Jay Roberts, λάτρης της οδήγησης και πολλαπλός συμμετέχων στο θρυλικό Cannonball Run, τώρα περνά τον ελεύθερό του χρόνο σκαρφιζόμενος παράξενες προκλήσεις. Η τελευταία; Να σπάσει το ρεκόρ συνεχόμενης οδήγησης γύρω από μια πλατεία. Με τη βοήθεια ενός Toyota Prius του 2017, το ρεκόρ είναι πλέον δικό του.

«Η προηγούμενη επίδοση ήταν τέσσερις ώρες και 28 λεπτά. Το νέο ρεκόρ είναι πέντε ώρες και τρία λεπτά», δηλώνει με περηφάνεια ο Roberts. Η ιδέα ήρθε από έναν φίλο του, τον Jake Dwinell, ο οποίος θρονιάστηκε στη θέση του συνοδηγού για να του κάνει παρέα.

Πέντε ώρες συνεχόμενης οδήγησης δεν ακούγονται και τόσο δύσκολο εγχείρημα. Και μάλιστα με χαμηλή ταχύτητα -σιγά το κατόρθωμα, θα πεις. 

Κι όμως, όπως εξηγεί ο Roberts, το να οδηγείς ασταμάτητα γύρω από μια πλατεία αποδεικνύεται απροσδόκητα επίπονο

«Μπορώ να οδηγήσω πέντε ώρες σερί χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Κατευθείαν μετά τη δουλειά, μετά να κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω, να οδηγήσω άλλες 18 ώρες την επόμενη μέρα. Αλλά αυτό εδώ ήταν πολύ πιο δύσκολο απ’ ό,τι περίμενα. Η συνεχής φυγόκεντρος δύναμη, η μονοτονία, η διαρκής επαγρύπνηση, σκέτο δράμα».

Πάνω από 1.200 γύρους σε μια πλατεία, στρίβοντας μόνο αριστερά με περίπου 20 km/h: Κάτι που μοιάζει με το κινεζικό βασανιστήριο της σταγόνας. Ο Jay κοιτούσε κυρίως έξω από το παράθυρο του οδηγού, εκτός από τις στιγμές που έπρεπε να ελέγξει το παρμπρίζ για απρόσεκτους οδηγούς -κάτι που συνέβη αρκετές φορές.

«Σε ένα Cannonball, υπάρχουν μεγάλες ευθείες για να χαλαρώσεις. Τα πάντα γίνονται σχεδόν μηχανικά. Ένας κυκλικός κόμβος που χρειάζεται λίγα δευτερόλεπτα για να τον κυκλώσεις και χωράει μόνο ένα αυτοκίνητο δεν προσφέρει τέτοιες ευκαιρίες».

«Ο Jay κι εγώ ήμαστε σε πλήρη εγρήγορση σε όλη τη διάρκεια», προσθέτει ο Jake. «Δεν υπήρξε στιγμή που να μην ήμαστε συγκεντρωμένοι, γιατί υπήρχαν δύσκολες στιγμές με οδηγούς που πετάγονταν μπροστά μας. Ξεχωρίζεις εύκολα ποιοι ξέρουν να οδηγούν σε πλατείες και ποιοι όχι. Κάποιοι άλλοι μας κοιτούσαν να κάνουμε έως και τρεις γύρους πριν μπουν».

Γιατί όμως πέντε ώρες και τρία λεπτά; Για να τιμήσουν το πρώτο Cannonball Run που έγινε στις 3 Μαΐου 1971. Παράλληλα, ήθελαν να συγκεντρώσουν χρήματα για το Ταμείο Μνήμης του Brock Yates,του δημοσιογράφου και οδηγού που καθιέρωσε το Cannonball. 

Σήμερα, το ταμείο στηρίζει την έρευνα για τη νόσο Αλτσχάιμερ. Οι δύο άντρες είχαν θέσει στόχο τα 500 δολάρια και κατέληξαν στα 1.118, τη στιγμή της συγγραφής του άρθρου. Αν θες να συνεισφέρεις κι εσύ, δέχονται ακόμα δωρεές.

Δύο φορές η τοπική αστυνομία παρενέβη, απειλώντας να ακυρώσει το εγχείρημα, αφού οι στάσεις του πληρώματος δεν έπρεπε να ξεπερνούν το ένα λεπτό. 

Προφανώς δεν υπήρχε παράβαση κι όλα πήγαν καλά. Στο τέλος, τα στατιστικά έδειξαν 97 km οδήγησης, μέση κατανάλωση 4,8 lt/100 km και περίπου 60% του χρόνου σε ηλεκτρική λειτουργία. Ένα ρεκόρ που δεν εντυπωσιάζει με την ταχύτητα αλλά με την... υπομονή.