Formula 1: Ιστορική αναδρομή στο GP της Αυστραλίας

Formula 1: Ιστορική αναδρομή στο GP της Αυστραλίας

Tο Αυστραλιανό Γκραν Πρι μετρά την ύπαρξή του με διάφορους τρόπους από το 1928, κάτι που λίγοι γνωρίζουν σήμερα.

Ο πρώτος αγώνας, που πραγματοποιήθηκε στο σιρκουί του Phillip Island είχε νικητή τον Αρθουρ Γουέιτ με ένα ειδικά διαμορφωμένο Austin 7. Μεταξύ των ετών 1957 και 1983 ο χώρος φιλοξένησε πολλούς αγώνες του Αυστραλιανού Πρωταθλήματος Οδηγών.

Από το 1985, χρονιά που η Αυστραλία μπήκε στο καλεντάρι της Formula1, τα Γκραν Πρι φιλοξενήθηκαν στην Αδελαΐδα και στο Αλμπερτ Πάρκ στη Μελβούρνη. Μάλιστα, η Αδελαΐδα είχε τη χαρά να φιλοξενήσει πολύ συναρπαστικούς αγώνες, με αποκορύφωμα τα Γκραν Πρι του 1986 και του 1994.

Το 1986, οι ομάδες έφτασαν στην Αδελαΐδα με τον τίτλο να παίζεται σε μια τριπλή μάχη ανάμεσα σε Νάιτζελ Μάνσελ και Νέλσον Πικέ (Williams) και τον Αλαίν Πρόστ της McLaren. Ο Μάνσελ πήρε την pole position, αλλά έκανε μια κακή εκκίνηση, με αποτέλεσμα να πάρει το προβάδισμα ο Πικέ και ο Βρετανός να μείνει δεύτερος, κάτι όμως που του εξασφάλιζε τον τίτλο. H καταστροφή χτύπησε 19 γύρους πριν το τέλος, όταν το ένα ελαστικό του Μάνσελ έσκασε αφήνοντάς τον εκτός διεκδίκησης και δίνοντας στον Πρόστ τελικά, το δεύτερο Παγκόσμιο τίτλο από τους τέσσερις που κέρδισε στην καριέρα του.

Οκτώ χρόνια μετά, το 1994 ο κόσμος της F1 μιλούσε για τον Βρετανό Ντέιμον Χίλ και τη μάχη που έδινε εκείνη τη χρονιά για το πρωτάθλημα με τον Μίκαελ Σουμάχερ. Ο Γερμανός πήρε νωρίς το προβάδισμα και στον 36ο γύρο έχασε τον έλεγχο, βγήκα από την πίστα και χτύπησε στον τοίχο. Στη συνέχεια, σε μια κίνηση που επικρίθηκε έντονα, ξαναμπήκε στον αγώνα όπου συγκρούστηκε με τον Χιλ. Ο Γερμανός βγήκε εκτός μάχης, αλλά μετά από λίγο η ζημιά στην εμπρός ανάρτηση του Βρετανού, οδήγησε και αυτός εκτός. Κάπως έτσι ο Σουμάχερ κέρδισε τον πρώτο του τίτλο…

Στο μεταξύ, από το 1993, ο επιχειρηματίας Ρόν Γουόκερ είχε μαζί με την κυβέρνηση, αρχίσει τις εργασίες για τη μεταφορά του αγώνα στο Αλμπερτ Παρκ, παρά τις διαμαρτυρίες οργανώσεων που έλεγαν ότι το πάρκο θα γίνει μια … ιδιωτική παιχνιδούπολη. Η "μετακόμιση" όμως έγινε και μαζί της, η Αυστραλία έγινε η πρώτη και η μοναδική χώρα του κόσμου που φιλοξένησε δύο συνεχείς αγώνες F1: Τον τελευταίο αγώνα του 1995 και τον πρώτο του 1996 που έγινε μπροστά σε 401.000 θεατές και σημαδεύτηκε από το εντυπωσιακό ατύχημα του Μάρτιν Μπράντλ. Ο οδηγός της Jordan είχε ένα εντυπωσιακό ατύχημα στον πρώτο γύρο με το μονοθέσιό του να εμπλέκεται σε πολλαπλή σύγκρουση, να σηκώνεται στον αέρα και να κόβεται στα δύο. Ο Μπράντλ όχι μόνον βγήκε από το αυτοκίνητο χωρίς γρατζουνιά, αλλά έφτασε τρέχοντας μέχρι τα πιτ για να πάρει το εφεδρικό μονοθέσιο και να ξαναπάρει εκκίνηση στον αγώνα, ο οποίος στο μεταξύ είχε διακοπεί.

Το 1998 ήταν η σειρά της McLaren να γίνει… πρωτοσέλιδο, όταν ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ που προηγείτο σε όλον τον αγώνα, στον τελευταίο γύρο σήκωσε το πόδι από το γκάζι για να αφήσει τον ομόσταυλό του Μίκα Χάκινεν να τον προσπεράσει, τηρώντας τη μεταξύ τους συμφωνία που έλεγε πως όποιος έστριβε πρώτος στην πρώτη στροφή, αυτός θα κέρδιζε τον αγώνα. Η κίνηση αυτή οδήγησε τη FIA να απαγορεύσει (επίσημα) ανάλογες εντολές και συμφωνίες στο εσωτερικό των ομάδων.

Το 2001 ήταν μια χρονιά τραγωδία: O κριτής Γκράχαμ Μπέβεριτζ σκοτώθηκε όταν μετά από σφοδρή σύγκρουση των μονοθεσίων των Ράλφ Σουμάχερ και Ζακ Βιλνέβ, ένας "αδέσποτος" τροχός τον χτύπησε και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Το δυστύχημα αυτό έγινε αιτία η FIA να θεσπίσει νέο τεχνικό κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο οι τροχοί των μονοθεσίων πρέπει με κάποιο τρόπο να προσδένονται πάνω σε αυτό και να συγκρατούνται μετά από τυχόν ατύχημα. Ατύχημα είχαμε και την επόμενη χρονιά, με αποτέλεσμα 11 από τους 22 οδηγούς να εγκαταλείψουν μετά από πολλαπλή σύγκρουση. Τη χρονιά εκείνη ο Αυστραλός Μάρκ Γουέμπερ τερμάτιζε 5ος στον πρώτο του αγώνα στην F1.

Σήμερα, η Μελβούρνη βρίσκεται σε μια άτυπη διαμάχη με τον Μπέρνι Έκλεστοουν. Ο ισχυρός άνδρας της F1 απειλεί να πάρει από την Αυστραλία τον αγώνα και αντιπροτείνει το Γκραν Πρι να γίνει νυκτερινό πρώτον για να αυξήσει την τηλεθέαση και δεύτερον για να είναι πιο "συμβατό" με τα ευρωπαϊκά ωράρια, κάτι που οι διοργανωτές αρνούνται, έχοντας δεχτεί από το 2008, σαν μια κίνηση καλής θέλησης, ο αγώνας να αρχίζει στις 17:00 τοπική ώρα για να μπορούν να τον βλέπουν απευθείας οι Ευρωπαίοι χωρίς να βάζουν ξυπνητήρι…

Το ποιος θα κερδίσει στο τέλος στη διαμάχη αυτή, είναι κάτι που όλοι το φανταζόμαστε αλλά δεν μας επιτρέπεται να το γράψουμε…

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube