Προσεχώς: Σε λίγες μέρες τα «σκληρά» ελληνικά χώματα θα γίνουν ξανά το επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Όσο οι θεοί θα κυνηγούν το χρονόμετρο στις ειδικές, εμείς θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε στις απλές για να τους προλάβουμε
Με το ωράριο και τους τελικούς χάρτες να έχουν δημοσιευθεί εδώ και αρκετές εβδομάδες, οι πρώτες επιλογές έχουν ήδη γίνει. Οι παραδοσιακοί θεατές του Ράλλυ Ακρόπολις θα προτιμήσουν την πρώτη μέρα, με ειδικές όπως η Ευαγγελίστρια, η Θήβα, το Δροσοχώρι και οι Βωξίτες. Κλασικές ειδικές με σημεία που μπορείς να απολαύσεις πλούσιο θέαμα, εύκολες προσβάσεις και εξαιρετικά εδέσματα στα γύρω χωριά. Όσοι δεν θέλουν να κουραστούν ιδιαίτερα με περπάτημα, ωράρια και κοπάνες μάλλον θα προτιμήσουν να βρεθούν την Κυριακή πίσω από το Λουτράκι, με τις μικρότερες αποστάσεις ανάμεσα στις ειδικές. Τα Πίσια, το Λουτράκι και οι τεράστιοι Άγιοι Θεόδωροι συγκλίνουν σε μια ακτίνα ενός χιλιομέτρου, αν και τα εντυπωσιακά κομμάτια είναι βαθύτερα κρυμμένα. Εμείς βρήκαμε μεγαλύτερο ενδιαφέρον στον κύκλο του Σαββάτου, με τρεις νέες ειδικές διαδρομές, τουλάχιστον στη σύγχρονη ιστορία του αγώνα.  Το χρονοδιάγραμμα είναι σφιχτό, όμως το μόνο που χρειάζεται είναι ο καλός προγραμματισμός, σωστή ανάγνωση του χάρτη και η νέα Lancia Delta, που θα φροντίσει να μας μεταφέρει με ταχύτητα, άνεση και ασφάλεια στο επίκεντρο των γεγονότων.

Πριν το χάραμα
Το πρωινό ξύπνημα πριν τους αγώνες πάντα με σκότωνε, οπότε περνώντας νυσταγμένα από τα διόδια της Ελευσίνας τελειώνω ήδη τον δεύτερο καφέ της ημέρας, πίσω από το τιμόνι της υπετροφοδοτούμενης Delta. Στη μονοτονία της άδειας εθνικής οδού το μυαλό κάνει άλματα δεκαετιών, στην εποχή που πιτσιρικάς ακόμα, χάζευα μια αντίστοιχη turbo ιταλίδα, στα χρώματα του πολέμου και με το όνομα του Biasion στο πλάι. Στην ερώτηση «εμείς με ποιους είμαστε μπαμπά;» η απάντηση ήταν πάντα «με τους Ιταλούς αγόρι μου…» έχοντας το μπρελόκ μιας Alfa μπλεγμένο στα δάχτυλα.
Φυσικά η νεότερη Delta έχει τελείως διαφορετικές χάρες από την τιμημένη Integrale. Προς το παρόν απολαμβάνω την πολύ καλή ποιότητα κύλισης που προσφέρει, ταξιδεύοντας σε υψηλές ταχύτητες. Αθόρυβη και σχετικά οικονομική σε αυτό το ρυθμό, κάνει το πρώτο μισάωρο της ημέρας να περάσει τάχιστα. Σχεδόν χωρίς να το καταλάβω έχω φτάσει στο Σπαθοβούνι και πρέπει να βγω από την εθνική οδό, στην έξοδο αμέσως πριν τα διόδια. Πρώτος προορισμός μας η ειδική διαδρομή Κλένια-Μυκήνες. Την βρίσκουμε μερικά χιλιόμετρα μετά την εκκίνηση και συγκεκριμένα στην πλαγιά πάνω από τον Αγ. Βασίλειο. Η εκκίνηση δίνεται στις 9:32 αλλά είναι καλό να είμαστε νωρίτερα εκεί, ώστε να παρκάρουμε σε σημείο για γρήγορη αναχώρηση. Φτάνουμε εκεί ακολουθώντας τις ταμπέλες προς Άργος, αφήνοντας πίσω το Χιλιομόδι. Ο κεντρικός δρόμος στα αριστερά μας διασχίζει το χωριό και οδηγεί σε μια ελαφρώς ανηφορική φουρκέτα που αναμένεται να συγκεντρώσει αρκετό κόσμο. Το σύντομο περπάτημα δίνει περισσότερες εναλλακτικές όμως το κρίσιμο εδώ είναι να μην χαθεί χρόνος. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς είναι εφικτό να πάρουμε μια ιδέα και από τις τρεις ειδικές της ημέρας. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει μετά από 15-20 περάσματα (περίπου 40’) να κατηφορίζουμε από τον Αγ. Βασίλειο ξανά προς την εθνική, ώστε να προλάβουμε την εκκίνηση της τελευταίας πρωινής ειδικής (SS Κεφαλάρι).  

