Το Mitsubishi FTO (1994–2000) είναι ένα από εκείνα τα ιαπωνικά κουπέ που, παρά το μικρό τους αποτύπωμα στην ευρωπαϊκή αγορά, έχουν αποκτήσει status «κρυφού διαμαντιού» ανάμεσα στους γνώστες.

Ένα αυτοκίνητο που γεννήθηκε σε μια εποχή όπου τα ιαπωνικά εργοστάσια είχαν εμμονή με την τεχνολογία, τις επιδόσεις και την οδηγική απόλαυση -και το Mitsubishi FTO δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Λανσαρισμένο το 1994 αποκλειστικά για την ιαπωνική αγορά, το FTO σχεδιάστηκε ως το πνευματικό παιδί του Galant FTO της δεκαετίας του ’70, αλλά η τεχνολογική του κατεύθυνση ήταν σαφώς πιο επιθετική.

Ένα μικρό, προσθιοκίνητο κουπέ με κοφτές γραμμές και ένα παρουσιαστικό που έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει από anime της εποχής

Η γκάμα των κινητήρων κινήθηκε γύρω από δύο βασικά σύνολα: Τον 1.8 και τον 2.0 V6. Κι εκεί κρύβεται ίσως το μεγαλύτερο «όπλο» του FTO. Σπάνιο για τόσο μικρό κουπέ, ο 2λιτρος V6 MIVEC (κωδικός 6A12), στην έκδοση GPX, αποκτούσε μεταβλητό χρονισμό, ανέβαζε ευχάριστα πάνω από τις 7.500 rpm και απέδιδε περί τους 200 ίππους.

Η αίσθηση; Τυπικά ιαπωνική: Ένα μίγμα υψηλόστροφης υστερίας και βελούδινης λειτουργίας, ιδανικό για ορεινούς δρόμους και late-apex παιχνίδια. Αλλά και καθημερινή μετακίνηση χωρίς παρατράγουδα. Γαρνιρισμένη με τυπική ιαπωνική αξιοπιστία.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ smart fortwo μαγνητίζει τη ματιά, αλλά για τους σωστούς λόγους;

Η Mitsubishi συνόδευσε τον κινητήρα με δύο κιβώτια: Ένα 5τάχυτο χειροκίνητο και το ενδιαφέρον INVECS-II, ένα αυτόματο με «έξυπνη» χαρτογράφηση που μάθαινε τις συνήθειες του οδηγού. Για την εποχή του ήταν εντυπωσιακό.

Στον δρόμο, το FTO δεν είχε το απόλυτο κράτημα μιας Celica GT-Four, ούτε την τετρακίνητη μαγεία ενός Skyline. Άλλωστε δεν ήταν τόσο ακριβό. 

Αλλά είχε άμεσο τιμόνι, μικρό βάρος πέριξ των 1.100 kg, ισορροπία που θύμιζε κάτι από ευρωπαϊκό hot hatch. Οι δημοσιογράφοι της εποχής το έβρισκαν παιχνιδιάρικο αλλά καθόλου επικίνδυνο.

Το 1997 κέρδισε το Japanese Car of the Year, μια σημαντική διάκριση που συνήθως πήγαινε σε πιο mainstream μοντέλα. Παρ’ όλα αυτά, το FTO δεν γνώρισε επιτυχία εκτός Ιαπωνίας. Μόνο μέσω γκρίζων εισαγωγών μπόρεσε να ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αυστραλία μέχρι να σταματήσει η παραγωγή του το 2000. Και να τώρα που ένα δεξιοτίμονο FTO με ελληνικές πινακίδες γοητεύει τους γνώστες στην Αγία Μαρίνα Κορωπίου.