέγιστη ισχύ 155 kW, μας πήρε λιγότερο από μισή ώρα μέχρι η στάθμη της μπαταρίας να ανέβει από το 16% στο 83%. Όσο χρόνο χρειαζόμασταν για να εφοδιαστούμε με καφέ και με μια μικρή ανασυγκρότηση να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.

Ανανεωμένοι, φορτισμένοι και με το ηλεκτρικό SUV έτοιμο για τα επόμενα χιλιόμετρα, συνεχίσαμε τη διαδρομή προς Αθήνα, αφήνοντας πίσω έναν τόπο που, ακόμη κι όταν νομίζεις ότι τον έχεις γνωρίσει, βρίσκει τρόπους να σου αποκαλύπτει πάντοτε κάτι καινούργιο. Όπως ακριβώς και το EX30 Cross Country, που σε αυτή τη συμβίωση μετέτρεψε την οδήγηση σε απόλαυση και αποδείχθηκε ένας ουσιαστικός σύντροφος: Με τις ανέσεις του, την αυτοπεποίθηση που μεταδίδει και τη δυνατότητά του να συνεχίζει ατάραχο ακόμη κι όταν τελειώνει η άσφαλτος, έδωσε στην εκδρομή ένα διαφορετικό βάθος -αυτό που σε κάνει να ανυπομονείς ήδη για την επόμενη απόδραση.