Αναμφίβολα εμπρός μας βρίσκονται δύο αυτοκίνητα που ανήκουν στην παλιά τάξη πραγμάτων. Την εποχή των golden boys, όταν μια κλασική premium μπερλίνα ήταν συνώνυμη της επιτυχίας.

Σήμερα, όπου τα κύρια αιτήματα της αγοράς είναι «SUV» με τον πόλεμο των κόσμων να γέρνει με φόρα προς τα ηλεκτρικά, μια 5άρα και μια Έψιλον με μοτέρ ντίζελ μοιάζουν με δεινόσαυρους. Ωστόσο, το παρελθόν των Mercedes-Benz και BMW, πλούσιο σε ιστορία, έχει εκπροσώπους και σε αυτό το κομμάτι της αγοράς. Χωρίς να μπορεί κάποιος να τις κατηγορήσει για οπισθοδρόμηση. Και οι δύο τους έχουν αλλάξει επιδέξια τη ρότα προς τη νέα κινητικότητα, διαθέτοντας και ηλεκτρική παραλλαγή στις 5 Series και E-Class: Την BMW i5 και τη Mercedes-Benz EQE αντίστοιχα.

Κατά μια ευτυχή συγκυρία, τόσο η BMW όσο και η Mercedes-Benz ανανέωσαν την παρουσία τους στις μεσαίες, κλασικές μπερλίνες ταυτόχρονα. Και μάλιστα αμφότερες με σχεδόν ατελείωτη γκάμα σε εκδόσεις βενζίνης, ντίζελ και plug-in hybrid

H σιλουέτα τους αναδεικνύει ένα ντιζάιν που ισορροπεί ανάμεσα στην παράδοση και στον νεωτερισμό. Και προσδοκούν να δελεάσουν μια κοινή πελατεία, καλλιεργώντας παράλληλα τις διαφορές τους και αξιοποιώντας η κάθε μια το σήμα της.

Η Mercedes-Benz W124 παίζει το χαρτί της σύνδεσης με την προηγούμενη. Χωρίς κάποια ρηξικέλευθη αλλαγή, μαλάκωσε της γραμμές, υιοθέτησε λιγότερο αιχμηρές άκρες και περισσότερες καμπύλες. Η μάσκα είναι πλέον πολύ μεγαλύτερη, με το αστέρι στη μέση της γρίλιας σε αυτήν την έκδοση AMG Line και προαιρετικά με φωτιζόμενο περίγραμμα, έχει νέα φωτεινή υπογραφή τριών τμημάτων και στην πίσω ενσωματώνει το αστέρι στα γραφικά των φωτιστικών μονάδων. Φώτα που αγκαλιάζουν τις πλευρές της E-Class, ενώνονται μεταξύ τους με μια ρίγα που στενεύει στη μέση και τελικά δίνουν μια ιδιαίτερα επιτυχημένη πίσω όψη τριών τετάρτων.

Στην BMW, η σχεδίαση στα χαρτιά προοριζόταν να είναι πρωτοποριακή, όπως μας έχει συνηθίσει το Μόναχο τελευταία χρόνια. Πώς; Κατά τους στιλίστες η νέα 5 Series G60 στοχεύει να συνδυάσει τον δυναμισμό της 3άρας με την παρουσία μιας 7άρας. Το εκλεπτυσμένο προφίλ της συντίθεται λοιπόν από μικρό αριθμό ακμών που δεν τελειώνουν πουθενά και από ελάχιστες ανάγλυφες και καμπύλες επιφάνειες. Η αθλητική πλευρά που μας είχαν συνηθίσει οι 5άρες, ξεθωριάζει εις όφελος μονοκόμματων όγκων που θυμίζουν μπερλίνες από τη δεκαετία του ’00. 

Αυτή η μεγάλη BMW είναι λιγότερο σαγηνευτική και πιο ανώνυμη από τις προηγούμενες. Αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η στιλιστική αυτή προκατάληψη ελάφρυνε το προφίλ της 5άρας με το πολύ επιβλητικό μέγεθος. Αναλογιστείτε ότι το αυτοκίνητο είναι δέκα πόντους μακρύτερο από την προηγούμενη 5άρα (κι άλλα τόσα από την E-Class). φτάνοντας τα 5,06 m. Μεγέθυνση που μπορεί να απαντά στο γιατί εξαφανίστηκε από την γκάμα η 7 Series με το κοντό μεταξόνιο...

Οι γενναιόδωρες διαστάσεις αντικατοπτρίζονται προφανώς και στην καμπίνα. Και θα περιμένατε η 5άρα να είναι πιο ευρύχωρη διότι είναι και έντεκα πόντους μακρύτερη. Ε, λοιπόν τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. 

Ο χώρος στο πίσω κάθισμα είναι σχεδόν πανομοιότυπος με αυτόν της E-Class. Αλλά θα δίναμε ένα πόντο στην 5 Series καθότι η πρόσβαση στο πίσω κάθισμα είναι κατά τι ευκολότερη στο βαυαρικό αυτοκίνητο.

Η ίδια παρατήρηση για τους χώρους, αφορά και το πορτμπαγκάζ. Η E-Class αξιοποιεί καλύτερα τους όγκους του χώρου αποσκευών παρέχοντας 540 lt έναντι 520 λίτρων για την αντίπαλό της. Που σημειωτέον έχασε δέκα λίτρα σε σχέση με την προηγούμενη 5άρα. 

Με το πλάτος φόρτωσης να είναι σχεδόν το ίδιο στα δύο μοντέλα, όπως και η διαμόρφωση της ανάκλισης του πίσω καθίσματος 2/3-1/3.

Όσον αφορά τους αποθηκευτικούς και τους λειτουργικούς χώρους στην καμπίνα, για τους πρώτους υπάρχουν μπόλικοι και στα δύο αυτοκίνητα. Όπως επίσης και επιφάνεια για επαγωγική φόρτιση του τηλεφώνου, μια στη βάση της κεντρικής κονσόλας κι άλλη μία κάτω από το κεντρικό υποβραχιόνιο. Όσον αφορά τις πρακτικές πτυχές, εδώ τον πόντο τον παίρνει η νέα Mercedes E-Class.

Εκεί όμως που οι δύο αντίπαλοι διαγκωνίζονται για την πρωτιά, είναι ο τομέας της ενσωματωμένης τεχνολογίας. Οδηγικά βοηθήματα για εξελιγμένη αυτόνομη οδήγηση Επιπέδου 2, κορυφαίας ποιότητας φώτα Matrix, εξαιρετικά αποδοτικός φωνητικός έλεγχος, συνδεδεμένο GPS, πλήθος ενσωματωμένων εφαρμογών… Όσο και να ψάχνεις, δεν υπάρχει τίποτα που θα σου λείψει. Για να τα δούμε όμως υπό το μικροσκόπιο…

Τα πράγματα δεν είναι το ίδιο ρόδινα για τις δύο φίρμες στη γενικότερη σύλληψη και εργονομία των συστημάτων. Με δύο φιλοσοφίες να συγκρούονται. Έτσι από τη μια, τη ρόδινη πλευρά, έχουμε τη βούληση της Mercedes-Banz να κάνει όλες -ή όσες περισσότερες της βγαίνουν- λειτουργίες προσβάσιμες με δύο «κλικ» στην οθόνη. Και το καταφέρνει, καθώς διαθέτει την τελευταία γενιά του συστήματος MBUX που αναδεικνύει την E-Class ειλικρινά πειστική στη χρήση.

Βλέποντας τα δύο ταμπλό δίπλα δίπλα, το MBUX και η Superscreen είναι αυτά που εντυπωσιάζουν με την πρόσθετη (προαιρετική) οθόνη στην πλευρά του συνοδηγού. Αλλά και για την πιο διαισθητική χρήση του infotainment. Η Στουτγάρδη απλοποίησε τα διάφορα εικονίδια των μενού και τους έδωσε ένα χαρακτηριστικό χρώμα. Μερικά εικονογράμματα δεν είναι τόσο καλαίσθητα, αλλά το όλο σύστημα λειτουργεί ρολόι.

