Test drive: Renault Clio RS

Test drive: Renault Clio RS

Το μικρό GTi της Renault πρέπει να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει οι πρόγονοι του. Μμμ… Να μια δύσκολη περίπτωση!

Μια από τις βασικότερες αλλαγές του νέου Clio RS ήταν το downsizing του κινητήρα. Με 1,6 λίτρα και τούρμπο αντί του παλιού δίλιτρου, φανταζόμασταν ότι το έτσι κι αλλιώς δημοφιλές σπορ σουπερμίνι θα γινόταν εμπορική επιτυχία.

Όμως η κρίση και η αναστάτωση που έφερε άλλη μια αλλαγή ιδιοκτησίας στην ελληνική αντιπροσωπεία διαμόρφωσαν αλλιώς τις εξελίξεις, και το Clio παρέμεινε ακριβοθώρητο.

Αποκλειστικά 5θυρο, δεν σε προκαλεί να ορμήσεις μέσα και να εξαφανιστείς όπως στο προηγούμενο. Η καμπίνα είναι αρκετά ποιοτική. Το κεντρικό τμήμα του ταμπλό είναι ντυμένο με μαλακό πλαστικό και η συναρμογή προσεγμένη.

Οι χώροι για μικροπράγματα είναι επαρκείς, αλλά οι ποτηροθήκες ρηχές και πολύ κοντά μεταξύ τους. Εργονομικά, δεν υπάρχουν λάθη, με εξαίρεση το άσχετα τοποθετημένο κουμπί του cruise control ανάμεσα από τα καθίσματα.

Επίσης το μενού του ηχοσυστήματος που ελέγχεται από την touch screen θα μπορούσε να απλοποιηθεί. Ο εξοπλισμός είναι ικανοποιητικός αλλά μέχρι εκεί με δεδομένη την τιμή. Περιλαμβάνει ηλεκτρικούς καθρέφτες, κλειδαριές και παράθυρα για όλους, τέσσερις αερόσακους, αυτόματο κλιματισμό και φυσικά το cruise control.

Στα καθ’ ημάς
Η θέση οδήγησης είναι χαμηλή και το τιμόνι έρχεται σε σωστή απόσταση, αλλά το κάθισμα δεν έχει σπορ αίσθηση ούτε ιδιαίτερα καλή πλευρική στήριξη. Το κιβώτιο είναι αποκλειστικά ημιαυτόματο. Τα paddles είναι σταθερά βιδωμένα στην κολόνα του τιμονιού και έτσι ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να κάνεις για να αλλάξεις ταχύτητα ακόμη και με μεγάλη γωνία στο τιμόνι.

Η ορατότητα προς τα όργανα είναι καλή, αλλά μπορείς να αλλάζεις ταχύτητες και με το αυτί. Ο ήχος του μοτέρ κλιμακώνεται αναλογικά όσο ανεβαίνουν οι στροφές. Το μπάσο γουργουρητό είναι ευχάριστο και σύντομα ξεχνάς ότι στην ουσία αναπαράγεται με τεχνητά.

Οι αλλαγές προς τα πάνω είναι γρήγορες, αν και όχι αστραπιαίες όπως του DSG. Από την άλλη, εδώ ο σπορ προσανατολισμός είναι ξεκάθαρος. Η χειροκίνητη λειτουργία του προγράμματος Race, είναι πράγματι τέτοια.

Στα κατεβάσματα, ο εγκέφαλος δεν είναι υπερπροστατευτικός με τις στροφές του μοτέρ, αλλά η εντολή αργεί να φτάσει κάτω και σε αποσυντονίζει, ειδικά όταν φρενάρεις από πολλά για λίγα. Η κλιμάκωση πάντως είναι ιδανική.

Το μοτέρ είναι γεμάτο στις εξόδους αργών στροφών και η καλή απόκριση επιτρέπει τις μικρορυθμίσεις με το γκάζι. Ο απαιτητικός θα βρει οριακή την λειτουργία του διαφορικού και το σύστημα που φρενάρει τον εσωτερικό τροχό για να μεταφέρει ροπή στον εξωτερικό. Στις κλειστές φουρκέτες, το σπινάρισμα είναι έντονο.

Σε σχέση με την πρόσφυση, ο ηλεκτρονικός έλεγχος θέλει δουλειά ακόμη, αντίθετα με το ABS η ρύθμιση του οποίου ορίζει το τέλειο. Το RS φρενάρει μοναδικά στην κατσαρή άσφαλτο.

Άλλα μου λεν τα μάτια σου
Αναμενόμενα, ο υπετροφοδοτούμενος 1.6 δεν στροφάρει ψηλά με την ίδια λύσσα που το έκανε ο ατμοσφαιρικός δίλιτρος προκάτοχός του. Ούτε στις μεσαίες όμως έχει το χαρακτηριστικό ξέσπασμα ενός σπορ τούρμπο κινητήρα. Τραβά θετικά, αλλά δεν σου δίνει αίσθηση δύναμης ανάλογη των δεδομένων που προκύπτουν από το φύλλο μετρήσεων.

Τα πρώτα 100 km/h από στάση έρχονται σε 7,2” και τα 160 km/h σε 17,8”. Το 400άρι ολοκληρώνεται σε 15,3” ενώ για τα 80-110 km/h με 3η απαιτούνται 3,3”.

Συνοψίζοντας τα δεδομένα των μετρήσεων, το Clio RS μπαίνει σφήνα ανάμεσα στο Fiesta ST και στο 208 GTi, με το Ford να προηγείται και το Peugeot να ακολουθεί -διαβάστε στο DRIVE που κυκλοφορεί τη σύγκριση-χρονομέτρηση των Fiesta ST, Mini Cooper S, 208 GTI και Clio RS στην Ανάβαση Δημητσάνας.

Η ανάρτηση είναι σφιχτή χωρίς να κοπανάει ή να αναπηδά. Παίρνει μικρή σχετικά κλίση και ανταποκρίνεται θετικά στη μεταφορά βάρους. Μπορείς να την αξιοποιήσεις, να ελαφρώσεις την ουρά για να βοηθήσεις την τοποθέτηση, αλλά δεν νιώθεις το πλαίσιο να ταλαιπωρείται από αδράνεια. Σου «μιλάει», αλλά η πληροφόρηση δεν έρχεται μόνο μέσα από το σύστημα διεύθυνσης. Νιώθεις τις τάσεις με όλο το σώμα. Μόνη ένσταση μια ταλάντωση που εμφανίζει σε παρατεταμένες καμπές και σε πολύ οριακό ρυθμό όταν η ανάρτηση είναι ήδη έντονα συμπιεσμένη.

Τι λέει το DRIVE
Δεν είναι σκληροπυρηνικά οδηγοκεντρικό όπως το προηγούμενο. Ωστόσο και ο ανταγωνισμός ακολουθεί πιο ήπια προσέγγιση, οπότε οι συσχετισμοί λίγο πολύ διατηρούνται. Για τον μέσο οδηγό είναι καλύτερο και πληρέστερο αυτοκίνητο από τον προκάτοχό του. Και πιο φιλικό προς την… εφορία
Τιμή από €25.600 (με απόσυρση)
Τεχνολογία 1.618 cc, i4, 16v, 2 EEK άμεσος ψεκασμός, 200 PS/6.000 rpm, 24,5 kgm/1.750 rpm, ημιαυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη 6 ταχυτήτων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 7,2”
0-120 km/h 9,9”
0-140 km/h 13,4”
0-160 km/h 17,8”
0-180 km/h 24,8”
0-400 m 15,3” @ 149,8 km/h
0-1.000 m 27,9” @ 187,6 km/h
30-50 km/h με 3η 2,1”
50-80 km/h με 4η 3,9”
80-110 km/h με 5η 5,7”
110-140 km/h με 6η 9,1”
Κατανάλωση 9,3 lt/100 km
Εκπομπές CO2 144 g/km
Διαστάσεις 4.090 x 1.732 x 1.432 mm
Βάρος 1.270 kg
Mετρήσεις DRIVE

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube