Κατασκευάστηκαν μόλις 502 αντίτυπα από την Mercedes-Benz. Για πολλούς, η εικονιζόμενη 190E 2.5-16 Evolution II υπήρξε το καλύτερο σεντάν των ‘90s. Για κάποιους άλλους αυτό ήταν η BMW M3. Μικρή σημασία έχουν βέβαια όλα αυτά, όταν στην κουβέντα εμπλέκονται δυο θρύλοι του παρελθόντος.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι όσοι τυχεροί έχουν στην κατοχή τους τη σήμερον ημέρα κάποιο από αυτά τα μοντέλα τα φιλούν ως κόρην οφθαλμού. Ή σε κάποιες περιπτώσεις όπως αυτή που σας παρουσιάζουμε τα δημοπρατούν, στοχεύοντας στο υψηλότερο δυνατό αντίτιμο. 

Η Mercedes-Benz 190E 2.5-16 Evolution II που βγαίνει στο σφυρί είναι η υπ’ αριθμόν «473» με αριθμό πλαισίου WDB2010361F738813. Είναι προφανώς σε άριστη κατάσταση και έχει διανύσει μόλις 15.222 km. Συνοδεύεται φυσικά από όλα τα απαραίτητα έγγραφα που μαρτυρούν τη γνησιότητα της και έχει ως τιμή εκκίνησης, τα 475.000 δολάρια. Ο ιδιοκτήτης του οχήματος κάθε άλλο παρά χαρούμενος μπορεί να είναι αφού θα δει την επένδυση που έκανε πριν 31 χρόνια να αποδίδει σχεδόν 6 φορές πάνω από τα χρήματα που είχε δαπανήσει τότε. 

Δε χρειάζεται να βγάλετε κομπιουτεράκια. Το 1990, η τιμή πώλησης του μοντέλου ήταν 82.000 δολάρια και σήμερα θα ξεπεράσει λογικά το φράγμα των 500.000 δολαρίων.

Για την ιστορία, η EVO II κινούνταν από έναν 2,5 lt 4κύλινδρο βενζινοκινητήρα απόδοσης 235 PS με 245 Nm ροπής. Είχε συγκριτικά με την EVO I αλλαγές στην ανάρτηση (μπορούσε ο οδηγός να ρυθμίσει χειροκίνητα την απόσταση από το έδαφος χαμηλώνοντας την ανάρτηση από 15 έως 45 mm), στα φρένα (4πίστονες δαγκάνες Brembo ίδιας μεν διαμέτρου αλλά ελαφρύτερες ως προς τα υλικά κατασκευής) και φυσικά στο αεροδυναμικό πακέτο. Το body kit της EVO II ήταν έργο του καθηγητή Richard Eppler του Πανεπιστημίου της Στουτγκάρδης και προσέδιδε το μέγιστο δυνατό downforce για την εποχή και έναν αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας της τάξεως των 0,29 cd. 

Μάλιστα, σύμφωνα με το μύθο της εποχής, ο υπεύθυνος έρευνας και ανάπτυξης τότε της BMW Wolfgang Reitzle είχε δηλώσει σε συνεργάτες του ότι «οι κανόνες της αεροδυναμικής λειτουργούν διαφορετικά στο Μόναχο και στη Στουτγκάρδη. Εάν αυτή η τεράστια πίσω αεροτομή δουλεύει στην πράξη, τότε θα πρέπει να επανασχεδιάσουμε το τούνελ των δοκιμών μας...». 

Από τα 502 αντίτυπα που κατασκευάστηκαν συνολικά, τα 500 ήταν βαμμένα σε Blue/Black μεταλλικό χρώμα και τα υπόλοιπα δύο σε Astral Silver. Οι φήμες θέλουν τα συγκεκριμένα δυο μοντέλα να λειτούργησαν ως test cars στην εξέλιξη της EVO II. Η Mercedes-Benz έχει στην κατοχή της το ένα από αυτά. Η EVO II έχει όμως ένα ακόμη ρεκόρ στο παλμαρέ της. Είναι το μοντέλο με τη μικρότερη διάρκεια ζωής για τη σειρά «190» της γερμανικής φίρμας αφού η παραγωγή της ξεκίνησε το 1990 και τερματίστηκε το 1991.