Για το eco:Drive το πήραμε, ταξίδι στο εξωτερικό κάναμε. Παλιοζωή και παλιοκοινωνία...
Μέσα στον πανικό της προετοιμασίας του περασμένου τεύχους, είδα τον Μιχάλη να κρατάει το άρθρο που είχα γράψει για την παρουσίαση του Fiat eco:Drive Fleet. «Πώς σου φαίνεται;», τον ρώτησα. Και είπε τότε ο αρχισυντάκτης: «Εντάξει, δεν προσπάθησες και πολύ για να πετύχεις eco:Index 60 στα 100...».
eco:Κόντρες
Αυτή η κουβέντα κατάφερε να σταματήσει τα δάχτυλα του Ντίνου στο πληκτρολόγιο. «Μίλησε και ο Μr. Βαρυπόδαρος, ο άνθρωπος που καίει 13 lt/100 km με Fiat Panda 1.2», σχολίασε. Αυτό δεν θα περνούσε έτσι. Άλλωστε στο περιοδικό έχουμε εδώ και λίγο καιρό ένα Bravo T-Jet ακριβώς γι’ αυτό το σκοπό: κόντρες οικονομίας. Ήρθε για να μείνει, αφού για να δούμε στην πράξη τη λειτουργία του συστήματος και πόσο μπορούμε να βελτιωθούμε, θα χρειαστεί καιρός. Μάλιστα είναι η έκδοση των 150 PS, ώστε να αποτελεί μεγαλύτερο πειρασμό.
Το πρώτη του ταξίδι πάντως είχε τελείως διαφορετικό σκοπό. Το Bravo πετάχτηκε μέχρι την Ιταλία για μια συναρπαστική αποστολή για την οποία θα διαβάσετε σε επόμενο τεύχος... Πριν φύγει για τα ξένα σετάραμε ένα USB stick για να πάρουμε τα πρώτα δεδομένα, όμως το Bravo είχε αντίθετη γνώμη. Δεν αναγνώριζε το eco:Drive και έβγαζε ένα μήνυμα λάθους στην οθόνη του υπολογιστή ταξιδιού. Αφού αποκλείσαμε το ενδεχόμενο δικής μας «πατατιάς» δοκιμάζοντας διαφορετικά στικάκια, απευθυνθήκαμε στη Fiat.
Τελικά αποδείχτηκε ότι μια έκδοση του Blue&Me, του βασισμένου στα Windows Mobile λογισμικού που τρέχει στα αυτοκίνητα της φίρμας, δεν συνεργάζεται με το eco:Drive. Επιστρέψαμε στα κεντρικά για μια αναβάθμιση του Blue&Me, η οποία ούτως ή άλλως καλύπτεται από την εγγύηση. Τώρα ο ηλεκτρονικός ρουφιάνος των απανταχού βενζινοβόρων δουλεύει. Τώρα πρέπει να περάσουν πέντε μέρες μέχρι να «μάθει» το στιλ οδήγησής μας και να βγάλει τα πρώτα συμπεράσματα. Πριν συμπληρωθεί όμως η τρίτη μέρα έπρεπε να βγει το παρόν τεύχος, οπότε κρατάμε τις ορέξεις μας για τον επόμενο μήνα.