H ιδέα για µια ολιγοήµερη απόδραση στις πλαγιές της Ζήρειας (ή Κυλλήνη) υπήρχε καιρό στο µυαλό µας. Το φθινόπωρο, µε τις πρώτες ψυχρές ανάσες του βουνού, είναι ίσως η καλύτερη εποχή για να ανακαλύψεις τον όγκο της Κυλλήνης, το βουνό-σύµβολο της Ορεινής Κορινθίας που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αγαπηµένος προορισµός πολλών.

Η εύκολη και γρήγορη πρόσβαση από τον αστικό ιστό, περίπου δύο ώρες από το κέντρο της Αθήνας, σε συνδυασµό µε την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν τόπο που θυµίζει Άλπεις, καθιστούν την περιοχή µε τα δεκάδες όµορφα χωριά ιδανική για µια µικρή εξόρµηση Σαββατοκύριακου. Που ταιριάζει σε κάθε ηλικία και καλύπτει τόσο οικογενειακές όσο και πιο ροµαντικές αποδράσεις, µε επιλογές που ανταποκρίνονται πραγµατικά σε όλους.

Στην ολιγοήµερη συμβίωσή μας, το Volvo EX30 Cross Country μας έδειξε ότι λατρεύει την ύπαιθρο

Συνοδοιπόρος µας σε αυτή την απόδραση, το Volvo EX30 Cross Country. Το σουηδικό ηλεκτρικό SUV, που όπως υποδηλώνει και το όνοµα της νεότερης έκδοσής του, λατρεύει την ύπαιθρο και προστέθηκε στην γκάµα του µοντέλου για να γεφυρώσει την άνεση της ηλεκτροκίνησης µε τη γοητεία της περιπέτειας. Και έρχεται εξοπλισµένο µε τα κατάλληλα εργαλεία για αυτό.

Πατώντας πάνω στην παράδοση των «σκληροτράχηλων» εκδόσεων του σουηδού κατασκευαστή, το Volvo EX30 Cross Country επιχειρεί να δώσει πιο περιπετειώδη χαρακτήρα στο δηµοφιλές ηλεκτρικό SUV της µάρκας. Από την πρώτη στιγµή που το συναντήσαµε, λίγο πριν αφήσουµε πίσω µας την πόλη, έδειχνε να ταιριάζει απόλυτα µε το σκηνικό που είχαµε στο µυαλό µας: Ένα αυτοκίνητο φτιαγµένο για να σε βγάζει από το κλεινόν άστυ και να σε µεταφέρει χωρίς φόβο σε τόπους πιο άγριους, πιο γήινους.

Με outdoor διάθεση
Η φιλοσοφία του έρχεται από παλιά, από το πρώτο V70 XC πριν από 25 χρόνια, όµως στο EX30 αυτή η παράδοση µεταφράζεται σε µια πιο σύγχρονη, ηλεκτρική εκδοχή περιπέτειας. Στην πράξη, συναντάς όλα τα στοιχεία που περιµένεις από µια έκδοση µε outdoor προσανατολισµό: Τα προστατευτικά πλαστικά σε όλο το αµάξωµα, τους ανασχεδιασµένους προφυλακτήρες, την µεγάλη απόσταση από το έδαφος που φτάνει σχεδόν τους 20 πόντους. Λεπτοµέρειες όπως η µάσκα µε το µοτίβο «τοπογραφικού χάρτη» και οι αποκλειστικές ζάντες 19” ενισχύουν την εικόνα ενός αυτοκινήτου έτοιµου να πάρει τον δρόµο για τα ψηλώµατα της Ζήρειας -ή οποιουδήποτε άλλου βουνού τού βάλεις στόχο.

Και όσο η εικόνα του δείχνει outdoor, άλλο τόσο η ουσία του επιβεβαιώνει ότι µπορεί να σταθεί στο ύψος της εκδροµής. Η τετρακίνητη διάταξη από τα δυο ηλεκτροµοτέρ, µε 428 ίππους και 543 Nm, δίνει στο EX30 Cross Country την αίσθηση ότι έχει πάντα περίσσια δύναµη στη διάθεσή του, ενώ η µπαταρία των 64 kWh εξασφαλίζει αυτονοµία 427 km WLTP -αρκετή για να φθάσεις στον προορισµό σου και µε µια φόρτιση να περιηγηθείς χωρίς άγχος.

Το πιο σηµαντικό, ειδικά για ένα οδοιπορικό σαν το δικό µας, είναι ο τρόπος που το EX30 Cross Country πατά στον δρόµο. Η πιο µαλακή ρύθµιση της ανάρτησης χαρίζει στο µικρό Volvo µια ήρεµη και πολιτισµένη κύλιση, ακόµα και στις µεγαλύτερες ταχύτητες της εθνικής. Έτσι, ξεκινώντας νωρίς το πρωί από την Αθήνα, µε το πρώτο φως να απλώνεται πάνω στην πόλη, το αυτοκίνητο κύλησε αβίαστα προς την Κόρινθο. Η ησυχία της ηλεκτροκίνησης, σε συνδυασµό µε τα φιλόξενα καθίσµατα, µετέτρεψε το ταξίδι σε µια χαλαρωτική εµπειρία, όπου το µόνο που διαπερνούσε την καµπίνα ήταν το playlist µας από την ηχόµπαρα της Harman/Kardon στη βάση του παρµπρίζ.

Σε κάτι παραπάνω από µια ώρα είχαµε ήδη προσπεράσει το Ξυλόκαστρο και ακολουθούσαµε τις πινακίδες προς Τρίκαλα. Ο δρόµος ξεκινά στενός και σε ορισµένα σηµεία η άσφαλτος δείχνει την ηλικία της. Τα έργα της περιφέρειας που συναντήσαµε όµως δείχνουν ότι τα τµήµατα αυτά θα µειωθούν κι άλλο. Και το Cross Country µας έδειξε σε κάθε µέτρο πως δεν φοβάται τέτοια σκηνικά. Τουναντίον, το εξαιρετικό set-up της ανάρτησής δεν προβληµατίζεται ούτε από τις κακοτεχνίες ούτε από τις φιδωτές στροφές που ξετυλίγονταν εµπρός µας προσφέροντας πανοραµική θέα στις καταπράσινες πλαγιές. Εκεί όπου οι φτέρες, οι ευκάλυπτοι και -καθώς ανεβαίνεις- οι πρώτοι αµπελώνες συνθέτουν τις πρώτες εικόνες της ορεινής Κορινθίας.

Λίγο πριν φτάσουµε στα Τρίκαλα, οι διάσηµοι αµπελώνες της περιοχής στέκονταν ως φυσικός προθάλαµος του βουνού. Η κορινθιακή σταφίδα κυριαρχεί εδώ και τα µεγάλα, φροντισµένα κλήµατα απλώνουν µια αίσθηση τάξης και συνέχειας στο τοπίο. Το ταξίδι είχε µόλις αρχίσει, αλλά το Volvo είχε ήδη προσφέρει τις πρώτες αποδείξεις ότι η ηλεκτροκίνηση µπορεί να ταιριάξει ιδανικά µε τις εκδροµικές ανησυχίες µας. Τα «δύσκολα» χιλιόµετρα στην Εθνική πέρασαν πολύ άνετα -µε τη βοήθεια και του ενεργού cruice control- και ο δείκτης πλήρωσης της µπαταρίας δείχνει ότι «φάγαµε» λίγο πάνω από το 30% της ενέργειάς της για να φθάσουµε µέχρις εδώ. Και µε αυτονοµία περισσότερα από 230 km να αποµένει, δεν χρειάζεται να ψάξουµε άµεσα για κάποιο φορτιστή στο κινητό.

