Το IAME International Finals, ο παγκόσμιος τελικός του ενιαίου πρωταθλήματος IAME, είναι ένα από τα σημαντικότερα event στο διεθνές ημερολόγιο των αγώνων καρτ.

Το παρακάτω σημείωμα είναι γραμμένο από τον Κώστα Σωτηρόπουλο, πατέρα και βασικό υποστηρικτή της προσπάθειας του Φώτη στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Αναδημοσιεύουμε με σεβασμό στις επιδόσεις αλλά κυρίως στην επίπονη προσπάθεια και των δύο, ο καθένας από την δική του πλευρά.

«Με συμμετοχές από την Αυστραλία μέχρι τον Καναδά και από την Ρωσία μέχρι την Βραζιλία. Συνολικά 453 ήταν οι οδηγοί που έλαβαν μέρος φέτος, σε όλες τις κατηγορίες. Με τον Φώτη Σωτηρόπουλο να αγωνίζεται στην κατηγορία Super Shifter, στα 6τάχυτα καρτ. Κόντρα στους καλύτερους οδηγούς του κόσμου. Χαρακτηριστικό του επιπέδου το γεγονός ότι στον τελικό 18 καρτ τερμάτισαν μέσα σε 10’’. Ενώ στη λίστα των ταχύτερων γύρων, ο πρώτος χρόνος από τον 12^ο απείχαν μόλις 151 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Σε έναν τόσο σφικτό και σκληρό αγώνα, κάθε λάθος κοστίζει τουλάχιστον 2 με 3 θέσεις».

«Η εβδομάδα δεν ξεκίνησε καλά για τον Φώτη. Τη Δευτέρα, προλαβαίνοντας την τελευταία στιγμή το τελευταίο σκέλος της ημέρας μπήκε να στρώσει αυτό που θα ήταν το καλό του μοτέρ το οποίο και κόλλησε. Από εκεί και πέρα ένας δόθηκε τεράστιος αγώνας να βρεθεί άλλο καλό μοτέρ μιας και το δεύτερο ήταν 1,5‘’ πιο αργό».

«Το μοτέρ βρέθηκε πριν τις κατατακτήριες δοκιμές και έτσι η 16η θέση θεωρήθηκε επιτυχία, μιας και το set-up του σασί δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Στα επόμενα τρία σκέλη που ακολούθησαν κατάφερε να φτάσει μέχρι την 8η θέση, μέχρι το καταστροφικό 4ο σκέλος όπου μετά από δύο εξόδους τερμάτισε 27^ος και από την 8^η θέση της κατάταξης έπεσε στην 14^η απ’ όπου και ξεκίνησε τον ημιτελικό τερματίζοντας στην 11^η. Στον τελικό πάλεψε για να ανέβει στην 8η θέση, η οποία έγινε 7^η λόγω τιμωρίας άλλου οδηγού για άκυρη εκκίνηση».

«Η προσπάθεια ήταν πραγματικά μεγάλη, με πολλές δυσκολίες, ατυχίες και βλάβες. Αλλά έτσι είναι οι αγώνες καρτ και γενικότερα ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Μετά από κάθε αγώνα όλοι οι οδηγοί και οι συντελεστές έχουν μια μικρή ή μεγάλη ιστορία να πουν, για βλάβες, ατυχίες, αναποδιές, για προσπεράσματα, τακτικές κ.λπ. Όμως μέσα του ο κάθε οδηγός, ο κάθε μηχανικός και ο κάθε γονιός ξέρουν τι έχει γίνει και κάνουν τον πραγματικό απολογισμό. Για εμάς μετά από 10 χρόνια αγώνων σε όλη την Ευρώπη λέμε ότι έχουμε φτάσει κάπου και όμως η προσπάθεια συνεχίζεται και η εσωτερική αναζήτηση για την βελτίωση δεν σταματάει. Κάνει μόνο μια μικρή στάση στο βάθρο ή κάπου εκεί κοντά. Την επόμενη φορά Φωτάρα μου θα είμαστε ακόμη πιο έτοιμοι και πιο δυνατοί».

Κώστας Σωτηρόπουλος