10 προσιτά classics «φοιτητικά» αυτοκίνητα

10 προσιτά classics «φοιτητικά» αυτοκίνητα

Δεν χρειάζεται να είσαι γιος εφοπλιστή. Λίγο αν αντέχει η τσέπη του μπαμπά και πιάσεις μια part time δουλειά για να βοηθήσεις, μπορεί να οδηγείς ένα classic από φοιτητής.

Όλοι λένε ότι τα φοιτητικά χρόνια είναι τα καλύτερα, ειδικά για εκείνους που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι. Διάβασμα και υποχρεώσεις, μεν. Από την άλλη ανεξαρτησία, παρέες, καινούριες εμπειρίες. Σκέψου να έχεις κι ένα κλασικό αυτοκίνητο.

Από τα αυτοκίνητα της παρακάτω λίστας, κάποια αφορούν μόνο παιδιά ευκατάστατων οικογενειών. Άλλα τους φοιτητές εξωτερικού ενώ μερικά «παίζουν» άνετα και στην ελληνική πραγματικότητα. Για παράδειγμα, στην Αμερική ή στην Αγγλία είναι εύκολο να αγοράσεις μια Jaguar 30ετίας. Αλλά και στην Ελλάδα μπορείς να βρεις ένα Citroën 2CV, μία BMW Ε30 ή ακόμη και ένα από τα πρώτα Mazda MX-5, έστω ένα σε όχι και τόσο καλή κατάσταση αν το μπατζετ δεν ξεπερνά τα δύο-δυόμιση χιλιάρικα. Θα κουδουνίζει ολόκληρο, θα βράζεις το καλοκαίρι γιατί μάλλον δεν θα έχει a/c, αλλά ποιος νοιάζεται; Με ανοιχτή οροφή στο όμορφο διθέσιο ρόουνστερ δεν θα δυσκολευτείς να βρεις παρέα για το δεξί κάθισμα. Εντωμεταξύ, με δύο χιλιάρικα μην περιμένεις ότι θα έχει και λάστιχα. Οπότε θα μάθεις να κάνεις και κάνα παντιλίκι. Το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις πάντως δεν είναι τόσο η αγορά, αλλά η συντήρηση.

FΙΑΤ 124 Sport Spider
Εξαιρετική περίπτωση για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα γιατί είναι ιταλικό, διθέσιο και ανοιχτό. Πωλούνταν 20 χρόνια, οπότε δεν είναι και το πιο δύσκολο από άποψη εύρεσης ανταλλακτικών. Οι κινητήρες ήταν 4κύλινδροι. Από 1.438 κυβικά ως δύο λίτρα, μέχρι και με μηχανικό συμπιεστή Volumex. Αυτό το 124 πατούσε γερά στην άσφαλτο, είχε αποτελεσματικά φρένα, έπιανε τα 170 km/h και ήταν ένα διασκεδαστικό πισωκίνητο στην οδήγηση. Μέσα έβρισκες μια τυπική καμπίνα του ’60 με «σπορ» τιμόνι, μικρό λεβιέ και ταμπλό σε απομίμηση ξύλου. Σαγηνευτικό, με καλές επιδόσεις και δελεαστική τιμή, το 124 Sport Spider προκαλούσε πραγματικό ενθουσιασμό.



