Για τους ποδηλατούντες

Για τους ποδηλατούντες

Ο Έλληνας οδηγός δεν έχει μάθει να συμβιώνει με τους ποδηλάτες. Ακόμη χειρότερα δε, όταν αυτοί, "μπαίνουν στα χωράφια" του, εκεί όπου ακόμη δεν έχουμε μάθει να παραχωρούμε προτεραιότητα ούτε στους πεζούς

 
Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις το πρόσφατο δυστύχημα του πρωταθλητή του Moto GP Nicky Hayden. 
O 26χρονος Αμερικανός έχασε τη μάχη όταν κάνοντας ποδήλατο κάπου στην Ιταλία συγκρούστηκε με ΙΧ και τραυματίστηκε βαρύτατα.
Κατέληξε λίγες μέρες μετά το συμβάν στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύονταν.
 
Πιάνεται η ψυχή μου κάποια βράδια όταν βλέπω ποδηλάτες να κατεβαίνουν την Κηφισίας και άλλους κεντρικούς δρόμους ανάμεσα στα αυτοκίνητα. 
Δεν φταίνε αυτοί. Ποδηλατόδρομοι δεν υπάρχουν, όμως όσα φωσφοριζέ γιλεκάκια κι' αν φορέσεις, όσα λαμπιόνια και αν βάλεις πάνω στο ποδήλατο, όσα μέτρα προφύλαξης και αν πάρεις τέλος πάντων, δεν παύεις να κυκλοφορείς σε μια λεωφόρο φτιαγμένη για αυτοκίνητα, ανάμεσα σε απαίδευτους οδηγούς. 
 
Διότι, κακά τα ψέματα, ο Έλληνας οδηγός δεν έχει μάθει να συμβιώνει με τους ποδηλάτες. Ακόμη χειρότερα δε, όταν αυτοί, "μπαίνουν στα χωράφια" του, εκεί όπου ακόμη δεν έχουμε μάθει να παραχωρούμε προτεραιότητα ούτε στους πεζούς...
Από την άλλη, οι ποδηλάτες, ουκ ολίγες φορές, προφανώς ορμόμενοι και από το νεαρό της ηλικίας τους, κινούνται όχι απλά δεξιά αλλά ρισκάρουν με ορθοπεταλιές από φανάρι σε φανάρι, ακόμη και ανάμεσα στα αυτοκίνητα! 
Ο τέλειος αυτοκτονικός συνδυασμός!
Επαναλαμβάνω: Δεν φταίνε αυτοί για το ότι η πολιτεία δεν φρόντισε να φτιάξει κάποιους αξιοπρεπείς και κυρίως ασφαλείς ποδηλατόδρομους.
 
Όμως το να ποδηλατείς στην Κηφισίας νύχτα εμπιστεύομενος τον οδηγό του ΙΧ που σε ακολουθεί, είναι σαν να βουτάς χωρίς κλουβί για να φωτογραφίσεις λευκό καρχαρία, πιστεύοντας πως το θηρίο είναι χορτάτο.
Κάποιες άλλες μέρες, κυρίως Παρασκευές βράδυ, έχω πετύχει μεγάλες ομάδες ποδηλατών να κατηφορίζουν προς το κέντρο. Άπαντες με πλήρη εξοπλισμό. Αυτό μου φαίνεται σαφώς πολύ πιο ασφαλές από τον μοναχικό καβαλάρη που διασχίζει το... πεδίο βολής. Η ομάδα γίνεται πολύ πιο εύκολα αντιληπτή και από αυτήν την άποψη κινδυνεύουν λιγότερο.
Σε κάθε περίπτωση, ειδικά εμείς οι μη ποδηλατούντες οφείλουμε να σεβόμαστε και να προσέχουμε τους ποδηλάτες έστω και αν αυτοί, είτε από άγνοια κινδύνου, είτε και από ανάγκη, μπαίνουν "στα χωράφια μας". 
 
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα θυμώνετε με τον ποδηλάτη που σας έκλεισε το δρόμο, σκεφτείτε πρώτον τα... όργια που κάνατε εσείς όντας πιτσιρικάδες με ποδήλατο και δεύτερον ότι πάνω στο ποδήλατο μπορεί να είναι ένα δικό σας παιδί... 
 
ΥΓ. Η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο είναι από τα Βριλήσσια. Ένας από τους λιγοστούς ποδηλατόδρομους που υπάρχουν στην Ελλάδα και ένας από τους ελάχιστους που δεν καταλαμβάνονται από σταθμευμένα αυτοκίνητο ή δίκυκλα... 
Το να ποδηλατείς στην Κηφισίας νύχτα εμπιστεύομενος τον οδηγό του ΙΧ που σε ακολουθεί, είναι σαν να βουτάς χωρίς κλουβί για να φωτογραφίσεις λευκό καρχαρία, πιστεύοντας πως το θηρίο είναι χορτάτο.

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube