Παρότι έκανε την πρώτη του πτήση το 1955 και επιχειρεί από το 1957, το κατασκοπευτικό αεροσκάφος U-2 ή “Dragon Lady” χρησιμοποιείται ακόμη σε αναγνωριστικές και άλλες πτήσεις, και αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για την Αεροπορία.

Το U-2 μπορεί να επιχειρεί στα 70.000 πόδια (21.350 m), αλλά είναι ένα από τα πιο δύσκολα αεροσκάφη να το πετάς – κι ακόμα πιο δύσκολο να το προσγειώνεις.

Η ορατότητα που έχει ο πιλότος είναι πολύ κακή και το αεροσκάφος είναι πολύ ευαίσθητο στον πλευρικό άνεμο. Επιπλέον, καθώς προσεγγίζει το διάδρομο προσγείωσης, οι πτέρυγες υψηλής άντωσης που έχει δημιουργούν ένα έντονο στρώμα αέρα με το φαινόμενο εδάφους, οπότε πρέπει να «στολάρουν» εντελώς για να προσγειωθεί το U-2.

Γι’ αυτό, ο πιλότος χρειάζεται πληροφορίες από ένα chase-car, ένα αυτοκίνητο που τον ακολουθεί από κοντά στο διάδρομο την ώρα που πάει να προσγειωθεί (αλλά και να απογειωθεί).

Οι ειδήμονες περί τα αμυντικά θέματα λένε ότι η USAF και η RAF έχουν αγοράσει κάμποσα muscle-cars και άλλα γρήγορα αυτοκίνητα γι’ αυτή τη δουλειά, όπως το Pontiac GTO που θα δείτε στο πρώτο video, ή το λευκό Tesla Model S που φαίνεται στο τρίτο κλιπάκι.

Το chase-car περιμένει στην αρχή του διαδρόμου και επιταχύνει φουλ-γκάζι ακολουθώντας το αεροσκάφος από κοντά, με τον οδηγό του να δίνει στον πιλότο πληροφορίες τις γωνίες και το ύψος από το έδαφος καθώς κατεβαίνει για να προσγειωθεί.

Για να είναι όσο πιο ελαφρύ γίνεται, το U-2 έχει μόνο μία σειρά από τροχούς στο σύστημα προσγείωσης, κάτω από την άτρακτο, σαν ποδήλατο. Για την τροχοδρόμηση και την απογείωση προστίθενται στα φτερά άλλοι δύο τροχοί, που λέγονται “pogo wheels” και οι οποίοι απορρίπτονται κατά την απογείωση.

Το πλήρωμα εδάφους τους ξανατοποθετεί, έναν-έναν, αφού το αεροσκάφος προσγειωθεί και σταματήσει, ώστε να μπορεί να επιστρέψει στο υπόστεγο. Μετά την προσγείωση, οι άκρες των πτερύγων σέρνονται στο διάδρομο μέχρι το αεροσκάφος να ακινητοποιηθεί, και γι’ αυτό είναι εφοδιασμένες με γλίστρες από τιτάνιο.

[Πηγή: CarScoops, FoxtrotAlpha]