Επιπλέον, υπάρχει ένα τεχνολογικό μπόνους για τον συνοδηγό που μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις εφαρμογές ψυχαγωγίας στην οθόνη του, ακόμα και όταν η E 220 d κινείται. Και για να μην αποσπάται η προσοχή του οδηγού από αυτό που βλέπει ο συνοδηγός στο TikTok ή στο YouTube, η οθόνη του σκουραίνει μόλις ο λεβιές του σασμάν αλλάξει στη θέση D. Επιπλέον, η scoop κάμερα στο ταχύμετρο παρακολουθεί εάν το βλέμμα σου στρέφει προς τα δεξιά και απενεργοποιεί τα πάντα.

Η άλλη κάμερα (έξτρα €323), στο κέντρο του ταμπλό, εκτός από... selfie σου δίνει τη δυνατότητα για διαδικτυακά meeting μέσω Zoom, υπό την προϋπόθεση ότι η E-Class είναι ακίνητη. Και οι εθισμένοι της εποχούμενης διασύνδεσης, χρειάζεται να ξέρετε ότι Spotify, Tidal, Apple Music και Amazon Music είναι στάνταρ ενσωματωμένα στο ΜΒUX. Περίφημο αποτέλεσμα λοιπόν, παρότι προς απογοήτευση κάποιων, μεταξύ αυτών και ημών, εξαφανίστηκαν τα φυσικά χειριστήρια του κλιματισμού που ενσωμάτωναν οι προηγούμενες εκδόσεις του λογισμικού.

Στην απέναντι πλευρά, η BMW παρατάσσει το Curved Display με δύο οθόνες, όπου στη δεξιά, αυτή για την ενημέρωση και την ψυχαγωγία, επικρατεί στα μενού μια ακαταστασία. Και σε πολλές περιπτώσεις δαιδαλώδεις διαδρομές που συν τοις άλλοις δεν είναι αυτό που λέμε «διαισθητικές». Ευτυχώς, αυτή η 5άρα διατηρεί, όπως και τα άλλα high-end μοντέλα της φίρμας, πολλά κουμπιά συντομεύσεων, καθώς και έλεγχο με χειρονομίες που είναι ιδιαίτερα πειστικός στη χρήση.

Χρήσιμο ή όχι, σε κάθε περίπτωση η BMW δεν πάει το ίδιο μακριά σε στάνταρ συνδεδεμένα media, διαθέτοντας μόνο το Spotify απευθείας πάνω στο Operating System 8.5. Ο συνοδηγός δεν έχει δική του οθόνη, αλλά αυτό δεν είναι δα και μοιραίο ελάττωμα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, με σταματημένο το αυτοκίνητο, μπορεί να βλέπει YouTube στην κυρτή οθόνη ή να διασκεδάζει με τα παιχνίδια της AirConsole, χρησιμοποιώντας το smartphone ως χειριστήριο.

Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι η εσωτερική ατμόσφαιρα έρχεται να ρυθμιστεί μέσω του συστήματος My Modes για την BMW και Energizing Comfort για τη Mercedes-Benz. Με αλλαγή φωτισμού, χρωμάτων και έντασής τους, διάφορα περιβάλλοντα μέσω ηχείων... ακόμα και του κλιματισμού. 

Μια ακόμη έξυπνη πλευρά στην καμπίνα των δύο μονομάχων, αλλά και τελικά με λίγη ουσία και πολύ καβγάς για το τίποτα.

Επανερχόμενοι στην ουσία λοιπόν, η 520d αποδεικνύεται πιο αποκριτική και αποτελεσματική με τους Google Maps, ειδικά όσον αφορά τις οδηγίες και τις εναλλακτικές. 

Από την άλλη, η Ε 220 d παίρνει το αίμα της πίσω με τα ADAS, ειδικά με το προσαρμοζόμενο cruise control του οποίου το εγκώμιο είχαμε πλέξει σε προηγούμενη δοκιμή του αυτοκινήτου. Σύστημα που εκτελεί ιδιαίτερα φυσικά τη διαχείριση της κυκλοφορίας, με προβλεπτικό ως εκ τούτου πολύ στρωτό φρενάρισμα και το ίδιο γλυκά τις ρεπρίζ.

Σε απόλυτη ποσοτική σύγκριση, οι δύο μεγάλες γερμανικές μπερλίνες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο όσον αγορά την ηλεκτρονική ασφάλεια. Ωστόσο, η BMW αποφάσισε να αφαιρέσει από τον βασικό εξοπλισμό τη λειτουργία που διατηρεί την απόσταση από το προπορευόμενο αυτοκίνητο.

