Οδηγούμε το Citroen DS3

Οδηγούμε το Citroen DS3

Αγνοήστε όσους λένε ότι το DS3 είναι ένα μακιγιαρισμένο τρίθυρο C3. Αν το οδηγήσετε, θα δείτε πως πρόκειται για ένα σοβαρό ανταγωνιστή του Mini και της Alfa MiTo [blockquote]Hot spots
Ξεχωριστή σχεδίαση, προσεγμένο φινίρισμα > Ισορροπημένη αλλά και διασκεδαστική συμπεριφορά > Άνετη ανάρτηση > Πολλά έξτρα >[/blockquote]
Το ερώτημα είναι: θα του δώσετε μια ευκαιρία; Η Citroen θέλει να δείτε το DS3 ως κάτι παραπάνω από μια τρίθυρη έκδοση του C3, όμως ξέρει πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Δεν γίνεται να πει πως έφτιαξε ένα premium μοντέλο και να περιμένει όλοι να συμφωνήσουν. Πρέπει πρώτα να το δικαιολογεί το αυτοκίνητο. Αλλά ακόμα και τότε, πρέπει το κοινό να το πιστέψει.
Οπότε, αν νιώθετε λίγο κυνικοί, υποθέστε ότι δεν είστε. Πιστέψτε για λίγο πως αυτό δεν είναι ένα τρίθυρο C3 αλλά μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση για το Mini, τη MiTo και το Fiat 500. Θα δείτε ότι τα δύο από αυτά είναι απροκάλυπτα ρετρό –εύκολη συνταγή για να μπεις στην premium λέσχη– όμως παρότι η Citroen αναβίωσε το όνομα DS, το DS3 δεν είναι ρετρό. Ούτε τα αντίστοιχα μοντέλα που θα ακολουθήσουν θα είναι. Θα υπάρξει ένα DS4 κι ένα DS5 επίσης, και όπως το DS3 θα έχουν πιο τολμηρό ντιζάιν και θα βρίσκονται ένα επίπεδο πάνω από τα μοντέλα-δότες τους σε ραφινάρισμα και τιμή.
Όσον αφορά το DS3, αυτό σημαίνει ένα αμάξωμα με μυώδεις γραμμές κι αρμονικές αναλογίες. Μετά ανοίγει το κουτί με τις έξυπνες σχεδιαστικές λεπτομέρειες. Η σκεπή μοιάζει να αιωρείται χάρη στις πονηρά σχεδιασμένες κολόνες, το χρώμα της κάνει αντίθεση με το υπόλοιπο αμάξωμα, υπάρχουν δύο γραμμές από φωτάκια LED ημέρας στις άκρες του προφυλακτήρα, οι χειρολαβές στις πόρτες είναι χρωμιωμένες, και ούτω καθεξής. Έδειξε να τραβάει τα βλέμματα στη Γαλλία – κι εγώ δεν το βρίσκω καθόλου άσχημο.
Το ίδιο ισχύει και για το εσωτερικό. Είναι εξοπλισμένο με γούστο και οι περισσότερες επιφάνειες έχουν προσεγμένο φινίρισμα. Τουλάχιστον όσες βρίσκονται ψηλότερα από τα καθίσματα. Η Citroen δεν μπήκε στον κόπο να αλλάξει τους διακόπτες και κάποιες από τις κάτω επιφάνειες του ταμπλό δεν είναι ιδιαίτερα προσεγμένες, όμως είναι αποδεκτές. Η καμπίνα είναι γενικά σε σαφώς ανώτερο επίπεδο από του C3, ισοφαρίζοντας τα ειδικά, premium μοντέλα.
Το DS3 είναι και ευρύχωρο. Καθώς βασίζεται σε ένα κανονικό supermini και δεν αναγκάστηκε να ακολουθήσει κάποιο ρετρό πρότυπο, έχει περισσότερο χώρο για τους πίσω επιβάτες και τις αποσκευές απ’ ό,τι οι «μοδάτοι» ανταγωνιστές του.
Η Citroen έχει όμως λάβει υπόψη την επιτυχία τους, προικίζοντας το DS3 με ένα μακρύ κατάλογο από έξτρα και αξεσουάρ, ανάλογο με αυτόν του Mini και του 500. Μία έκδοση 200 ίππων, με το όνομα WRC (λόγω της επίσημης συμμετοχής του DS3 στα ράλλυ, του χρόνου) πιθανότατα θα ακολουθήσει.

