Ο Bernie Ecclestone ποτέ δεν θα έφευγε από τη Φόρμουλα 1 με χάρη και αξιοπρέπεια. Που σημαίνει ότι κάποιος τελικά θα έπρεπε να τον σπρώξει διακριτικά προς την έξοδο.

Αυτός ήταν ο χαρακτήρας του. Ακόμα και στα 86 χρόνια του είχε κίνητρο, παρόλο που μάλλον θα έπρεπε να αποχωρήσει αρκετά νωρίτερα. Αλλά ο ίδιος δεν είχε καμία διάθεση να αλλάξει τρόπο ζωής. Ήθελε να συνεχίσει την ίδια δουλειά, να κλείνει συμφωνίες και να ελέγχει την κατάσταση, όπως έκανε πάντα. Το θέμα δεν ήταν τα χρήματα. Αυτά απλώς ήταν το μέτρο της επιτυχίας του. Και η επιτυχία ήταν να κάνει τους πάντες να συμφωνήσουν σε αυτό που ήθελε. Το θέμα ήταν η επικράτηση και ο Ecclestone ήθελε πάντα να κερδίζει.

Άρα η μόνη ουσιώδης ερώτηση για τον ίδιο ήταν πόσο μεγάλο εύρος είχε η νίκη του. Με την F1 είχε κάτι που ήθελαν πολλοί άνθρωποι, άρα μπορούσε να πιέζει συνεχώς, να τους κάνει πάντα να πληρώνουν περισσότερα από όσο θα ήθελαν. Κάποιος θα μπορούσε να το αποκαλέσει απληστία, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένα παιχνίδι επίδειξης εξουσίας. Ο Ecclestone είναι αστείος, γοητευτικός και αδίστακτος. Κυρίως το τελευταίο. Ήταν ένας αμείλικτος πωλητής, με μία απίστευτη ικανότητα να βρίσκει το αδύναμο σημείο των άλλων και να το χρησιμοποιεί για δικό του όφελος.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Ο Bernie Ecclestone πήρε πόδι! Δεν είναι πια ο F1 Supremo!

Μπορούσε να διακρίνει από μίλια μακριά την απληστία και την φιλοδοξία. Αναγνώριζε αμέσως τους επικίνδυνους ανθρώπους και τους έκανε φίλους του, αν και οι πραγματικοί του φίλοι είναι ελάχιστοι. Έπαιζε στα δάχτυλα τους αφελείς δημοσιογράφους, υποδαυλίζοντας τον εγωισμό τους, κάνοντάς τους να νομίζουν ότι είναι φιλαράκια, ενώ στην πραγματικότητα τους χειραγωγούσε. Πάντα είχε μια «σημαντική» είδηση, ένα πρωτοσέλιδο να δώσει στους δημοσιογράφους, μόνο που τις περισσότερες φορές απλώς δεν ήταν αληθινά. Απλώς έπαιζε, διατηρούσε την F1 στον αφρό της δημοσιότητας, όντας προκλητικός για χάρη της. Μερικές φορές έλεγε κάτι μόνο για να δει αν θα υπάρξουν άνθρωποι που θα τον αμφισβητήσουν.

Υπήρχαν και καλές πτυχές στο χαρακτήρα του, αλλά ήταν πολύ καλά κρυμμένες. Δεν ήθελε να δείχνει την καλή του πλευρά πολύ συχνά, διότι το θεωρούσε αδυναμία. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πόσο ψηλά πήγε την F1 o Ecclestone, αλλά ο τρόπος με τον οποίο πήρε τον έλεγχο του εμπορικού κομματιού του σπορ ήταν απαράδεκτος. Χειραγωγόντας εταιρείες και διαφημιστικά συμβόλαια, ουσιαστικά αφαίρεσε από τα μέλη της Formula One Constructors’ Association (FOCA) τα διαφημιστικά δικαιώματα που είχαν κερδίσει όλοι μαζί και τους το παρουσίασε ως μια τελειωμένη υπόθεση για την οποία δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Στην περιβόητη συνεδρίαση της FOCA, οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τον Ken Tyrell, ο οποίος μόλις κατάλαβε τι έκανε ο Ecclestone προσπάθησε να τον πνίξει. Αλλά ο Ecclestone απλώς θεώρησε αδυναμία και λάθος των υπόλοιπων το γεγονός ότι δεν τον σταμάτησαν. Και ας μην ξεχνάμε ότι χωρίς εκείνον μάλλον δεν θα γινόντουσαν ποτέ τόσο πλούσιοι όσο είναι τώρα.