Citroën 2CV
Γεννημένο το 1948, το 2CV δεν έπαψε να εξελίσσεται στο μηχανολογικό τομέα. Αλλά με 30 χρόνια στην πλάτη του και μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες, αντιμετώπιζε δυσκολία στο να βρίσκεται στο προσκήνιο.  Έτσι από το 1976, η Citroën στην προσπάθεια να κρατήσει ζωντανό ένα θρύλο, αποφάσισε να λανσάρει περιορισμένες εκδόσεις του 2CV. Μια από τις πετυχημένες τέτοιες ήταν και η Charleston που λανσαρίστηκε το φθινόπωρο του 1980 και κατασκευάστηκε σε 8.000 κομμάτια.
Κάτω από το ρετρό παρουσιαστικό, κρυβόταν ένα αυτοκίνητο όσο μοντέρνο θα μπορούσε να είναι ένα 2CV. Από το 1981, δύο δισκόφρενα αντικατέστησαν τα εμπρός ταμπούρα. Το δικύλινδρο μοτέρ με τους 29 PS ακολουθούσε το ρυθμό της πόλης και η καμπίνα έγινε πιο άνετη και καλύτερα εξοπλισμένη. Tο πλαστικό αντικατέστησε τη λαμαρίνα, αλλά ο φημισμένος λεβιές με τη μπάλα παρέμεινε.
Στο δρόμο δεν είχε αλλάξει τίποτα. Αν και το Charleston με 29 άλογα από το δικύλινδρο μοτέρ δεν φοβόταν τα στηθώματα, στο ίσιωμα ξεπερνούσε τα 110 km/h και μπορούσε πια να κάνει και προσπεράσεις! Με… υψηλή ταχύτητα έπαιρνε και τις στροφές, όπως πάντα γέρνοντας σαν τον πύργο της Πίζας, αλλά με τα λάστιχα φυτεμένα πεισματικά στην άσφαλτο.



Mazda RX-7
Σε εφτά χρόνια κατασκευάστηκαν περισσότερα από 450.000 αντίτυπα. Στην Ελλάδα δεν είχαν πουληθεί αρκετά, αλλά στο εξωτερικό βρίσκεις ακόμη αρκετά να κυκλοφορούν. Ήταν κάπως απαιτητικό στην συντήρηση, αλλά αν αυτή έχει γίνει σωστά θεωρείται ένα αυτοκίνητο που φέρνει πολλά χαμόγελα με την οδική συμπεριφορά του. Ο Wankel στροφάρει ως τις 7.000, και η απόδοση είναι εξαιρετικά ομαλή, με έναν πολύ χαρακτηριστικό ήχο.



Porsche 924
Έχει το βαρύ σήμα, αλλά έχει εξελιχθεί από κοινού με την VW. Μάλιστα το αρχικό πλάνο προέβλεπε να παραχθεί και με τα σήματα της VW. Ακριβώς για αυτό το λόγο δεν έγινε ποτέ αποδεκτή από τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της μάρκας και δεν θεωρείται αυθεντική Porsche. Πως θα μπορούσε άλλωστε, με 4κύλινδρο σε σειρά κινητήρα; Έγινε όμως εμπορική επιτυχία.
Ως συνέπεια των παραπάνω, είναι φθηνή στην αγορά του μεταχειρισμένου. Στην ουσία είναι ένα απλό στην κατασκευή άρα και στην συντήρηση κουπέ, με κλασικές αναλογίες. Με τις σωστές ζάντες, το αμάξωμα εκπέμπει μία μποέμ αύρα αφού ακολουθεί ένα αρχετυπικό, διαχρονικό μοτίβο. Εδώ η Porsche εφαρμόζει την κλασική συνταγή: Κινητήρας μπροστά και κίνηση πίσω. Το ζύγισμα είναι πολύ καλό και η οδική συμπεριφορά χαρακτηρίζεται από υψηλή πρόσφυση και φιλικές αντιδράσεις.
Υπήρξαν ειδικές εκδόσεις από την Porsche καθώς και αγωνιστικά βασισμένα στην 924. Η οποία μετεξελίχθηκε στην 944, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απαλλάχτηκε από την ρετσινιά. Στην πορεία υπήρξαν και τούρμπο παραλλαγές. Αλλά εκεί ακριβαίνει το πράγμα.



Volkswagen Scirocco
Αφού ναυάγησε το σχέδιο για λανσάρισμα ενός κοινού με την Porsche προσιτού σπορ μοντέλου, η VW χρειάστηκε μερικά χρόνια μέχρι να κατασταλάξει στο είδος του αυτοκινήτου που ήθελε για αυτή την δουλειά. Και τελικά ακολούθησε την λογική έμεινε στο Scirocco, το προσθιοκίνητο κουπέ που βασίζονταν στο Golf και έμεινε στην αγορά από το ’81 ως το ’92. Ο μεγαλύτερο κινητήρα να είναι ο 16βάλβιδιος 1.8 του Golf GTI MkII με τους 139 ίππους. Το αυτοκίνητο ήταν γοητευτικό, χάρη στις γραμμές του Giorgetto Giugiaro, οικονομικό, λόγω των μηχανικών μερών από μαζικά μοντέλα και πρακτικό λόγω της 4θέσιας καμπίνας.



