Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από τότε που ο Σπύρος Πανόπουλος παρουσίασε το SP Chaos, ένα αυτοκίνητο που το προσδιόρισε όχι ως «hypercar» αλλά «ultracar». 

Και τελευταίως, ελληνικά μέσα ανακύκλωσαν εκ νέου το θέμα. Αναφέροντας ακόμη και τα εγχωρίως κατασκευασμένα ειδικά λάστιχα που θα αντέχουν τα 500 km/h!

Tο SP Chaos -τουλάχιστον στα χαρτιά– δεν ξεπερνά απλώς τα όρια της αυτοκίνησης, αλλά τα επαναπροσδιορίζει ριζικά: Πάνω από 3.000 ίπποι, 0-100 km/h σε 1,55 δευτερόλεπτα, τελική ταχύτητα 500 km/h, βάρος μόλις 1.272 κιλά.

Κι όμως… τέσσερα χρόνια αργότερα, το SP Chaos παραμένει αθέατο. Δεν έχουμε δει ούτε ένα ανεξάρτητο review ούτε ένα πραγματικό τεστ ούτε μια επίσημη μέτρηση από οργανισμό αναγνωρισμένο. Όσο για πελάτες; Κανείς δεν έχει δει το αυτοκίνητο -τουλάχιστον όχι κάποιος που να γνωρίζουμε. Μόνο κάποια ελληνικά media πριν από λίγους μήνες ανακύκλωσαν και πάλι με συνεντεύξεις-υποσχέσεις το θέμα. Οπότε, αναπόφευκτα, (ξανά)γεννιούνται ερωτήματα.

Ο κόσμος της αυτοκίνησης δεν λειτουργεί με όρους υπόσχεσης, αλλά με όρους επαλήθευσης

Και το θέμα είναi ότι αυτά τα ερωτήματα δεν προέρχονται από μια διάθεση να αποδομηθεί το οραματικό (;!) πρότζεκτ. Ο Πανόπουλος είναι γνωστός στο χώρο της μηχανολογίας. Η εταιρεία του, SP Group, φτιάχνει εξαρτήματα και ολόκληρους κινητήρες για αγωνιστικά και σούπερκαρ από το 1997. Το πελατολόγιο του περιλαμβάνει κορυφαία ονόματα, από την Porsche μέχρι τη McLaren, και προμηθεύει επίσης την αμυντική και αεροδιαστημική βιομηχανία. Δεν μιλάμε για λοιπόν, για κάποιον τυχαίο.

Το Chaos «παρουσιάστηκε» στην Ελλάδα την 1η Νοεμβρίου 2021, σε έναν στενό κύκλο καλεσμένων. Χωρίς φυσική παρουσία πραγματικών δημοσιογράφων -αργότερα ισχυρίζεται ότι το είδε ένας τύπος από τον χώρο της παρά-δημοσιογραφίας, χωρίς δυνατότητα επαλήθευσης στοιχείων από ανεξάρτητους οργανισμούς. Οι πληροφορίες κυκλοφόρησαν στα κοινωνικά δίκτυα της εταιρείας, οι εικόνες παρέμειναν ψηφιακές και τα video προσεκτικά σκηνοθετημένα. Παρ’ όλα αυτά, οι τεχνικές προδιαγραφές ήταν αναλυτικές: Διτούρμπινός 4λιτρος κινητήρας V10, κατασκευή από μαγνήσιο, zylon (πολυμερές ακόμη πιο ανθεκτικό από το ανθρακόνημα) και τιτάνιο, τιμή από €5,5 εκατ. έως €12,4 εκατ. και παραγωγή έως 100 μονάδες, κατανεμημένες γεωγραφικά ανά ήπειρο.

Αλλά αν όλα αυτά ισχύουν -και μακάρι να ισχύουν- γιατί κανείς δεν ακολούθησε; Πού είναι οι υπόλοιπες εταιρείες που έχουν την τεχνογνωσία, την εμπειρία και τη δυνατότητα παραγωγής να δημιουργήσουν κάτι αντίστοιχο; Γιατί η Bugatti, η Koenigsegg, η Rimac ή η Pagani δεν παρουσίασαν ένα αντίστοιχης απόδοσης «ultracar», έστω και σε μορφή κόνσεπτ;

Ή μήπως το θέμα είναι πιο απλό -και πιο άβολο; Μήπως τελικά το SP Chaos δεν ήταν ποτέ τίποτα περισσότερο από ένα οραματικό PR πρότζεκτ; Ή ακόμα πιο απλά: Μήπως όλο αυτό ήταν μια υπερπαραγωγή εντυπώσεων, χωρίς ουσιαστικό τεχνολογικό υπόβαθρο;

Αυτό σε πρακτικούς όρους σημαίνει πως:
- Το πρότζεκτ δεν έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως εξέλιξη εν εξελίξει
- Δεν υπάρχει προφανές R&D trail -όπως συμβαίνει ακόμα και με πολύ μικρότερες εταιρείες που εξελίσσουν hypercar (π.χ. Czinger, Aspark, Apollo Automobil)
- Η απόσταση ανάμεσα στο μάρκετινγκ και στην πραγματικότητα παραμένει τεράστια

Το μόνο βέβαιο είναι πως ο κόσμος της αυτοκίνησης δεν λειτουργεί με όρους υπόσχεσης, αλλά με όρους επαλήθευσης. Αν το SP Chaos υπάρχει –και είναι όντως αυτό που περιγράφεται- ας βγει να το δούμε. Αλλιώς, δυστυχώς, κάθε χρόνος που περνάει χωρίς να το βλέπουμε να κυκλοφορεί, κάνει το ερώτημα όλο και πιο έντονο:

Μήπως τελικά το όλο πρότζεκτ ήταν όλο… μούφα;