Ξεκινώντας από την pole, o Marquez άφησε τα ηνία του αγώνα στον Andrea Dovizioso, και όταν αντεπιτέθηκε για να περάσει τον Ιταλό στη Στροφή 3, και οι δυο τους έχασαν χρόνο με αποτέλεσμα να περάσει επικεφαλής ο Lorenzo.

Όμως ο Marquez ξαναπέρασε τον μελλοντικό team-mate του στην Κ3 του επόμενου γύρου και άρχισε να απομακρύνεται σιγά-σιγά από τις δύο εργοστασιακές Ducati.

Η διαφορά που άνοιξε ο Marquez είχε ξεπεράσει το δευτερόλεπτο όταν ο Dovizioso άρχισε να πιέζει τον Lorenzo. Όμως δεν μπορούσε να περάσει τον Ισπανό, που αποφάσισε ότι έπρεπε πλέον να σταματήσει να φυλάει τα λάστιχά του και να αυξήσει ρυθμό για να πλησιάσει τον Marquez.

Όταν έφτασε τη Honda, o Lorenzo άνοιξε τη γραμμή του στην Κ3 και παρά λίγο να χάσει και τη 2η θέση, όμως κατάφερε να περάσει τον Marquez στην Κ1 ενώ απέμεναν 6 γύροι για τον τερματισμό.

Ο Marquez αντεπιτέθηκε αμέσως και ξαναμπήκε μπροστά, όμως ο Lorenzo τον ξαναπέρασε με μια τολμηρή κίνηση στην Κ9. Αυτή τη φορά δεν υπήρξε αντεπίθεση, όμως ο Marquez έμεινε ακριβώς πίσω από την Ducati και την πίεζε ασφυκτικά πέντε γύρους πριν το τέλος.

Η πρώτη ευκαιρία για τον Marquez ήρθε όταν ο Lorenzo αναγκάστηκε να ανοιχτεί στο φρενάρισμα για την Κ3, όμως ξαναπήρε πίσω την πρώτη θέση με μια επιθετική κίνηση στην Κ9. Στον προτελευταίο γύρο ο Marquez ξαναπέρασε μπροστά στην ίδια στροφή, την Κ3, και παρότι ο Lorenzo δεν είχε απάντηση σε αυτό το γύρο, εντούτοις πέρασε τη Honda στη μεγάλη ευθεία.

Στον τελευταίο γύρο, ο Marquez επιχείρησε να επαναλάβει το γνωστό του προσπέρασμα από την εσωτερική της Κ3, αλλά ο Lorenzo το περίμενε και είχε προετοιμαστεί ώστε να έχει καλύτερη επιτάχυνση από την εξωτερική. Τελικά πήρε την καρό σημαία 0,130” μπροστά από τον Marquez.

O Dovizioso είχε αρχίσει να χάνει έδαφος από τότε που ο Lorenzo πέρασε επικεφαλής για πρώτη φορά.  Ένα λάθος του στην Κ1, όπου αναγκάστηκε να βγει από την πίστα για να μην πέσει πάνω στον Marquez, που μαχόταν με τον Lorenzo, τον έριξε 0,8” πίσω από τους δύο πρώτους και δεν είχε πλέον λάστιχα για να ξανακλείσει τη διαφορά, τερματίζοντας 1,5” πίσω.

Ο Cal Crutchlow με την LCR Honda (φωτ. επάνω) ήταν ο “best of the rest” για όλο σχεδόν τον αγώνα, τερματίζοντας 4ος, άνετα μπροστά από τον Danilo Petrucci με την Ducati GP18 της Pramac.

Ο Valentino Rossi πραγματοποίησε μια εξαιρετική άνοδο από τη 14η θέση για να τερματίσει 6ος και πρώτος από τους αναβάτες της Yamaha. O Ιταλός ήταν για μεγάλο διάστημα στην 8η θέση, αλλά πέρασε τον Alex Rins με τη Suzuki και τον Tito Rabat που πήγαινε καλά πάνω στην Avintia Ducati.

Ο Dani Pedrosa τερμάτισε ακριβώς πίσω από τον Rossi, ενώ ο Rins, που ήταν αρχικά μέχρι και 3ος, τερμάτισε τελικά 8ος.

Οι Johann Zarco (Yamaha Tech3) και Alvaro Bautista (Nieto Ducati) συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα, καθώς ο Rabat έπεσε στην 11η θέση ενώ ήταν 7ος για μεγάλο μέρος του αγώνα.

Ο Maverick Vinales με τη δεύτερη εργοστασιακή Yamaha δεν μπήκε ποτέ στους 10 πρώτους, καθώς είχε πέσει στην 16η θέση μετά την εκκίνηση. Τελικά ανέβηκε μέχρι τη 12η, μπροστά από τον Andrea Iannone (Suzuki) που είχε κάνει ένα λάθος στην αρχή και είχε πέσει πολύ πίσω.

Ο Bradley Smith τερμάτισε στη 14η θέση με τη μόνη ΚΤΜ, ενώ ο Takaaki Nakagami πήρε τον τελευταίο βαθμό πάνω στη δεύτερη LCR Honda.

Με την τρίτη φετινή νίκη του, ο Lorenzo ανέβηκε στην 3η θέση της βαθμολογίας, ενώ ο Marquez αύξησε τη διαφορά του από τον δεύτερο, τον Rossi, στους 59 βαθμούς – και ήταν αναμενόμενα χαρούμενος γι’ αυτό, παρά την ήττα του, αφού επιπλέον «το ευχαριστήθηκε που τα έδωσε όλα».

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥ GP ΣΤΟ RED BULL RING