Τα τσιπς (potato chip όπως τα λένε στο χωριό μου ή crisp στη Βρετανία και την Ιρλανδία) είναι τραγανά και νόστιμα αν και οι γιατροί δεν τα συνιστούν καθόσον έχουν μπόλικο αλάτι που ανεβάζει την πίεση. 
Τα microchips δεν είναι βρώσιμα ούτε βέβαια έχουν αλάτι, όμως έχουν ανεβάσει την πίεση σε όλους τους ιθύνοντες της αυτοκινητοβιομηχανίας. 

Όλοι εμείς που αγοράζουμε αυτοκίνητο και καμαρώνουμε για τις μεγάλες οθόνες στο ταμπλό και όλα αυτά τα ηλεκτρονικά παραφερνάλια, πρέπει να ξέρουμε πως εδώ και αρκετά χρόνια η λειτουργία των αυτοκινήτων έχει περάσει σε άλλο επίπεδο, αυτό για το οποίο η παρουσία «ημιαγωγών» (ή επεξεργαστών ή microchip) είναι παραπάνω από απαραίτητη. 

Βασικοί προμηθευτές των συγκεκριμένων «εξαρτημάτων» είναι η Ταϊβάν και η Νότια Κορέα που ελέγχουν περίπου το 80% της παγκόσμιας παραγωγής. Με την πανδημία πολλά από τα εργοστάσια έκλεισαν λόγω και έλλειψης πρώτων υλών με αποτέλεσμα να πέσει κατακόρυφα η παραγωγή επεξεργαστών. Παράλληλα, αυξήθηκε (λόγω lockdown και τηλεργασίας) κατακόρυφα η ζήτηση υπολογιστών και smartphones και η όποια παραγωγή διοχετεύτηκε προς τα εκεί. 
Κάπως έτσι, η αυτοκινητοβιομηχανία ξέμεινε. Πολλά εργοστάσια συναρμολόγησης αναγκάστηκαν ή να περιορίσουν σημαντικά την παραγωγή τους, ή και να την διακόψουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. 

Στην Ευρώπη σήμανε συναγερμός με τον Ευρωπαίο Επίτροπο Βιομηχανία και Ενιαίας Αγοράς ναι τονίζει «πως είναι καιρός να επενδύσουμε στις τεχνολογίες που θα ενισχύσουν την εθνική μας κυριαρχία και το μέλλον το βιομηχανιών μας» και να βάζει ως στόχο η ΕΕ να διπλασιάσει την παραγωγή μικροεπεξεργαστών έως το 2030.
Όμως αυτό δεν αρκεί. Κάποιες εταιρείες όπως η Toyota φρόντισαν και στοκάρισαν microchip και δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Κάποιες άλλες όμως βρέθηκαν να έχουν παραγγελίες και να μην έχουν αυτοκίνητα να παραδώσουν. Αναλυτές της αγοράς υπολογίζουν πως το 2021 η μείωση της παγκόσμιας παραγωγής αυτοκινήτων θα φτάσει το 1 εκατ. μονάδες με την οικονομική ζημιά να πλησιάζει στα 61 δις δολάρια. 

Στη νέα εποχή της αυτοκίνησης, τα προβλήματα είναι τόσο μικρά όσο ένα microchip, αλλά οι επιπτώσεις τους τεράστιες.  Η έλλειψη ενός «εξαρτήματος» ακόμη και σε μέγεθος κεφαλιού καρφίτσας μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ποιος είπε πως το «αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα» είναι απλά σχήμα λόγου;