Κάμποσα κλικ επάνω
Το «δικό μας» αυτοκίνητο είναι εφοδιασμένο με τον κορυφαίο, προς το παρόν, κινητήρα: τον 1.6 turbo που λέγαμε, ο οποίος είναι πολύ κοντά σ’ εκείνον του Mini Cooper S. Συνδυάζεται με ένα 6άρι χειροκίνητο κιβώτιο, που κι αυτό (πείτε το ψιθυριστά) ανακαλύπτεις πως δεν έχει την παραδοσιακή αίσθηση Citroen. Είναι τόσο ακριβές και μαλακό όσο ένα συνηθισμένο 5άρι της Citroen είναι λαστιχένιο και χαλαρό. Οι κινητήρες της Citroen είναι συνήθως καλύτεροι από τα κιβώτιά της, αλλά και πάλι αυτός εδώ μοιάζει αστέρι. Αν και δείχνει τον καλύτερο εαυτό του ψηλά, εν τούτοις τραβάει δυνατά κι από τις μεσαίες και αποτελεί έναν πρόθυμο, ζωηρό σύντροφο.
Ο ισχυρισμός της Citroen για 0-100 km/h σε 7,3” μου φαίνεται αισιόδοξος. Η Mini δίνει 7,1” για το Cooper S και το DS3 δεν δείχνει εξίσου γρήγορο. Θα αφήνει όμως εύκολα πίσω ένα απλό Cooper.
Στη διαδρομή της δοκιμής, μέσα και έξω από το Παρίσι, δεν μου παίρνει πολύ για να καταλάβω ότι αυτό εδώ δεν είναι απλά ένα πιο γρήγορο C3. Το κράτημα και η άνεση δεν έχουν σχέση με αυτά των πρόσφατων μικρών Citroen – και (παρότι η Citroen δεν θα με ευχαριστήσει γι’ αυτό που θα πω) ευτυχώς που είναι έτσι...
Μέσα στην πόλη, ακόμα και στα παρισινά λιθόστρωτα, η ανάρτηση είναι απορροφητική αλλά και καλά ελεγχόμενη. Δεν είναι βέβαια τόσο μαλακή όσο του νορμάλ C3, αλλά στρογγυλεύει τις ανωμαλίες αποτελεσματικά. Και καθώς το αμάξωμα δεν κινείται τόσο όσο στο C3 και δεν παίρνει τόσο γρήγορα κλίση στις στροφές, θα υποστήριζα ότι το DS3 είναι στην πραγματικότητα πιο άνετο. Σε αίσθηση πλησιάζει περισσότερο προς το Ford Fiesta. Το ότι τα καθίσματα έχουν πολύ καλύτερη στήριξη, επίσης βοηθάει. Μέχρι που μπορείς να βρεις μια σχεδόν σπορ θέση οδήγησης, χάρη στο (όμορφο) τιμόνι που έρχεται πολύ πίσω.
Είχα ανησυχήσει λίγο με αυτά που η Citroen είχε πει για το τιμόνι. Ένας από τους μηχανικούς της μας έλεγε ότι το σύστημα διεύθυνσης έχει αυξημένη απόσβεση ώστε το τιμόνι να μην «κλοτσάει». Τα καλύτερα συστήματα σε μικρά αυτοκίνητα (πάλι τη Ford έχω στο νου μου) επιτρέπουν κάποιες μικρές αντιδράσεις πού και πού, με το σκεπτικό ότι θα προτιμούσατε να έχει το τιμόνι πάντα καλή αίσθηση κι ας κλότσαγε και καμιά φορά.
Δεν υπάρχει όμως λόγος ανησυχίας. Το DS3 έχει καλό τιμόνι, το καλύτερο σε Citroen από την εποχή του Saxo. Το βάρος του είναι σωστό, μεσαίο προς ελαφρύ μέσα στην πόλη – και μένει έτσι, πράγμα που του χαρίζει συνέπεια. Πολύ καλύτερα από το να ήταν τεχνητά πανάλαφρο τη μια στιγμή και αφύσικα βαρύ την επόμενη. Δεν είναι τόσο επικοινωνιακό όσο του Fiesta, αλλά είναι συγκρίσιμο με του Mini.
Το καλό με το Παρίσι –και μη με παρεξηγείτε, messieurs– είναι ότι δεν σου παίρνει πολύ για να βγεις. Μέσα σε μισή ώρα μπορείς να φτάσεις σε δρόμους αρκετά στριφτερούς για να οδηγήσεις. Εκεί το DS3 δείχνει μια συμπεριφορά, ίσως όχι εκπληκτική, αλλά σίγουρα ισορροπημένη και διασκεδαστική. Το περιθώριο πρόσφυσης είναι αξιοσέβαστο. Αρχικά εμφανίζεται υποστροφή, όμως η ουρά την εξουδετερώνει αν αφήσεις το γκάζι. Ένα 500 Abarth δείχνει πιο «αγωνιάρικο», ένα Mini επίσης πιο άμεσο αλλά τελικά λιγότερο κατασταλαγμένο. Για μένα, η Citroen έχει βρει τη σωστή ισορροπία. Η οδική συμπεριφορά, όπως και το υπόλοιπο αυτοκίνητο, είναι παιχνιδιάρικη και ώριμη σε ίσες αναλογίες.

Θαρσείν χρη
Είναι γενναία η απόφαση που έχει πάρει η Citroen. Και οι πωλητές της πρέπει να δείξουν στο ύψος των περιστάσεων. Το πιο εύκολο για τη γαλλική φίρμα θα ήταν να φτιάξει μια ρετρό αναβίωση του 2CV. Ευτυχώς δεν το έκανε. Και θα παραδεχτώ ότι, αν και έδειξα ευγενής, μέσα μου διατηρούσα μεγάλες επιφυλάξεις για τις πιθανότητες επιτυχίας του DS3. Με κέρδισε όμως πολύ γρήγορα.
Αν τα επερχόμενα μοντέλα της σειράς DS είναι τόσο καλά όσο αυτό, θα πρέπει λογικά να επιτύχουν. Πολλά «θα πρέπει», «πιθανά», και «λογικά» λέω. Ένα πράγμα όμως για το οποίο είμαι σίγουρος, είναι ότι το DS3 είναι κάτι παραπάνω –πολύ παραπάνω– από ένα τρίθυρο C3.


[blockquote]Tι λέει το Drive - Specs
Θαρρετή και εν δυνάμει επιτυχημένη προσπάθεια της Citroen να μπει στο χώρο των ξεχωριστών, premium μικρών αυτοκινήτων
Κινητήρας
4κύλινδρος σε σειρά, turbo, 156 PS/6.000 rpm, 24,5 kgm/1.400-4.000 rpm
Μετάδοση
Κίνηση εμπρός, χειροκίνητο κιβώτιο 6 σχέσεων
Επιδόσεις
0-100 km/h σε 7,3”, τελική 215 km/h
Μέση κατανάλωση
6,7 lt/100 km (εκπομπές CO2: 155 gr/km)[/blockquote]

 

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube