Μόνο όταν οδηγήσεις την DS4 θα διαπιστώσεις ότι είναι πολύ περισσότερα από μια funky σχεδιαστική εκδοχή της C4. Ευτυχώς...

Ομολογώ πως δεν είχα αξιολογήσει σωστά τη Citroen DS4 στον κατάλογο των αυτοκινήτων που έρχονται. Από τις φωτογραφίες δεν μπορούσα να βγάλω συμπέρασμα -μια μου άρεσε, μια όχι. Kαι οι τεχνικές προδιαγραφές της επίσης, λίγο μου κέντριζαν το ενδιαφέρον, αν εξαιρέσεις την έκδοση του 1.6 THP με τους 200 PS. Πόσω δε μάλλον από τη στιγμή που η βασική αρχιτεκτονική της ανάρτησης είναι ίδια με αυτή της C4. Δηλαδή με ημιάκαμπτο πίσω άξονα και η απόσταση από το έδαφος μεγαλύτερη κατά 3 εκατοστά, άρα και ψηλότερο κέντρο βάρους.

Οι επιφυλάξεις μου διαλύθηκαν στη Βαρκελώνη τουλάχιστον ως προς αυτό: H DS4 είναι ένα πολύ πιο ενδιαφέρον αυτοκίνητο από τη C4, σε τομείς μάλιστα κρίσιμους για την ετυμηγορία του DRIVE.

Modernize
Σχεδιαστικά καταρχήν. Με εξέπληξε το γεγονός ότι στη Citroen επέλεξαν να διαφοροποιήσουν κάθε σημείο του αμαξώματος σε σχέση με τη C4. Μόνο το καπό τη γλίτωσε. Δεν έχουμε δηλαδή απλώς ένα αισθητικό φρεσκάρισμα, αλλά μια διαφοροποιημένη και αυθύπαρκτη πρόταση. Μια πρόταση που πιστεύω ότι μπορεί να θέλξει σαφώς περισσότερους πελάτες.

Να το πω διαφορετικά. Η DS4 είναι ένα από τα ελάχιστα μοντέλα της Citroen που θα με έκανε να σκεφτώ την αγορά του. Ακροβατεί επιτυχημένα ανάμεσα σε αισθητική κουπέ με σαφείς αναφορές στα crossover. Δείχνει επιβλητικό και είναι εντελώς μέσα στο πνεύμα της εποχής, για να μην πω και πιο προχωρημένη. Δεν προκαλεί όσο το Juke, όμως σίγουρα σε κάνει να αισθάνεσαι καλά μόλις τη δεις παρκαρισμένη έξω από το σπίτι σου.

Η αλήθεια είναι πως το εσωτερικό δεν βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο μεταμοντέρνο πνεύμα. Βλέπετε η οικονομία κλίμακας επέβαλε τη χρησιμοποίηση του ίδιου ταμπλό με της C4 με μικρές παραλλαγές. Ο πίνακας οργάνων είναι πιο ανάγλυφος, τα καθίσματα προσφέρουν καλύτερη πλευρική στήριξη και τα υλικά που χρησιμοποιούνται –ειδικά στις πιο ακριβές εκδόσεις– είναι καταφανώς καλύτερης ποιότητας.

Στην κορυφαία έκδοση, όλο το ταμπλό είναι επενδυμένο από δέρμα. Από πλευράς εξοπλισμού, η DS4 έχει φορτωθεί με μπόλικα ηλεκτρονικά βοηθήματα: Από το να σε προειδοποιούν για την τυφλή γωνία και την αλλαγή λωρίδας, μέχρι ένα «έξυπνο» λογισμικό στο ESP που σε δρόμους με χιόνι ή πάγο επιτρέπει την ολίσθηση των τροχών, προκειμένου να βρουν πρόσφυση. Και βέβαια διαθέτει όλες τις ηλεκτρονικές ευκολίες.

Εκείνο που παραδόξως δεν διαθέτει είναι πίσω παράθυρα που να ανοίγουν! Οι άνθρωποι της Citroen προσπάθησαν να εξηγήσουν αυτή την επιλογή, λέγοντας ότι η DS4 είναι επί της ουσίας ένα κουπέ με πίσω πόρτες για εύκολη πρόσβαση. Αρα δεν χρειάζεται να κατεβαίνουν τα παράθυρα. Δύσκολο να τη δεχτούμε. Πάντως οι χώροι για τέσσερις επιβάτες και τις αποσκευές τους είναι καλοί, με μοναδική ένσταση τη σχετικά δύσκολη πρόσβαση των πίσω λόγω του μικρού ανοίγματος των θυρών.

Αυτή μάλιστα
Στους λόφους γύρω από τη Βαρκελώνη είχαμε τη δυνατότητα να οδηγήσουμε την «καλή» DS4 με τον κινητήρα 1.6 THP και τα 200 PS. Πρόκειται για το γνωστό μοτέρ που έχουν εξελίξει από κοινού με την BMW και το οποίο ήδη φοριέται από πολλά μοντέλα του PSA.

Οι διαφορές σε σχέση με την έκδοση των 155 PS είναι σημαντικές: Έχει μεταβλητό χρονισμό και στον εκκεντροφόρο εξαγωγής και επιπλέον μεταβλητό βύθισμα βαλβίδων (από ένα έως και δέκα mm) για καλύτερη ρύθμιση του μίγματος που εγχέεται στον κύλινδρο. Η τουρμπίνα είναι και εδώ twin scroll, ομαδοποιεί δηλαδή τα καυσαέρια σε ζευγάρια -από τους κυλίνδρους 1-4 και 2-3). Μπορεί να περιστραφεί μέχρι και 200.000 rpm, παράγοντας πίεση που περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 1,2 bar.

Ουσιαστικά η λειτουργία της αρχίζει μόλις από τις 1.000 rpm. Λάβετε επίσης υπόψη ότι η μέγιστη ιπποδύναμη βγαίνει, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Citroen-  από τις 5.500 έως και τις 6.800 rpm. Στην πράξη είχαμε στα χέρια μας ένα αυτοκίνητο με μεγάλη διάθεση να τραβήξει από πολύ χαμηλά, χωρίς δισταγμούς, γραμμικά μέχρι και τον κόφτη.

Η ονομαστική ιπποδύναμη των 200 PS η αλήθεια είναι πως δεν πολυφαίνεται. Eν μέρει λόγω της πολύ καλής πρόσφυσης, αλλά κυρίως λόγω του –υπερβολικά, κατά τη γνώμη μου μεγάλου βάρους των 1.755 kg. Από την άλλη συνδυάζεται με το καλύτερο σε αίσθηση και ακρίβεια χειροκίνητο κιβώτιο που έχει φορέσει τις τελευταίες δεκαετίες οποιαδήποτε Citroen. Έχει άμεση μηχανική αίσθηση, κοντές διαδρομές και ακούει ακόμα και σε γρήγορα κατεβάσματα.

Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο βέβαια έχει σημαντικές διαφορές και στην ανάρτηση. Για να είμαι ακριβής, οι αλλαγές είναι τέτοιες και τόσες που δυναμικά ελάχιστη σχέση έχει με την απλή C4. Στην εμπρός ανάρτηση τα ελατήρια έχουν σκληρύνει κατά 10%, τα αμορτισέρ έχουν επίσης πιο σκληρές ρυθμίσεις και η αντιστρεπτική ράβδος έχει παχύνει από τα 23 στα 23,5 mm. Στο πίσω μέρος, η διαμήκης δοκός του ημιάκαμπτου άξονα έχει αποκτήσει περίπου 25% μεγαλύτερη ακαμψία, τα ελατήρια είναι από 7-10% πιο σφιχτά και τα αμορτισέρ είναι ειδικά σχεδιασμένα για το συγκεκριμένο μοντέλο.

Επί του πρακτέου τώρα, η DS4 με τους 200PS, είναι ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό αυτοκίνητο. Το αυξημένο ύψος από το έδαφος δεν σου προκύπτει πουθενά. Στις στροφές γέρνει λίγο, η ελκτική πρόσφυση εκπλήσσει, δεδομένης και της ιπποδύναμης, και το turn in του είναι αντίστοιχο σπορ μοντέλου.

Το τιμόνι είναι εμφανώς καλύτερο από της C4, κάτι βεβαίως όχι ιδιαιτέρως δύσκολο: Με καλή πληροφόρηση, άμεση αντίδραση, ίσως λίγο περισσότερους κραδασμούς απ’ όσο θα ήθελα. Θα ήθελα επίσης λίγο καλύτερη πλευρική στήριξη από το κάθισμα–μπρασελέ. Και για να ολοκληρώσω την «γκρίνια», έπιασα αρκετές φορές την ανάρτηση να μπιστάει, ειδικά σε εγκάρσιες ανωμαλίες, και πιθανολογώ ότι στους ελληνικούς το φαινόμενο θα έχει μεγαλύτερη ένταση. Πάντως στην Ελλάδα σίγουρα δεν θα συνιστούσα τους τροχούς 19 ιντσών που είχαν τα αυτοκίνητα της παρουσίασης.

Να λοιπόν που η Citroen μας δείχνει ότι το έχει ακόμα. To DS4 είναι ένα αυτοκίνητο που, παρά τις κάποιες αδυναμίες του, μπορεί να διεμβολίζει με άνεση κατηγορίες. Είναι οικογενειακό, είναι ενδιαφέρον εμφανισιακά και το κυριότερο οδηγικά. Χώρια που στην έκδοση των 200 PS θα κάνει ακόμα και το Mini Countryman Cooper S να δαγκώσει ανήσυχα τα χείλη του. Για να δούμε...