Τα ακριβά και πολύπλοκα Pegaso χρησιμοποιούσαν προηγμένη αγωνιστική τεχνολογία και κατασκευάζονταν εξ ολοκλήρου με το χέρι σε ατελιέ του παλιού εργοστασίου της Hispano-Suiza, στη Βαρκελώνη.

Το πρώτο Pegaso παρουσιάστηκε στο Σαλόνι του Παρισιού, το 1951. Είχε κινητήρα V8 2.5 με τέσσερις εκκεντροφόρους επικεφαλής, ξηρό κάρτερ, 5άρι κιβώτιο πίσω ενσωματωμένο στο διαφορικό και ανεξάρτητες αναρτήσεις. Το πρεσαριστό ατσάλινο πλαίσιο ντυνόταν με αλουμινένιο κουπέ ή κάμπριο σουλούπι από τους καροσερίστες Touring, Serra, Saoutchik, αλλά και από την ίδια την Pegaso. Συνολικά κατασκευάστηκαν μόλις 125 Pegaso.

Το Pegaso Z102 απέδιδε από 175 PS στη βασική έκδοση έως και 360 PS στην έκδοση με 48 δεσμοδρομικές βαλβίδες και μηχανικό υπερσυμπιεστή Roots. Η ισχύς αυτή το έκανε το ταχύτερο αυτοκίνητο δρόμου της εποχής του, με τελική 244,6 km/h. Το επόμενο μοντέλο, το Ζ103, ήταν απλοποιημένο, φθηνότερο, με μεγαλύτερους κινητήρες (4.0, 4.5 και 4.7), αλλά μόνο δύο ή τρία ολοκληρώθηκαν.

Τα Pegaso είχαν και παρουσία στους αγώνες, αλλά χωρίς επιτυχία. Όταν το 1957 η ψυχή της εταιρείας, ο μηχανολόγος Wilfredo Ricart αποτραβήχτηκε, η εταιρεία επικεντρώθηκε στα βαρέα οχήματα, μέχρι που αγοράστηκε από την Iveco το 1990.

Στην αγορά των κλασικών αυτοκινήτων τα Coupé Ζ 101 (1951-52) αγγίζουν τις €700.000, τα Coupé Ζ 102 (1951-57) φτάνουν τις €900.000 και τα Spyder τις €1.300.000, ενώ τα σπάνια Z 103 (1955-57), τα μεν Coupé φτάνουν τις €950.000 τα δε Spyder τις 1.400.000 ευρώ.