Περνώντας στην οδική απόδοση των δύο αυτοκινήτων, θα διατυπώσουμε το κατά τη γνώμη μας το θεμελιώδες ερώτημα: Πόσο σοφό είναι σε αυτόν τον τύπο μπερλίνας να την φορτώνεις με το πακέτο M Sport της BMW ή το πακέτο AMG της Mercedes-Benz. Στην περίπτωση τη δική μας βέβαια, ευτυχώς για την Ε 220 d, η ελληνική αντιπροσωπεία πολύ σωστά επέλεξε να αντικαταστήσει τις 19άρες ζάντες με 18”, αμβλύνοντας εν μέρει τη σκληρότητα και το χαμήλωμα της ανάρτησης Agility Control του πακέτου AMG. Ακόμα κι έτσι όμως, θα μπορούσες έναντι €4.500 να επιλέξεις αερανάρτηση που πάει πακέτο μάλιστα με την τετραδιεύθυνση (Enrineering Pack).

Η BMW από την άλλη δεν προσφέρει ούτε αερανάρτηση ούτε κάποιου είδους ενεργή απόσβεση. Για να απολαμβάνεις άνεση αντάξια του ονόματος της 5 Series, πρέπει να παραιτηθείς από το σπορ πακέτο και να αρκεστείς σε ζάντες μικρότερης διαμέτρου. Ό,τι δηλαδή δεν έχει κάνει η δική μας 520d που φοράει το M Σπορ Πακέτο με τα 8 mm χαμήλωμα και 20άρες ζάντες.

Εδώ φυσικά υπάρχει ένα αισθητικό ζητούμενο -και μόνο. Διότι μια παθητική χαμηλωμένη ανάρτηση και τέσσερις μεγάλες ζάντες δεν αρκούν για να μεταμορφώσουν μια μεγάλη μπερλίνα σε σπόρτσκαρ. Με μήκος 5+ μέτρα, η 520d ζυγίζει 1,85 τόνους. Όχι πως E 220 d είναι ελαφρύτερη. Τουναντίον ζυγίζει 1,92 τόνους. Παρόλα αυτά, το χαμηλό κέντρο βάρους, το άκαμπτο πλαίσιο και το καλό set-up της ανάρτησης, κρύβουν καλά τα κιλά και στα δύο αυτοκίνητα. Αρκεί να κρατάς μέχρι τη βαθμίδα «σβέλτο» τον ρυθμό σου.

Πιέζοντας παραπάνω, η E 220 d είναι η πρώτη που θα σου δώσει σήμα να ελαφρώσεις το πόδι στο γκάζι: Πιο αδέξια στις στροφές με αυτή την εντύπωση να ενισχύεται από το έντονα υποπολλαπλασιασμένο τιμόνι. Πιο σφιχτή, πιο ακριβής και με λιγότερη κλίση, η 520d σε αυτό το game έχει το πλεονέκτημα.

Το δυναμικό όριο των αυτοκινήτων δεν αφορά μόνο την ανάρτηση. Με τον ίδιο τρόπο αν και πιο ξεκάθαρα, ο δίλιτρος ντίζελ που βρίσκεται κάτω από το καπό και συνδυάζεται με αυτόματο σασμάν στοχεύουν ομού και κατά προτεραιότητα στην επίτευξη καλής ισορροπίας. Δεν μιλάμε για μοτέρ που θαμπώνουν τις επιδόσεις των αυτοκινήτων, αλλά και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κινητήρας τους δεν φτιάχτηκε για ούλτρα δυναμική χρήση.

Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν κυριαρχούν η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα. Αυτό είναι και ο λόγος για τον οποίο η πανομοιότυπη απόδοση των 197 PS υποστηρίζεται από ήπια υβριδικό 48βολτο σύστημα. Εδώ να σημειώσουμε ότι η Mercedes-Βenz E 220 d αποδίδει 10% παραπάνω ροπή: 440 έναντι 400 Nm.

