Garage queen. Έχουμε βαρεθεί να διαβάζουμε για υπεραυτοκίνητα που δεν οδηγούνται και πωλούνται σε μεγαλύτερη τιμή από αυτήν που αγοράστηκαν. Είναι λυπηρό να βλέπεις το απαύγασμα της αυτοκίνησης να καταλήγει απλό επενδυτικό προϊόν και να μη χρησιμοποιείται για τον σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε. Δεν συμβαίνει όμως πάντα -δες τι έπαθε ο ιδιοκτήτης μιας Bentley Bacalar.

Έτσι, για κάθε έναν που αποκομίζει τέσσερα εκατομμύρια δολάρια από ένα hypercar που δεν τόλμησε να οδηγήσει ούτε μία φορά, υπάρχουν πολλοί που έχουν ζημιωθεί. Πρόσφατα δημοσιεύσαμε την περίπτωση μιας Aston Martin DB11, της οποίας ο ιδιοκτήτης έχασε 102.000 δολάρια μέσα σε μόλις 800 km.

Πόσο θα τον ζήλευε ο κάτοχος της Bentley Bacalar… Την αγόρασε για πάνω από δύο εκατομμύρια δολάρια και την πούλησε για $876.785 μετά από 1.131 km. Ωδή στην απαξίωση: Περίπου 1.000 δολάρια το χιλιόμετρο

Το οξύμωρο; Η Bacalar είχε σταλεί από ιδιωτική συλλογή στο Μονακό στο Άμπου Ντάμπι. Η δημοπρασία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου της Formula 1, οπότε η χρονική συγκυρία έμοιαζε ιδανική.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Bentley Mulliner Bacalar: Επιστροφή στο coachbuilding [video] 

Η περιοχή ήταν γεμάτη πλούσιους συλλέκτες, πολλοί από τους οποίους δεν θα δίσταζαν να αγοράσουν αυθόρμητα ό,τι τους τραβούσε την προσοχή.

Τι πήγε λοιπόν τόσο στραβά; Υποψιαζόμαστε ότι οι ομοιότητες της Bacalar με την «απλή» Continental GTC μάλλον ευθύνονται για τη περιορισμένη ελκυστικότητα του συλλεκτικού μοντέλου.

Θυμίζουμε ότι στις σημαντικότερες διεθνείς αγορές, μια Continental GTC ήταν διαθέσιμη για λίγο πάνω από 300.000 δολάρια. Ίσως λοιπόν να είναι δύσκολο για κάποιον να δαπανήσει σχεδόν 7πλάσιο ποσό για τη χειροποίητη, διθέσια, ανοικτή barchetta της Mulliner.

Φαίνεται ότι οι συλλέκτες δυσκολεύονται να διακρίνουν τη μακροπρόθεσμη αξία της επένδυσης -τουλάχιστον προς το παρόν. Το πέμπτο από τα δώδεκα σασί δεν τα κατάφερε. 

Μένει να δούμε αν αυτό θα αλλάξει στο μέλλον και αν η Bacalar θα βρει τελικά τη θέση της ως ένα πραγματικά συλλεκτικό μοντέλο.