Στην πατρίδα της Volkswagen στο Wolfsburg, η γερμανική εταιρία έχει στήσει το AutoMuseum. Σε αυτό συγκεντρώνονται μοναδικές δημιουργίες από ολόκληρη την ιστορία της, επίσημες και ανεπίσημες, που δεν βρήκαν ποτέ το δρόμο προς την παραγωγή. Ουσιαστικά αποτελεί μια έκθεση των ιδεών των πιο εμπνευσμένων μηχανικών της φίρμας, αλλά και ανεξάρτητων δημιουργών.

Περίεργα πρωτότυπα που είτε ξυπνούν αναμνήσεις είτε δεν έκαναν ποτέ επίσημη εμφάνιση σε κοινό, συγκεντρώνονται όλα εκεί. Φυσικά, ο καλύτερος τρόπος για να τα γνωρίσεις είναι να επισκεφτείς το χώρο. Μέχρι τότε, συγκεντρώσαμε εδώ τα 10 πιο ενδιαφέροντα από αυτά:

ΕΑ 48 (1955)

Πρόκειται για ένα μικρότερο μοντέλο από το Beetle, σε επίπεδο διαστάσεων, απόδοσης και τιμής, που θα τοποθετούνταν στη βάση της γκάμας της VW –και είχε εμφανιστεί πριν από το Mini του 1959. Παρότι μοιραζόταν πολλά μηχανικά μέρη με το Σκαραβαίο, χρησιμοποιώντας και μια κομμένη έκδοση του κινητήρα του με μόνο δύο κυλίνδρους και 18 PS, το ΕΑ 48 ήταν προσθιοκίνητο, με γόνατα MacPherson εμπρός. Και ήταν έτοιμο να βγει στην παραγωγή, όταν οι ιθύνοντες της φίρμας αποφάσισαν ότι αυτό δεν θα ήταν καλή ιδέα, αφού θα έκλεβε πωλήσεις από το Beetle. Άλλωστε δέχονταν πιέσεις και από την κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας, αφού το λανσάρισμά του θα προκαλούσε προβλήματα στους άλλους κατασκευαστές μικρών αυτοκινήτων της χώρας.

ΕΑ 128 (1963)

Το ΕΑ 128 σχεδιάστηκε με τον ακριβώς αντίθετο στόχο: Να έχει μια πιο upmarket στόχευση, ενισχύοντας και τους δεσμούς με την Porsche. Άλλωστε φορούσε το δίλιτρο, 6κύλινδρο κινητήρα της 911, και μια πίσω ανάρτηση παρόμοια με τη δική της. Το πολυτελές 4πορτο θα αποτελούσε έναν ικανό αντίπαλο για το Chevrolet Corvair στις ΗΠΑ, ενώ, με τελική 160 km/h, θα ήταν το πρώτο Volkswagen που θα μπορούσε να ακολουθήσει τη ροή της αριστερής λωρίδας στις γερμανικές Autobahn. Όμως όλα αυτά κρίθηκαν μη συμβατά με το χαρακτήρα των «Αυτοκινήτων του λαού», οπότε το πρότζεκτ εγκαταλείφθηκε.

ΕΑ 276 (1969)

Αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του Beetle και του Golf, σε σχεδιαστικό και τεχνικό επίπεδο. Έχει πολύ πιο τετραγωνισμένη σχεδίαση από το πρώτο, με εμπρός μέρος παραπέμπει σε… LADA, αλλά τον κινητήρα τοποθετημένο εμπρός. Διατηρεί τον επίπεδο, αερόψυκτο 4κύλινδρο κινητήρα του Σκαραβαίου, ο οποίος όμως τελικά αντικαταστάθηκε από ένα μοτέρ υγρόψυκτο και εν σειρά, όπως γνωρίζουμε πλέον.

T2 GT70 (1972)

Το όνομα GT70 θα μπορούσε να χαρακτηρίζει μια σπορ έκδοση του πασίγνωστου βαν VW T2. Όμως τα αρχικά αντιστοιχούν στο gas turbine, δηλαδή στον στροβιλοκινητήρα 75 ίππων που φορούσε αυτό το πρωτότυπο, το οποίο φτιάχτηκε σε συνεργασία με την αμερικανική εταιρία Williams Research Corporation. Είχε καλύτερη απόδοση και μικρότερο μέγεθος από το συμβατικό μπόξερ της VW, αλλά μεγαλύτερο βάρος, και τόσο υψηλότερο κόστος που η παραγωγή του ήταν ασύμφορη.

