Δεν ξέρω όλα όσα πίσω από κλειστές πόρτες έγιναν μέχρι να φτάσουμε στην ανακοίνωση της Οργανωτικής Επιτροπής του Ιστορικού Ακρόπολις, με την οποία μας πληροφόρησε πως ελλείψει χρημάτων η κατηγορία Sporting ματαιώνεται.

Δεν ξέρω καν τις προσπάθειες που προηγήθηκαν για να εξευρεθούν οι πόροι, αν αυτές ήταν οι ενδεδειγμένες, αν κινήθηκαν προς τη σωστή κατεύθυνση, κτλ.

Στο κάτω-κάτω δεν με ενδιαφέρει κιόλας.

Η ανακοίνωση, απαριθμώντας τις αιτίες του... κακού, αναφέρεται πρωτίστως στην “υπαναχώρηση του βασικού χορηγού του αγώνα” (Cosmote αν δεν κάνω λάθος) και δευτερευόντως στις λιγοστές (λιγότερες του αναμενόμενου σε κάθε περίπτωση) συμμετοχές, λόγω οικονομικής συγκυρίας.

Σε ό,τι αφορά στην υπαναχώρηση του βασικού χορηγού να συμφωνήσω (αλλά με δικαίωμα ρελάνς...)! Ναι, η ρουφιάνα η οικονομική κρίση μας έχει βάλει όλους από κάτω.

Οι συμμετοχές όμως; Eδώ έχω κάποιες ενστάσεις και ας μου επιτραπεί με την αφέλεια του ασχέτου, του έξωθεν παρατηρητή, του απλού θεατή βρε αδελφέ, να τις διατυπώσω και αν κάνω λάθος ευχαρίστως να ανακαλέσω και να ζητήσω ταπεινά συγχώρεση (μέρες που είναι).

Πρώτη ένσταση αφορά στο κόστος συμμετοχής των 3.250 ευρώ (μαζί με το Φέρι). Μήπως ήταν ... τσουχτερούλικη, με δεδομένο πως το συνολικό κόστος για κάθε πλήρωμα τουλάχιστον θα διπλασιαζόταν στο τέλος της ημέρας; Και όταν λέω τσουχτερή, δεν την κρίνω σαν απόλυτο αριθμό, αλλά από τη σκοπιά του τι δίνεις και τι παίρνεις.

Μήπως ο αγώνας δεν ήταν εξ' αρχής τόσο attractive ώστε να προσελκύσει το ενδιαφέρον ξένων (αλλά και ντόπιων) πληρωμάτων;

Μήπως η εμπειρία των προηγούμενων χρόνων (ειδικά για τους ξένους) λειτούργησε αρνητικά;

Έγινε ποτέ (και πότε;) μια έρευνα ανάμεσα σε ξένες λέσχες, οργανώσεις, κτλ για να δούμε αν άρεσαν τα προηγούμενα “Ιστορικά”, αν προσέφεραν σε αυτούς που ήρθαν αυτό που ήλπιζαν πως θα βρουν, αν ήθελαν κάτι άλλο, κτλ;

Μάλλον όχι...

Πατήσαμε (=επενδύσαμε) πάνω στην αίγλη της σκιάς του Ιερού Βράχου στην τελετή εκκίνησης και ρίξαμε (=πετάξαμε) τον τερματισμό στην παραλία των Βούρλων (ή όπου αλλού), αντί η μεγάλη γιορτή στην Ακρόπολη να είναι ο τερματισμός!..

Μήπως τελικά υπερτιμήσαμε το όνομα “Ακρόπολις” ; Και μήπως αντί να του δώσουμε την αίγλη που του αξίζει, βασιστήκαμε μόνο σε αυτό, πιστεύοντας πως με την ... κεκτημένη του ονόματος και της ιστορίας θα τα είχαμε όλα στο πιάτο;

Θα μπορούσα να συνεχίσω γράφοντας σελίδες επί σελίδων. Θα μπορούσα για παράδειγμα να ισχυριστώ, πως για τους αλλοδαπούς συμμετέχοντες το κόστος δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο, δεδομένου ότι στους ... εν τη αλλοδαπή αντίστοιχους αγώνες πληρώνουν πολλά περισσότερα, αλλά παίρνουν και πολλά περισσότερα και όχι ένα “ράλι – σπριντ” πέριξ της ιστορικής (για το Ακρόπολις) Ιτέας...

Κακά τα ψέμματα, αλλά όταν ακολουθείς το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ιστορικών με μια Stratos ή μια 911 εποχής, το τελευταίο που σε ακουμπά είναι η οικονομική κρίση και το τελευταίο που σε νοιάζει είναι το “πόσα”. Το ίδιο ισχύει και για μπόλικους από τους δικούς μας συμμετέχοντες που ξοδεύουν πολλά για να διατηρούν ετοιμοπόλεμα τα “όπλα” τους. Αυτό που σε νοιάζει είναι να έχεις έναν ωραίο αγώνα, με έντονα συναγωνισμό, σε πολιτισμένο περιβάλλον. Δείτε ρε γαγώτο τι κάνουν άλλοι. Πηγαίνετε μια βόλτα στο Μόντε Κάρλο ή όπου αλλού και απλά αντιγράψτε!

Μήπως (λέω μήπως) η οικονομική κρίση είναι η πρόφαση, είναι η αφορμή και η αιτία πρέπει να αναζητηθεί κάπου αλλού;

Όσο για τον “μεγάλο χορηγό” και εκεί υπάρχει αντίλογος: Όταν ξοδεύεις εκατοντάδες εκατομμύρια για την προβολή σου όλο το χρόνο (TV, ραδιόφωνο, Τύπο), είναι σίγουρο πως οι λίγες δεκάδες χιλιάδες ευρώ που θα δώσεις (ή δεν θα δώσεις) για το Ιστορικό Ακρόπολις δεν θα κάνουν τη διαφορά στο συνολικό σου μπάτζετ. Εκείνο που κάνει τη διαφορά είναι τι θα πάρεις πίσω από αυτά τα χρήματα. Πόση προβολή, πόση αναγνωρισιμότητα, κοκ.

Ενα στίκερ πάνω στα αυτοκίνητα, μια αφίσα και η φιλοξενία του logo σου στην αψίδα εκκίνησης- τερματισμού, μάλλον στις μέρες μας δεν αρκούν. Χρειάζεται άλλο μάρκετινγκ, άλλες ενέργειες προωθητικές, χρειάζονται συμφωνίες με τηλεοπτικά κανάλια, με έντυπα, κτλ.

Αν πουλάς απλώς τον “αέρα” του ονόματος “Ακρόπολις” , το μόνο σίγουρο είναι πως θα εισπράξεις... αέρα.

Ίσως όλα τα παραπάνω είναι “εν θερμώ” προσέγγιση του προβλήματος. Όμως δεν μπορώ να παραγνωρίσω ή να παραβλέψω, πως υπήρχαν κάποιοι που ήξεραν, έβλεπαν, μπορούσαν να βοηθήσουν και ουδείς τους άκουσε, ενώ παράλληλα τους “πυροβολούσαν” κιόλας...

Κρίμα...