Mazda MX-5
Δεν υπάρχουν και πολλά να ειπωθούν ακόμη για αυτό. Είναι το πλέον εμβληματικό roadster των τελευταίων 30 χρόνων. Στην πραγματικότητα το αυτοκίνητο που επανέφερε στο προσκήνιο τα προσιτά διθέσια roadster.
Υπάρχουν αρκετά στην αγορά, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Και άπειρα ανταλλακτικά, μεταχειρισμένα, σε καλές τιμές. Καθώς και προτάσεις για βελτίωση. Ακόμη και τα πρώτα, τα οποία έχουν πλέον φτάσει τα 25 χρόνια κυκλοφορίας είναι εξαιρετικά αξιόπιστα. Αλλά τα ανταλλακτικά φανοποιείας είναι ακριβά.
Οδηγικά είναι όνειρο. Η επιτομή του σπορ αυτοκινήτου. Το μικρό του βάρος είναι τέλεια κατανεμημένο, το τιμόνι και ο λεβιές έχουν απολαυστική μηχανική αίσθηση, η εμπειρία είναι ανόθευτη από κάθε είδους ηλεκτρονικά βοηθήματα και περιττές ανέσεις. Θα το λατρέψετε.



Jaguar XJ-S V12
OK, αυτό δεν είναι για τον καθένα. Και προφανώς αφορά φοιτητές εξωτερικού. Μοιάζει παράξενο, αλλά είχα κι εγώ φίλους που έφευγαν για σπουδές στην Αγγλία και γύριζαν με μια 7άρα BMW εκεί που τους περιμέναμε με ένα Renault 5 GT. Ουσιαστικά θα πρέπει να είναι κάποιο απωθημένο του μπαμπά. Γιατί ακόμη κι αν δεν είναι πολύ ακριβό να το αγοράσεις, και μόνο μια αλλαγή λαδιών σε ένα V12 κοστίζει όσο το νοίκι στο φοιτητικό σπίτι για έναν χρόνο.
Πάντως είναι το ιδανικό αν θέλεις, και μπορείς, να ανεβοκατεβαίνεις στο Νησί οδικώς. Και να κάνεις εντύπωση ως αυθεντικά εκκεντρικός. Δεν είναι και πολλοί οι 20άρηδες που οδηγούν μια ανοιχτή Jaguar V12 τριάντα ετών.



BMW Σειρά 3 Ε30
Προφανώς όλοι θα ήθελαν μια Μ3. Αλλά λίγοι θα είναι αυτοί που θα μπορούν όντως να την αποκτήσουν. Στην Ελλάδα μάλιστα θα είναι πολύ ακριβή, ενώ είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις γνήσια. Η 318is είναι η καλύτερη επιλογή. Αλεξίσφαιρη από ζημιές, με σπορ χαρακτήρα, εύκολα στη συντήρηση μηχανικά μέρη και άφθονα ανταλλακτικά. Ο 16βάλβιδος 1.8 αποδίδει 139 ίππους και έχει όρεξη για στροφάρισμα. Σε συνδυασμό με το χαμηλό βάρος και το προσεγμένο ζύγισμα έχει ικανοποιητικές επιδόσεις και απολαυστική συμπεριφορά στις στροφές. Και χωράει άνετα την παρέα σου.



Mercedes-Benz W115
Έδώ έχουμε να κάνουμε με την περίπτωση που ξέμεινες με το αυτοκίνητο του μακαρίτη του παππού σου. Το οποίο μπορεί να σάπιζε για χρόνια έξω στην αυλή, από τότε που εκείνος έφυγε. Και επειδή του είχε μια αδυναμία αποφάσισε να του δώσεις ξανά ζωή.
Αναμφίβολα και αυτή είναι μία εκκεντρική επιλογή. Που δείχνει ότι δεν σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα η οδήγηση, αλλά τα ταξίδια. Προς το άγνωστο και με παρέα. Εμφανισιακά είναι κάπως… γεροντίστικη, αλλά είναι πολύ γερό σκαρί, επειδή έτσι τα έφτιαχνε τότε η Mercedes: Απλά, βαριά και αθάνατα. Σύμφωνα με το εργοστάσιο, το αυτοκίνητο με τα περισσότερα επισήμως καταγεγραμμένα χιλιόμετρα, το οποίο είναι ακόμη σε κυκλοφορία, είναι μια W115, με 4,6 εκατομμύρια.