T2b Open Air (1973)

Η εμφάνισή του μπορεί να κριθεί ως πιο cool από οποιοδήποτε άλλο όχημα της εποχής, ή ως ένα δείγμα πλήρους παραγκωνισμού της έννοιας «στρεπτική ακαμψία» από τους μηχανικούς της VW. Ωστόσο, για αυτό το μοντέλο κανείς είχε την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να έφτανε στην παραγωγή. Φτιάχτηκε αποκλειστικά για τις ανάγκες του γερμανικού τηλεοπτικού σόου Ein Platz an der Sonne (Μια θέση στον ήλιο), το 1973.

Rovomobil (1976)

Αυτό το αυτοκίνητο ξεκίνησε τη ζωή του το 1949 ως ένα απλό Beetle. Αργότερα βρέθηκε στην Ανατολική Γερμανία, και έπεσε στα χέρια των Eberhardt Scharnowski και Burg Giebichenstein. Αυτοί αφαίρεσαν το αμάξωμά του και προσπάθησαν να φτιάξουν ένα αεροδυναμικό σπορ μοντέλο δικής τους έμπνευσης, με ό,τι εξαρτήματα μπορούσαν να βρουν. Το παρμπρίζ, οι υαλοκαθαριστήρες και τα καθίσματα προέρχονται από Wartburg 353, και τα φώτα είναι από Trabant 601. Ο κινητήρας πάντως είναι ο στάνταρ 1.200άρης του Beetle.

Passat GTI (1977)

Η επιτυχία του ονόματος «GTI» στο Golf, έκανε τη Volkswagen να σκέφτεται την υιοθέτησή του και από άλλα μοντέλα της γκάμας. Δύο χρόνια αργότερα από εκείνο, τοποθέτησε τον 1.600άρη των 110 ίππων σε ένα Passat –μαζί με τις κόκκινες ρίγες που πρόσφεραν την απαραίτητη οπτική διαφοροποίηση. Παρά το επιπλέον βάρος, οι επιδόσεις του ήταν ζωηρές και η οδική συμπεριφορά ευχάριστη, χάρη στις αντίστοιχες αλλαγές στην ανάρτηση. Οι μηχανικοί της φίρμας ήταν απόλυτα ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα, όμως η διοίκηση έκρινε ότι μια τέτοια, σπορ έκδοση δεν ταίριαζε με τον οικογενειακό χαρακτήρα του Passat. Ο κινητήρας βρήκε πάντως θέση, κάτω από το καπό της έκδοσης GLI.

Beetle με κινητήρα Polo (1984)

Η Volkswagen, ήδη από τη δεκαετία του ’70 φοβόταν ότι οι επερχόμενες νόρμες ρύπων κάποια στιγμή θα την ανάγκαζαν να καταργήσει τον αερόψυκτο κινητήρα του Σκαραβαίου, οπότε εξέταζε το επόμενο βήμα της. Μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του μοντέλου ήταν η τοποθέτηση του 1.000άρη 4κύλινδρου των 45 PS από το Polo. Ο κινητήρας τοποθετήθηκε κατά μήκος, με το ψυγείο να παίρνει θέση κάτω από το πάτωμα, μαζί με μια προστατευτική ποδιά. Τελικά αυτή η λύση δεν χρειάστηκε να εφαρμοστεί ποτέ, αφού ο αερόψυκτος μπόξερ συνέχισε την καριέρα του ως το... 2003.

IRVW III (1984)

Εξωτερικά, σχεδόν τίποτα δεν φανερώνει ότι αυτό το αυτοκίνητο δεν είναι ένα συμβατικό Jetta 2ης γενιάς, απλώς αρκετά χαμηλωμένο. Αποτελεί όμως μια πλατφόρμα δοκιμών νέων τεχνολογιών. Κάτω από το καπό του βρίσκεται ένας 4κύλινδρος 1.800άρης τουρμποντίζελ που αποδίδει 180 PS –δηλαδή... 100 παραπάνω από το δυνατότερο συμβατικό ντίζελ Jetta της εποχής. Αυτό του επέτρεπε να πετυχαίνει τελική που άγγιζε τα 200 km/h.

Biagini Passo (1990)

Αυτό το περίεργο κατασκεύασμα τυπικά αποτελεί ιταλική δημιουργία, της εταιρίας Biagini. Όμως ουσιαστικά είναι ένα Golf Cabriolet (Mk I), με τετρακίνηση και ανάρτηση από το Golf Country (Mk II) και ένα bodykit που περιλαμβάνει εμπρός φώτα από... FIAT Panda. Κατά μια έννοια, αποτελεί τον πρόγονο του σημερινού T-Roc Cabriolet! Και δεν είναι ένα μοναδικό πρωτότυπο, αλλά ένα αυτοκίνητο που διατέθηκε στην αγορά από την Biagini. Το προτίμησαν 65 αγοραστές, κυρίως από την Ιταλία, όμως κάποια Passo έφτασαν και στη Γερμανία. Δυστυχώς, τα περισσότερα έχουν πια καταστραφεί από τη σκουριά.

[Πηγή: Autocar]