Στο πρόσωπο του Max Mosley, ιδιοκτήτη ομάδας της F1, δικηγόρου τη FOCA και αργότερα Προέδρου της FIA, ο Ecclestone αναγνώρισε μια «αδελφή ψυχή» και φρόντισε να βρίσκονται στην ίδια πλευρά όσο το δυνατόν περισσότερο.  Άλλωστε ο Ecclestone ήξερε να ακούει τους έξυπνους ανθρώπους. Απλώς δεν έδινε μεγάλη αξία σε ό,τι δεν του απέφερε κέρδος από την αρχή. Αν ήθελες κάτι από αυτόν έπρεπε να πληρώσεις και μάλιστα πολύ ακριβά.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Formula 1: Με 88 εκατομμύρια ευρώ η Monza μένει στο καλαντάρι έως το 2020

Από την άλλη ο ίδιος σπάνια έκανε επενδύσεις και τις περισσότερες φορές μάλιστα που έκανε, αυτές δεν απέδωσαν. Μια πρώιμη απόπειρα για ψηφιακή τηλεόραση και μια ακόμα εκδοτική προσπάθεια απέτυχαν και του κόστισαν πολλά χρήματα. Όχι βέβαια όσα τα σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια που χρειάστηκε να πληρώσει προκειμένου να έρθει σε συμβιβασμό για την διαβόητη απόπειρα δωροδοκίας που δικάστηκε στη Γερμανία το 2014. Προϊόντος του χρόνου έμενε κανείς με την εντύπωση πως είχε χάσει κάθε ενδιαφέρον για το σπορ καθαυτό και πως για τον ίδιο έμοιαζε περισσότερο με Μονόπολη, παρόλο που το έκανε με το ίδιο πάντα πάθος.

Η αλήθεια είναι πως χωρίς τη δική του εμμονή στην λεπτομέρεια και την διαχείριση της καθημερινότητας, η F1 δεν θα γινόταν τόσο επιτυχημένη όσο είναι σήμερα, αλλά υπήρχαν στιγμές που έμοιαζε να του διαφεύγει η μεγαλύτερη εικόνα. Ή μπορεί και να μην τον ενδιέφερε. Άφησε το σπορ να πέσει στα χέρια του ιδιωτικού επενδυτικού κεφαλαίου CVC, το οποίο αφαίμασσε χρήματα με ανησυχητικό ρυθμό ενώ δεν έβαζε σχεδόν τίποτα πίσω. Αυτό τον βόλευε διότι τον άφηναν ήσυχο να κάνει τις μηχανορραφίες του, αλλά απέβη σε βάρος του σπορ.

Αυτή η τεράστια επιχείρηση που δημιούργησε ο Ecclestone θα συνεχίσει να υφίσταται βεβαίως, αλλά θα αλλάξουν πολλά. Η νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία Liberty Media διακηρύσσει σε όλους τους τόνους συνεργασία και αυτό έχει μια προφανή λογική. Υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες που πρέπει να λυθούν, όπως η διανομή των κερδών και το πλαφόν των μπάτζετ, αλλά ο κύριος στόχος πλέον είναι η ανάπτυξη μέσω της συνεργασίας και η δουλειά πάνω σε νέες ιδέες.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Ross Brawn: Δυσκολεύουν τους θεατές της F1 οι πολύπλοκοι κανονισμοί

Το κίνητρο φυσικά παραμένει το κέρδος, ωστόσο η Liberty είναι ένας πολύ διαφορετικός σε φιλοσοφία οργανισμός από τη CVC και τα αποτελέσματα αναμένεται να είναι πιο ενθαρρυντικά. Ο Ecclestone ενεργούσε κατά βούληση και αγνοούσε τους υπόλοιπους. Αν κάποιος τον πλήρωνε αρκετά χρήματα, τότε τον άφηνε να δοκιμάζει νέες ιδέες. Τώρα πλέον η F1 θα μπορέσει να είναι πιο καινοτόμα.