Triumph Herald Convertible σαγηνεύει παραθαλάσσια στον Βόλο
Έξι δεκαετίες μετά, το Triumph Herald Convertible συνεχίζει να γοητεύει όπου κι αν σταθεί. Ειδικά δίπλα στο κύμα.
Το μικρό και στιλάτο Triumph Herald Convertible αποτέλεσε μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της βρετανικής αυτοκινητοβιομηχανίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60. Με απήχηση στις ακτές της Μεσογείου, συνεχίζει ακόμα να γυρνά κεφάλια και να συγκεντρώνει τα βλέμματα στην ελληνική περιφέρεια.
Η Triumph, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επέζησε χάρη στα ρόουντστέρ της -όπως το Triumph TR2 και TR3. Αλλά χρειαζόταν ένα αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής για να επεκταθεί. Αντί να επενδύσει στην αυτοφερόμενη κατασκευή, επέλεξε λύση με ένα σωληνωτό πλαίσιο.
Και παρότι τεχνικά θεωρούνταν «παρωχημένη» επιλογή, αυτό το πλαίσιο προσέφερε σημαντικά πλεονεκτήματα: Απλή κατασκευή και δυνατότητα για πολλαπλές εκδοχές αμαξώματος -μπερλίνα, κουπέ, στέισον, και φυσικά το κονβέρτιμπλ.
Ένα κατακόκκινο Triumph Herald Convertible με λευκό εσωτερικό σουλατσάρει δίπλα στη θάλασσα στον Βόλο
Στη σχεδίασή του σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Ιταλός σχεδιαστής Giovanni Michelotti, ο οποίος απομακρύνθηκε από τα «σκίτσα» της Triumph και δημιούργησε απ’ το μηδέν τις καθαρές γραμμές του Herald -με στοιχεία όπως πίσω φτερά σαν «πτερύγια καρχαρία», επίπεδες πλευρές και έντονη γωνία στη σιλουέτα.
Το αρχικό μοντέλο βασιζόταν σε 4κύλινδρο μοτέρ 948 cc με ισχύ 35–45 ίππους. Όμως η καμπριολέ έκδοση -που παρουσιάστηκε το 1960- εξοπλίστηκε με κινητήρα 1.147 cc με 51 ίππους, δυνατότητα τελικής ταχύτητας τα 130 km/h και, από το 1962, προαιρετικά δισκόφρενα εμπρός. Το 1967 η έκδοση 13/60 πήρε κινητήρα 1.296 cc με 61 ίππους και τελική ταχύτητα 145 km/h.
Τεχνικά, το Herald είχε ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός και πίσω, κρεμαγέρα, καπό που άνοιγε προς τα εμπρός μαζί με τα φτερά -μια ιδιοτροπία που εξασφάλιζε εύκολη πρόσβαση στο κινητήριο σύνολο.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Triumph Herald Convertible μαγεύει στο Κομπότι της Άρτας
Η καμπριολέ έκδοση κατέστη ιδιαίτερα δημοφιλής -τόσο στη Βρετανία όσο και στην Ευρώπη- χάρη στην εμφάνιση, την προσιτή τιμή και τον «εξωτικό» αέρα που αποπνέει. Μέχρι το 1967 είχαν παραχθεί 317.821 μπερλίνες, 64.329 καμπριολέ, 53.267 στέισον και 20.472 κουπέ. Το 1967 ξεκίνησε η αντικατάσταση του Herald από την έκδοση 13/60, ενώ η παραγωγή ολοκληρώθηκε το 1971.
Το Herald Convertible δεν ήταν το πιο ισχυρό ούτε το πιο τεχνολογικά προχωρημένο αυτοκίνητο της εποχής του. Όμως η Triumph πέτυχε τον στόχο της: Να δημιουργήσει ένα αυτοκίνητο που συνδυάζει καθημερινότητα και στιλ διακοπών -με βρετανική τεχνογνωσία, ιταλικό design και γαλλικό αέρα. Πρόσθεσε την αύρα της ελληνικής θάλασσας και «δένει το γλυκό».



