Το φετινό PICK ήταν μια δύσκολη άσκηση για διοργανωτές και οδηγούς. Και μια ευκαιρία να αποδείξουν όλοι, ο καθένας από την πλευρά του, ότι έχουν το κάτι παραπάνω να καταθέσουν προκειμένου να σταθούν στο ύψος των απαιτητικών περιστάσεων. Ο πήχης είχε μπει ψηλά έτσι κι αλλιώς, λόγω του επετειακού χαρακτήρα της 10ης διοργάνωσης. Όλα έπρεπε να είναι τέλεια, οργανωτικά και αγωνιστικά. Οι συμμετοχές έπρεπε να είναι πολλές, τα events ξεχωριστά, ο κόσμος πολύς. Όμως όλα ξαφνικά έγιναν δύσκολα. Κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είχαν διορθωθεί από νωρίς. Όπως ας πούμε το αγωνιστικό πρόγραμμα.

Η διεξαγωγή του PICK φέτος ορίστηκε για το Σαββατοκύριακο μεταξύ των τελευταίων συναντήσεων των σειρών Iame και Rotax, λίγες εβδομάδες πριν την έξοδο των καλύτερων Ελλήνων οδηγών στους αντίστοιχους Παγκόσμιους Τελικούς. Έτσι, ο συνολικός αριθμός των συμμετοχών ήταν μεν ικανοποιητικός. Αλλά δεν έγινε η υπέρβαση που όλοι θα θέλαμε. Έλειψαν τα 6τάχυτα, και οι 45 οδηγοί μοιράστηκαν σε τρεις γεμάτες κατηγορίες: Mini, Senior και DD2.

Αυτό που δεν μπορούσε να προβλεφθεί ήταν η μεγάλη σε ένταση και διάρκεια κακοκαιρία, ασυνήθιστη για την Ελλάδα στα τέλη Σεπτέμβρη. Στα 10 χρόνια που «τρέχει» ο θεσμός, αυτό ήταν το πρώτο PICK υπό βροχή. «Κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό», έλεγαν πολλοί. Η αλήθεια είναι πως σε αυτή τη γιορτή ταιριάζει η λιακάδα, αλλά η βροχή ανέδειξε την αρτιότητα της διοργάνωσης, την αγάπη των οδηγών και του κόσμου για το PICK. Καθώς όλοι, από το ρόλο του ο καθένας και στο βαθμό ευθύνης που του αναλογεί, ήταν εκεί ώστε όλα να γίνουν με ασφάλεια και… χαμόγελο. Όλες οι υπηρεσίες λειτούργησαν υποδειγματικά, τόσο από την πλευρά του ΑΟΠ που είχε την ευθύνη για το αγωνιστικό κομμάτι, όσο και από αυτή του promoter. Η συναυλία της Έλλης Κοκκίνου που είχε προγραμματιστεί για το βράδυ του Σαββάτου δεν έγινε, κατά τα άλλα όμως η πλατεία Γεωργίου είχε ζωή χάρη στις πολλές δραστηριότητες που είχαν στηθεί για τους επισκέπτες σε όμορφες εγκαταστάσεις.

Και οι θεατές ήταν εκεί, το ζεστό χειροκρότημα, η φωνή, εκείνο το νόημα «πάτα» που δίνει δύο-τρία km/h παραπάνω στο τέλος της ευθείας, δεν έλειψαν. Οι οδηγοί ανταπέδωσαν στον ηρωικό θεατή τον σεβασμό και την υποστήριξη με πλούσιο θέαμα, δυνατές μάχες αλλά και… χειροκρότημα. Κάθε φορά σε αυτόν τον αγώνα ο γύρος επιστροφής στα pits μετά το πέσιμο της καρό σημαίας είναι υπέροχος. Και φέτος, ακόμη περισσότερο.

Ο αλυτάρχης του αγώνα Στέλιος Καγιάφας διαχειρίστηκε εξαιρετικά τις δύσκολες συνθήκες. Με γνώση της ιδιαιτερότητας του συγκεκριμένου αγώνα, επίγνωση της ευθύνης και αντίληψη της οπτικής των πραγμάτων μέσα από τη ζελατίνα του κράνους καθώς έχει ζήσει στο μπάκετ, κράτησε δύσκολες ισορροπίες και αποδείχθηκε ο καταλύτης της ομαλής εξέλιξης του διημέρου. Οι οδηγοί, ξεπέρασαν κι αυτοί τον εαυτό τους. Με δεδομένη τη γλίστρα στις στεγνές συνθήκες και το ότι ως ένα αυθεντικό street circuit λάθη που έχουν να κάνουν με τα όρια της πίστας δεν συγχωρούνται, θα περίμενε κανείς πολλά συμβάντα. Παρόλα αυτά, ήταν ίσως λιγότερα από κάθε άλλη χρονιά. Κι ενώ το ταλέντο και η οδηγική ικανότητα αποδείχθηκε ότι περισσεύει, αυτό που ενδεχομένως έλειψε ήταν λίγη γενναιοδωρία, ως συμπεριφορά. Κάποιοι οδηγοί της κατηγορίας Senior δεν είχαν φροντίσει να προμηθευτούν λάστιχα βροχής. Ο κανονισμός ορίζει ότι είναι υποχρέωση του οδηγού η παράδοση βρόχινων ελαστικών στο parc ferme. Και από την άλλη, δεν υποχρεώνει τον προμηθευτή (καλώς ή κακώς) να έχει στο σημείο επαρκές στοκ για όλες τις συμμετοχές. Έτσι βρεθήκαμε μπροστά σε αδιέξοδο. Προτάθηκε τροποποίηση του τεχνικού κανονισμού επί τόπου και αλλαγή προμηθευτή ελαστικών με άλλον που μπορούσε να καλύψει όλες τις συμμετοχές. Αλλά θα έπρεπε να συμφωνήσουν σε αυτό όλοι οι οδηγοί, καθώς για όσους είχαν ήδη τα προβλεπόμενα λάστιχα, αυτό θα ήταν ένα περιττό έξοδο. Τελικά ομόφωνη συμφωνία δεν επετεύχθη, κι έτσι κάποιοι από τους συμμετέχοντες της Senior τέθηκαν εκτός της επίσημης διαδικασίας του αγώνα, μετά τα σκέλη ελεύθερων δοκιμών.

Αγωνιστικά, τα πράγματα είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Γιώργος Καφαντάρης (RAY Motorsport/FK) κυριάρχησε στην κατηγορία Mini οδηγώντας χωρίς λάθη στις δύσκολες συνθήκες. Ο 10χρονος οδηγός ήταν σταθερά μέσα στην 4άδα των πρώτων σε όλα τα σκέλη. Στα χρονομετρημένα έκανε τον 3ο χρόνο, κέρδισε τον ημιτελικό και εκκίνησε τον τελικό από την πρώτη θέση του grid. Με σοβαρότητα άνοιξε μια διαφορά ασφαλείας από τον πρώτο γύρο και δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Θεοδωρακόπουλος (Chatzis Racing Team/FA) ο οποίος ήταν επίσης σταθερά γρήγορος, μέσα στην 3άδα σε όλα τα σκέλη. Το βάθρο της γενικής συμπλήρωσε ο Σταμάτης (GoldKart HellasGold), ο οποίος σε ρυθμό αγώνα ήταν πιο αποτελεσματικός από ότι νωρίτερα, στις ελεύθερες και κατατακτήριες δοκιμές.

Στην κατηγορία Senior η κορυφή ήταν υπόθεση των Σαγανά (Abloy FS Karting/Evo) και Ιωάννου (Kartworks/Tony). Και οι δύο με κινητήρες Iame. Από τις ελεύθερες δοκιμές, με πολύ βροχή, έδειξαν ότι είναι οι δύο ταχύτεροι. Ο Ιωάννου πήρε την pole position και τη μετέφρασε σε νίκη στον ημιτελικό, ενώ ο Σαγανάς ήταν μόλις 5ος στις κατατακτήριες και έδωσε μάχες με τον Κεραμά και τον Καρδαμάκη για να τερματίσει στην 2η θέση. Στον τελικό, οι δύο μονομάχοι εκκίνησαν δίπλα δίπλα. Στους πρώτους γύρους ο Ιωάννου οδήγησε τον αγώνα.

Αλλά ο Σαγανάς δεν έχασε ποτέ την επαφή. Η πρωτιά άλλαξε χέρια δύο φορές μεταξύ τους, αλλά από τα μισά του αγώνα και έπειτα ο Στέλιος Σαγανάς κρατήθηκε μπροστά και άνοιξε μια μικρή διαφορά για να πάρει τη νίκη στην επανεμφάνισή του στους αγώνες μετά από καιρό. Στην 3η θέση τερμάτισε ο Βασιλάγκος (Chatzis Racing Team/FA). Στην υποκατηγορία των κινητήρων Rotax, οι Τάνης (PRT/Tony), Γεωργαλάς (Top Kart) και Γαλανόπουλος (Chatzis Racing Team/FA) ανέβηκαν στο βάθρο.

Στην κατηγορία DD2 ο τελικός είχε ξεχωριστό ενδιαφέρον καθώς μπήκε και η στρατηγική στο παιχνίδι. Η βροχή είχε σταματήσει και είχε αρχίσει να ξεχωρίζει μια στενή αγωνιστική γραμμή, βρώμικη και σκονισμένη ωστόσο. Η επιλογή των ελαστικών ήταν δύσκολη. Κάποιοι επέλεξαν τα slick, άλλοι προτίμησαν να συνεχίσουν με τα πιο μαλακά βρόχινα που θα ήταν πιο αποτελεσματικά στους πρώτους γύρους. Και ταυτόχρονα, θα τους επέτρεπαν να βγουν εκτός της γραμμής, στο βρεγμένο τμήμα, ώστε να προσπεράσουν.

Άνθρωποι του αγώνα ήταν οι Δημήτρης Ζερβός (Kartworks/Gillard) και Παύλος Ξυνός (PRT/Tony). Ο πρώτος ήταν με διαφορά ο ταχύτερος του τελικού, εκκινώντας από την πρώτη σειρά. Άνοιξε γρήγορα μια πολύ μεγάλη διαφορά και έδειχνε ανίκητος. Μέχρι που προδόθηκε από τα ηλεκτρικά του κινητήρα του και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Για όλους, είναι ο ηθικός νικητής του αγώνα.

Ο πραγματικός νικητής, ο Παύλος Ξυνός είχε μια εξίσου εντυπωσιακή πορεία, για άλλους λόγους. Εκκινούσε από τη 10η θέση και είχε φτιάξει με τέτοιο τρόπο τη στρατηγική του ώστε να έχει τα λάστιχά του στην καλύτερη δυνατή κατάσταση στο τέλος. Έτσι, στους τελευταίους γύρους πέρασε πέντε οδηγούς μαζί και βρέθηκε στην 1η θέση, αφού ο Ζερβός είχε στο μεταξύ εγκαταλείψει. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Δημήτρης Βασιλέρης (PRT/Tony) ενώ στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Μηνάς Μπενής (CRG), ο μόνος από τους πρώτους με βρόχινα λάστιχα.

Η υποκατηγορία DD2 Masters ήταν η δική μας υπόθεση. Χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία από βροχή, πολεμήσαμε σε κάθε σκέλος, κάθε γύρο, κάθε στροφή. Μάθαμε πολλά, ξεπεράσαμε φοβίες και βρήκαμε λίγο θάρρος κρυμμένο κάπου βαθιά για να βελτιώσουμε σταδιακά το ρυθμό μας. Άλλωστε, αυτό ακριβώς σημαίνει το όνομα της ομάδας μας, RAY Motorsport: Race Against Yourself. Το κάναμε, και με λίγη τύχη βρεθήκαμε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Ένα αποτέλεσμα σοβαρής ομαδικής δουλειάς, αφού πέρα από αυτόν τον ένα που κρατά το τιμόνι, οι αποφάσεις του επικεφαλής μηχανικού είναι καθοριστικής σημασίας. Ειδικά για κάποιον με ελάχιστη εμπειρία, όπως στη δική μας περίπτωση. Η σωστή σχέση μετάδοσης, οι σωστές πιέσεις ελαστικών, οι ρυθμίσεις του καρμπυρατέρ αλλά και του μπροστινού συστήματος, πράγματα που επηρεάζουν σοβαρά την απόδοση, είναι όλα δουλειά του Μπάμπη Ζώγκου, επικεφαλής της RAY Motorsport. Ακόμη και η ψυχολογική υποστήριξη. Πάνω από όλα αυτή. Οι μηχανικοί Άγγελος Μαλανδρίνος και Γιάννης Καλιφατίδης υλοποίησαν το σχέδιο αποτελεσματικά σε όλες τις φάσεις του αγώνα, κάτω από τη δυνατή βροχή με πιεστικά χρονικά περιθώρια από το ένα σκέλος στο άλλο. Δεδομένη η ευγνωμοσύνη και η εκτίμηση. Το καρτ, η προπόνηση και κυρίως οι αγώνες, είναι υπέροχοι με φίλους.