Τρεις οικισµοί, τρεις διαφορετικές ιστορίες
Τα Τρίκαλα Κορινθίας χωρίζονται σε τρεις οικισµούς: Κάτω, Μεσαία και Άνω Τρίκαλα. Ο καθένας έχει το δικό του χαρακτήρα, τα δικά του χρώµατα και -για τις ανάγκες µας- τον δικό του δηµόσιο σταθµό φόρτισης χάρη στη ΔΕΗ. Η πρώτη µας στάση έγινε στα Κάτω Τρίκαλα. Σε υψόµετρο περίπου 900 µέτρων, µε πλατάνια και πέτρινες βρύσες, ο οικισµός καλωσορίζει τον επισκέπτη µε µια αυθεντική εικόνα ορεινής ζωής και µια πλατεία ιδανική για έναν πρωινό καφέ… στα «900 Meters».

Συνέχεια για τα Μεσαία Τρίκαλα, όπου µια στροφή πριν από την είσοδο του χωριού και το δηµοτικό πάρκινγκ είναι το κατάλυµα που θα διανυκτερεύσουµε. Τακτοποίηση και αφήνουµε προς το παρόν το ΕΧ30 να ξεκουραστεί, για να γνωρίσουµε το χωριό µε τα πόδια. Είναι ο πιο «ζωντανός» οικισµός από τους τρεις, µε τους περισσότερους ξενώνες -κάθε κατηγορία τιµής και υπηρεσιών. Και άφθονα µαγαζιά µε τοπικά προϊόντα, όπως µέλι, τυριά, θυµάρι, όσπρια... Παρόλη την τουριστική ανάπτυξη δεν λείπει η «ατµόσφαιρα» µε τις παλιές εκκλησίες και τα στενά λιθόστρωτα δροµάκια να σου επιτρέπουν να περιηγηθείς πίσω στο χρόνο µιας άλλης Κορινθίας.

Οι επιλογές για φαγητό είναι πραγµατικά πολλές, όχι µόνο εδώ αλλά και στους άλλους δύο οικισµούς των Τρικάλων, που τα τελευταία χρόνια έχουν µετατραπεί και σε γαστρονοµικό προορισµό. Η κουζίνα τους συνδυάζει τοπικά προϊόντα, ορεινή παράδοση και σύγχρονες γεύσεις, δηµιουργώντας έναν γευστικό χάρτη µε χαρακτήρα. Από τις παραδοσιακές ταβέρνες µε τη µυρωδιά του κάρβουνου µέχρι πιο δηµιουργικές προσεγγίσεις, ο ουρανίσκος σου δύσκολα θα µείνει ανικανοποίητος.

Στα Άνω Τρίκαλα, τον ψηλότερο και ίσως πιο ατµοσφαιρικό από τους τρεις οικισµούς, η εικόνα αλλάζει ξανά. Τα πέτρινα αρχοντικά, οι όµορφοι ξενώνες και η εντυπωσιακή θέα προς τις πλαγιές της Ζήρειας δηµιουργούν µια αίσθηση ηρεµίας που δύσκολα βρίσκεις αλλού. Είναι το σηµείο όπου το βουνό αποκαλύπτει πραγµατικά τον χαρακτήρα του, µε καθαρό αέρα, ήχους φύσης και ένα τοπίο που σου ανοίγει την όρεξη για βόλτες σε µονοπάτια και µικρές εξερευνήσεις. Εδώ η ζωή κυλά πιο αργά, σχεδόν τελετουργικά, προσκαλώντας σε να απολαύσεις το περιβάλλον χωρίς βιασύνη.

Περιήγηση στις λίµνες
Το επόµενο πρωινό ήρθε η στιγµή να επιστρέψουµε στο τιµόνι του EX30 Cross Country, να επιλέξουµε ένα νέο playlist στο Spotify και να χαράξουµε τη διαδροµή µας µέσα από το infotainment που βασίζεται στο Android Automotive OS της Google, µε το ενσωµατωµένο σύστηµα πλοήγησης και τους χάρτες της Google να αναλαµβάνουν τα υπόλοιπα.

Το χιονοδροµικό κέντρο της Ζήρειας απέχει περίπου δέκα χιλιόµετρα από τα Άνω Τρίκαλα, όµως µε τις θερµοκρασίες του Νοεµβρίου ασυνήθιστα υψηλές και το χιόνι να απουσιάζει εντελώς, επιλέξαµε άλλη πορεία. Στρίψαµε νωρίτερα, ακολουθώντας τον δρόµο που οδηγεί προς τον Φενεό, µε στόχο να κυκλώσουµε το όρος Κυλλήνη. Μια διαδροµή που ξετυλίγεται µέσα από πυκνά δάση έλατου και µαυρόπευκου, µε τους απότοµους βράχους να διακόπτουν το πράσινο και να διαµορφώνουν ένα καθαρά αλπικό σκηνικό, µε θέα σε κάποια σηµεία µέχρι τις πλαγιές του Χελµού.

Η οδική συµπεριφορά του EX30 Cross Country αποδείχθηκε ιδανική για τέτοιου είδους διαδροµές. Η σταθερότητα του µάς έδινε την εντύπωση ότι «βρίσκει µόνο του» ρυθµό, µε κάθε στροφή και ευθεία να διανύεται µε ασφάλεια και άνεση. Οι ανωµαλίες του δρόµου απορροφούνταν αποτελεσµατικά από την ανάρτηση, ενώ µέσα στην καµπίνα επικρατούσε ηρεµία, συνοδευόµενη µόνο από τη µουσική που έπαιζε διακριτικά. Με τον ήρεµο ρυθµό µας, η κατανάλωση δεν ξεπερνούσε τα 16 kWh/100 km, και το σύστηµα ανάκτησης αξιοποιούσε κάθε κατηφόρα για να επαναφορτίζει την µπαταρία, αφαιρώντας µας κάθε άγχος για εύρεση φορτιστή.

Πλησιάζοντας στο Φενεό, η περιοχή εντυπωσιάζει µε το οροπέδιο που απλώνεται γύρω και την ηρεµία της. Δεν σταθήκαµε εδώ αλλά στρίψαµε νωρίτερα προς το Στενό για να φθάσουµε στην Γκούρα. Το µεγαλύτερο χωριό της περιοχής είναι αµφιθεατρικά χτισµένο και φηµίζεται για την υπερυψωµένη κεντρική πλατεία του.

Από εκεί, η θέα προς την κοιλάδα του Φενεού και τις πλαγιές της Ζήρειας είναι µοναδική, και σε καλεί για ένα διάλειµµα για καφέ ή ένα γλυκό, πριν συνεχίσεις την περιπλάνηση σου. Δεν αρνηθήκαµε το κάλεσµα και µείναµε να απολαύσουµε την ατµόσφαιρα και την ηρεµία της πλατείας, µε τα ψηλά δέντρα και τα λιθόστρωτα µονοπάτια.

Το χωριό είναι χτισµένο σε υψόµετρο 950 µέτρων και συνδυάζει φυσική οµορφιά µε ιστορική σηµασία. Η εκκλησία των Ταξιαρχών και τα παραδοσιακά αρχοντικά, κάποια από τα οποία ανήκαν σε οπλαρχηγούς της Ελληνικής Επανάστασης, συνθέτουν ένα τοπίο που συνδυάζει Ιστορία και ειδυλλιακή θέα. Κάθε βήµα στα λιθόστρωτα σοκάκια και κάθε µατιά από την πλατεία θυµίζει πόσο µοναδικά µπορούν να συνυπάρχουν η παράδοση και η Φύση σε αυτό το κοµµάτι της Πελοποννήσου.