Στην περίπτωση της BMW το υβριδικό κομμάτι αναλαμβάνει μια μίζα/γεννήτρια με λουρί, απόδοσης 11 PS και 25 Nm. Στη Mercedes-Benz το 48βολτο σύστημα είναι νεότερης γενιάς και το ηλεκτρομοτέρ των 23 PS και 205 Nm ενσωματώνεται στο αυτόματο κιβώτιο. Αυτό το τελευταίο αποτελεί ουσιαστικά και τη μόνη διαφορά στις δύο μπερλίνες. Της Στουτγάρδης είναι 9άρι και δικής της κατασκευής, ενώ του Μονάχου 8άρι και φτιαγμένο από την ZF.

Τώρα αν μας ρωτάτε σε ποιο βαθμό εμπλέκονται οι ηλεκτροκινητήρες στην οδήγηση, δεν γνωρίζουμε καθώς οι εταιρείες δεν δίνουν παραπάνω πληροφορίες. Ούτε η αρωγή τους εμφανίζεται με κάποιο γραφικό τρόπο στις οθόνες και ούτε αισθανθήκαμε τα αποτελέσματα του ρεύματος στην όλη διαδικασία.

Μέσα στην καμπίνα και των δύο αυτοκινήτων, δεν ακούς και πολλά πράγματα. Μόνο βάζοντας εμπρός, η E 220 d γουργουρίζει πιο ηχηρά. Ακούγοντας τον ήχο να αποκτά μια ευχάριστη, σπορ χροιά, πατώντας πολύ το γκάζι. Και στα δύο όμως, μόλις πιάσεις ταχύτητα εθνικής, το μοτέρ τους αργογυρίζει και ουσιαστικά δεν το ακούς. 
Μπορεί την αρωγή του υβριδικού συστήματος να μην την αισθανθήκαμε, αλλά μπορούμε να αποτυπώσουμε το μερίδιό του στην απόδοση και στην αποδοτικότητα. 

Στον ανοιχτό δρόμο και στον αυτοκινητόδρομο, η BMW δίνει αξιοπρεπείς επιδόσεις. Όσο για τις ιστορικές μετρήσεις, αν αυτές έχουν σε αυτοκίνητα του είδους κάποια σημασία, γράφει 7,3 δευτερόλεπτα για το σπριντ των 0-100 km/h και πιάνει τα 233 km/h. Πολύ λογική είναι και η κατανάλωση. Στα χέρια μας το αυτοκίνητο έγραψε 6,6 lt/100 km μέση και 5,9 lt στην εθνική. Οπότε με το 60άρι ρεζερβουάρ βγάζεις μια χιλιάδα σε ταξίδι.

Στη Mercedes-Benz, το σύστημα κίνησης δείχνει να έχει λιγότερη ζωντάνια, με τις ρεπρίζ να τις νιώθεις πιο ράθυμες, με κύριο ένοχο την αδράνεια του σασμάν. Αλλά στις απόλυτες επιδόσεις η διαφορά είναι αμελητέα: 0-100 km/h σε 7,6” και τελική ταχύτητα 238 km/h. Με 65 παραπανίσια κιλά από την 520d, η E 220 d κινείται πολύ κοντά της στην κατανάλωση: 6,8 lt/100 km μέση και 6,1 lt στην εθνική. Που σημαίνει ότι με το ρεζερβουάρ των 66 lt, σε ταξίδι αγγίζει τα 1.100 km.

Η επιλογή μας μην περιμένετε να γίνει υπό το πρίσμα του οικονομικού κριτήριου. Τι κι αν η βασική BMW 520d ξεκινά από τις €69.200 και η Mercedes-Benz Ε 220 d από τις €66.600. Ακόμα περισσότερα αν αναλογιστεί ότι τα αυτοκίνητα της δοκιμής κοστίζουν αντίστοιχα κοντά στα 100 και στα 90 χιλιάρικα. Και βρίσκονται ασφυκτικά κοντά στην αξιολόγησή μας. Θα σας πούμε όμως γιατί εμείς θα διαλέγαμε την Έψιλον. Διότι είναι τεχνολογικά και ψηφιακά πιο εξελιγμένη, ταξιδεύει πιο αρχοντάδικα και, στα μάτια τα δικά μας, είναι πιο όμορφο αυτοκίνητο.