Ο αγώνας του θεατή
Για να τηρήσουμε το χρονοδιάγραμμα πρέπει να «απογειώσουμε» την Delta, πράγμα όχι πολύ δύσκολο χάρη στους 150 ίππους του 1.400άρη κινητήρα. Ανεβαίνουμε την εθνική προς Κόρινθο, για να βγούμε προς Κιάτο και να ακολουθήσουμε τις ταμπέλες προς Κεφαλάρι. Συνυπολογίζοντας την κίνηση του Σαββάτου, χρειαζόμαστε περίπου 40’, σε γρήγορους ρυθμούς. Η Lancia τα δίνει όλα στα πατημένα ανηφορικά κομμάτια πάνω από το Κιάτο, με γερό πάτημα στον επαρχιακό δρόμο και με τα 21kgm διαθέσιμης ροπής να κάνουν τα προσπεράσματα να μοιάζουν παιχνιδάκι. Τελικά το αρχικό άγχος για το κυνήγι του χρόνου ανάμεσα στις ειδικές εξαφανίζεται. Η στάση για πορτοκαλάδα στο Κεφαλάρι πριν το περπάτημα στο βουνό επιβάλλεται.
Μετά τις 11:30, ακόμα και στην πλατεία του χωριού θα ακούγονται σκασίματα από εξατμίσεις. Η ειδική μετά την εκκίνηση κυκλώνει αμφιθεατρικά το Κεφαλάρι, με γρήγορα και θεαματικά κομμάτια. Ξεχωρίσαμε μια πλατιά δεξιά 90ο με αρκετό χώρο για θεατές που προσεγγίζεται εύκολα ανηφορίζοντας μπροστά από την εκκλησία. Μετά τα τελευταία σπίτια ακολουθούν 100 μέτρα χωματόδρομου και φτάσαμε.  Πλέον ο χρόνος δεν μας κυνηγάει και μπορούμε εδώ να απολαύσουμε όλες τις συμμετοχές. Η Delta, ελαφρώς σκονισμένη, μπορεί να ξεκουραστεί στο ενδιάμεσο από τα δυο σκέλη της ημέρας, έχοντας επιτύχει τον πρώτο στόχο.
Ήδη αρκετές βδομάδες πριν τον αγώνα μπορείς να νιώσεις την ατμόσφαιρα, σχεδόν να ακούσεις τον ήχο και να μυρίσεις το καμένο λάδι. Παρατηρώντας τον πατημένο χωματόδρομο σα να διακρίνεις τις γραμμές των τετρακίνητων (ή μη) τεράτων. Μπορεί οι εργοστασιακές συμμετοχές να έχουν μειωθεί και το βαθμολογικό ενδιαφέρον να είναι περιορισμένο, όμως αυτές οι στιγμές είναι οι κορυφαίες του μηχανοκίνητου αθλητισμού στη χώρα μας.

Grand Finale
Παρά την σχετική άνεση χρόνου, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε, ούτε να μας περνά από το μυαλό η στάση για παϊδάκια. Σήμερα το πρόγραμμα τριών ειδικών είναι το κυρίως γεύμα, με τον επίλογο της ημέρας να περιλαμβάνει ένα θεσπέσιο επιδόρπιο, μια σειρά από ανηφορικές φουρκέτες στην εκκίνηση της ειδικής διαδρομής Γυμνό, στις 15:50 το μεσημέρι. Για να φτάσουμε εκεί πρέπει από το Κεφαλάρι να ακολουθήσουμε τις ταμπέλες προς Νεμέα για περίπου μισή ώρα. Η διαδρομή εδώ είναι πιο ενδιαφέρουσα οδηγικά, αν και έχει χαμηλότερη μέση ωριαία ταχύτητα. Ειδικά το μεγάλο κατηφορικό κομμάτι με φόντο τον κάμπο δοκιμάζει οδηγό και αυτοκίνητο, αλλά πρωτίστως την αντοχή των φρένων. Η Lancia μπορεί να μην έχει τον ακραίο σπορ χαρακτήρα, όμως κάτι τέτοιες διαδρομές είναι βούτυρο στο ψωμί της. Μετά από πολλά δυνατά φρεναρίσματα το μεσαίο πεντάλ επιμένει στην αρχική του καλή αίσθηση, εμπνέοντας εμπιστοσύνη στον οδηγό.
Μετά τα Αηδόνια και πριν τη Νεμέα, αφού συναντήσουμε το «δρόμο του κρασιού», στρίβουμε δεξιά προς Λεόντιο και σύντομα βρισκόμαστε στο Γυμνό. Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που κόβει στη μέση το χωριό αρχίζει να αλλάζει χαρακτήρα, με αλλεπάλληλες στροφές που οδηγούν στην εκκίνηση της ειδικής διαδρομής. Καθώς η κυκλοφορία θα διακόπτεται από την οργάνωση αρκετά νωρίς, πρέπει να υπολογίσουμε αρκετή ώρα περπατήματος ώστε να φτάσουμε στο επίμαχο θεαματικό και πανοραμικό σημείο. Η κλίση του βουνού και η χαμηλή βλάστηση προσφέρουν πολύ καλή ορατότητα στις πρώτες στροφές της ειδικής, τουλάχιστον για όσους προλάβουν να διαλέξουν τα ψηλότερα βράχια.
Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, το σούρουπο θα μας βρει στο δρόμο της επιστροφής, χορτασμένους από θέαμα και με την Lancia να αναλαμβάνει πια το ρόλο του άνετου και ξεκούραστου μέσου επιστροφής. Ναι, αξίζει τον κόπο να ανεβούμε άλλη μια φορά στα βουνά, να υποστηρίξουμε τον εθνικό μας αγώνα και να θαυμάσουμε τη μάχη ανθρώπων και μηχανών στις χωμάτινες ειδικές.