Τουρ στις λίµνες
Ύστερα από τον ανεφοδιασµό µας, η λίµνη Δόξα απέχει λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας, λίγο πέρα από την Αρχαία Φενεό. Τεχνητή αλλά απόλυτα ενσωµατωµένη στο περιβάλλον, µοιάζει να υπάρχει εκεί αιώνες και αποτελεί ίσως ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία όχι µόνο της Ορεινής Κορινθίας αλλά ολόκληρης της Πελοποννήσου. Τα ήρεµα νερά της καθρεφτίζουν τα έλατα και τις βουνοπλαγιές γύρω της, δηµιουργώντας ένα σκηνικό που φαίνεται έτοιµο να «αιχµαλωτιστεί» σε φωτογραφία, χωρίς καµία προσπάθεια. Γνώριµος τόπος, µιας κι εκεί έχουµε κάνει κάµποσα… DRIVE challenge.

Δηµιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90, µε τα νερά να συγκεντρώνονται ύστερα από την κατασκευή φράγµατος που εξυπηρέτησε την άρδευση του οροπεδίου. Σήµερα όµως, ο επισκέπτης το µόνο που βλέπει είναι µια ειδυλλιακή, σχεδόν ποιµενική εικόνα. Γύρω από τη λίµνη υπάρχουν µονοπάτια που επιτρέπουν ήρεµες βόλτες ή µικρές πεζοπορικές βόλτες, µε τις όχθες της να προσφέρονται για πικνίκ και χαλάρωση µέσα στη Φύση. Η περιοχή είναι επίσης δηµοφιλής για φωτογράφιση και παρατήρηση πουλιών, καθώς η ήρεµη ατµόσφαιρα και η βιοποικιλότητα δηµιουργούν ένα ιδανικό καταφύγιο για όσους θέλουν να αποδράσουν από την καθηµερινότητα.

Το περπάτηµα µέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, σχεδόν στο κέντρο της λίµνης, είναι σχεδόν υποχρεωτικό, ενώ µαγευτική είναι και η θέα από το τριώροφο µοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που δεσπόζει στην απέναντι πλαγιά. Η συγκεκριµένη µονή λέγεται πως λειτούργησε ως κρυφό σχολείο και αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας στην Επανάσταση του 1821.

Μύθοι και ένα µουσείο-έκπληξη
Με τις ώρες να κυλούν, το στοµάχι µας άρχισε να γουργουρίζει, και οι µυρωδιές από τις ταβέρνες της Αρχαίας Φενεού µάς καλούσαν. Ο δρόµος µέσα από τα δάση και τις πλαγιές της Ζήρειας είχε ανοίξει την όρεξη. Και η εικόνα των ξύλινων τραπεζιών και της τσίκνας που ανέµιζε στον αέρα ήταν ακαταµάχητη. Σταµατήσαµε σε µια από τις παραδοσιακές ταβέρνες, όπου ο ζεστός χώρος και οι ευγενικοί ιδιοκτήτες µας υποδέχτηκαν σαν παλιούς φίλους. Οι µερίδες ήταν γενναιόδωρες, τα πιάτα γεµάτα γεύσεις από ντόπια κρέατα και τυριά.

Ύστερα από την αναζωογονητική στάση, βάλαµε πλώρη για τη Στυµφαλία, µέσω Καστανιάς που είναι σκαρφαλωµένη σε υψόµετρο 1.100 µέτρων και κρυµµένη µέσα στα έλατα. Η θέα στα καταπράσινα οροπέδια µόλις την αφήνουµε πίσω µας και αρχίζουµε να κατηφορίζουµε έκανε τη διαδροµή σχεδόν µαγική.

Επόµενη στάση η λίµνη Στυµφαλία, που συνδέεται µε τον έκτο άθλο του Ηρακλή ο οποίος στην περιοχή αντιµετώπισε τις Στυµφαλίδες Όρνιθες. Ο Ηρακλής κατάφερε να παρασύρει τις όρνιθες να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίµνης, χάρη στα κρόταλα από χαλκό που του έδωσε η θεά Αθηνά. Και στη συνέχεια πετύχαινε τις όρνιθες που αποκαλύπτονταν µε τα βέλη του. Κοντά στις όχθες της λίµνης ήταν χτισµένη η αρκαδική πόλη Στύµφαλος. Στους ρωµαϊκούς χρόνους, ο αυτοκράτορας Αδριανός κατασκεύασε υδραγωγείο µε το οποίο υδροδότησε την Κόρινθο µε νερό από την λίµνη.

Η λίµνη βρίσκεται σε υψόµετρο περίπου 600 µέτρων και θεωρείται ο νοτιότερος ορεινός υγροβιότοπος των Βαλκανίων. Προστατευµένη από το δίκτυο Natura 2000, φιλοξενεί σπάνια είδη πουλιών και προσφέρει στους επισκέπτες έναν ιδιαίτερο συνδυασµό Φύσης και Ιστορίας. Εδώ κάναµε µια ακόµη στάση, αυτή τη φορά στο Μουσείο Περιβάλλοντος Στυµφαλίας. Το µουσείο, που ανήκει στο Πολιτιστικό Ίδρυµα Οµίλου Πειραιώς, διαθέτει εκθέµατα που συνδυάζουν την επιστήµη µε τη διαδραστικότητα, καθιστώντας το πραγµατικά ιδανικό για επισκέπτες κάθε ηλικίας.

Ξεκινήσαµε την περιήγηση από το installation που προσοµοιώνει τη διάβρωση του εδάφους από τη βροχή. Τρεχούµενο νερό κυλούσε πάνω σε αληθινά βράχια, αποκαλύπτοντας βήµα-βήµα το πώς το νερό «σµιλεύει» το τοπίο και διαµορφώνει τις ιδιαίτερες µορφολογίες του. Λίγο παρακάτω, µια µεγάλη µακέτα της λίµνης και της γύρω περιοχής παρουσίαζε µε παραστατικό τρόπο τη δηµιουργία και την εξέλιξη της υδρόβιας ζωής. Φωτεινές ενδείξεις φώτιζαν σηµεία ενδιαφέροντος, καθοδηγώντας το βλέµµα και αναδεικνύοντας τη στενή σχέση του ανθρώπου µε τον υγροβιότοπο.

Κάπου εκεί, καθώς ολοκληρώναµε την επίσκεψη, θυµηθήκαµε πως έπρεπε και να φορτίσουµε. Ανοίξαµε το app της ΔΕΗ Blue και κατευθυνθήκαµε προς το Κιάτο, όπου σε έναν από τους σταθµούς της εταιρείας βρίσκεται και ένας ισχυρός DC 300 kW. Με το BMS του EX30 Cross Country να επιτρέπει µέγιστη ισχύ 155 kW, µας πήρε λιγότερο από µισή ώρα µέχρι η στάθµη της µπαταρίας να ανέβει από το 16% στο 83%. Όσο χρόνο χρειαζόµασταν για να εφοδιαστούµε µε καφέ και µε µια µικρή ανασυγκρότηση να πάρουµε το δρόµο της επιστροφής.

Ανανεωµένοι, φορτισµένοι και µε το ηλεκτρικό SUV έτοιµο για τα επόμενα χιλιόμετρα, συνεχίσαμε τη διαδρομή προς Αθήνα, αφήνοντας πίσω έναν τόπο που, ακόµη κι όταν νοµίζεις ότι τον έχεις γνωρίσει, βρίσκει τρόπους να σου αποκαλύπτει πάντοτε κάτι καινούργιο. Όπως ακριβώς και το EX30 Cross Country, που σε αυτή τη συμβίωση μετέτρεψε την οδήγηση σε απόλαυση και αποδείχθηκε ένας ουσιαστικός σύντροφος: Με τις ανέσεις του, την αυτοπεποίθηση που µεταδίδει και τη δυνατότητά του να συνεχίζει ατάραχο ακόµη κι όταν τελειώνει η άσφαλτος, έδωσε στην εκδρομή ένα διαφορετικό βάθος -αυτό που σε κάνει να ανυπομονείς ήδη για την επόμενη απόδραση.