Alfa 75 Turbo ή 3.0 V6
Παρουσιάστηκε τον Μάιο του 1985 και πήρε αυτό το όνομα καθώς η φίρμα γιόρταζε την 75η επέτειο της. Το κοινό μεταξόνιο μαρτυρά την συγγένεια με την παλιότερη Giuletta, ενώ μοιράζονταν και την αρχιτεκτονική των βασικών μηχανικών μερών.
Η Turbo παρουσιάστηκε το 1986. Με intercooler και ηλεκτρονικό ψεκασμό βγάζει από έναν αλουμινένιο 1800άρη 155 ίππους (165 για την QV του ’90) και 23 kgm ροπή. H 3λιτρη έχει έναν μελωδικό V6, με απόδοση 188 ίππων στις 5.800 rpm και ροπή 25,4 kgm στις 3.000 rpm.
H εργονομία είναι περίεργη, με τους διακόπτες των ηλεκτρικών παραθύρων στην… οροφή. Και η σχεδίαση του ταμπλό τετραγωνισμένη. Όπως και η εξωτερική, με τον τρίτο όγκο να μοιάζει κολλημένος εκ των υστέρων στο αρχικό σχέδιο, όπως όπως. Στο δρόμο πάντως είναι αντρική. Γρήγορη, με ωραίο ήχο και υπερστροφική διάθεση. Ό,τι πρέπει για τις πρώτες οδηγικές ανησυχίες.
Δεν είναι ό,τι πιο αξιόπιστο, ειδικά με το πέρασμα των χρόνων. Είναι για αυτούς που τους αρέσει να βάζουν και λίγο χέρι. Αλλά υπάρχουν λύσεις στα προβλήματα, χωρίς υπερβολικό κόστος.



Volvo 240
Είναι πολύ δημοφιλή σε πανεπιστήμια στην Αμερική. Περίπτωση παρόμοια με την Mercedes. Το κυκλοφορείς από άποψη. Ή απλώς επειδή είσαι συναισθηματικά δεμένος μαζί του. Είναι σωστό τανκ, νομίζεις ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να το σταματήσεις. Και παρότι μοιάζει σαν… έπιπλο μπορεί να στρίψει εντυπωσιακά, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία.



Ford Siera RS Cosworth, πισωκίνητο Sapphire ή 4x4
H δεύτερη γενιά του 4πορτου Sierra Sapphire Cosworth φτιάχνονταν στο Genk, στο Βέλγιο. Η κεφαλή του δίλιτρου 4κύλινδρου 16βάλβιδου τούρμπο κινητήρα ήταν η ίδια με το παλαιότερο 3θυρο μοντέλο. Όμως το set up της ανάρτησης ήταν πιο φιλικό. Κατασκευάστηκαν 13.140 αυτοκίνητα, την περίοδο 1988-89.
Τον Ιανουάριο του ’90 παρουσιάστηκε η τρίτη γενιά του Sierra RS Cosworth με 4πορτο αμάξωμα. Για πρώτη φορά ήταν 4κίνητο, καθώς προορίζονταν για τους αγώνες. Τόσο για την κορυφαία κατηγορία Gr. A, για τους Delecour και Biasion, όσο και για ιδιώτες που ήθελαν να αγωνιστούν στην κατηγορία Ν. Ο κινητήρας ήταν αναβαθμισμένος από τους 204 ίππους του πισωκίνητου στους 220. Το αυτοκίνητο δεν ήταν το καλύτερο Group A εκείνη την εποχή και δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιον αγώνα. Αλλά στις εκδόσεις δρόμου, ήταν ίσως το πιο γρήγορο και πιο διασκεδαστικό (λιγότερο υποστροφικό), σε σχέση με τις Delta Integrale και Celica GT4.



[Πηγή Petrolicious]

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube