Εβδομήντα μονομάχοι πρόσφεραν εντυπωσιακό θέαμα και δυνατές συγκινήσεις στην αρένα που στήθηκε για 6η φορά στους δρόμους του κέντρου της Πάτρας, σε έναν αγώνα/θεσμό που έχει μόνο νικητές, εντός και εκτός πίστας.

φωτογραφίες Θανάσης Κουτσογιάννης, Φωτεινή Πίμπα

Πρέπει να το ζήσεις το P.I.C.K. από κοντά, αν είναι δυνατόν και από την θέση του οδηγού, για να καταλάβεις ότι μαζί με το Ράλι Ακρόπολις που ευχόμαστε να επιστρέψει άμεσα, είναι εθνική υπόθεση. Πρόκειται για event με προεκτάσεις στην οικονομία, στο εμπόριο, στον τουρισμό, στην προβολή της Πάτρας αλλά και της Ελλάδας ολόκληρης. Πρέπει να νιώσεις τον παλμό του για να συνειδητοποιήσεις ότι πρόκειται για γιορτή, που πρέπει όλοι να προστατέψουμε και να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο, ο καθένας από την δική του θέση.

Η διοργάνωση, όπως και τα προηγούμενα πέντε χρόνια, ήταν και φέτος άψογη σε όλα τα επίπεδα. Οι προδιαγραφές ασφάλειας κατά μήκος της διαδρομής, οι υποδομές στην πλατεία Γεωργίου που φιλοξένησε τα pits, η προβολή των χορηγών. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που εταιρείες κολοσσοί όπως η EKO με την βενζίνη EKO Racing και η Loux ανταποκρίνονται στο κάλεσμα, παρά την οικονομική κρίση.

Γκρίζα σημεία εντοπίστηκαν από τους αγωνιζόμενους μόνο στην απόδοση κάποιων κριτών. Πρόβλημα που, για να λέμε την αλήθεια, δεν έχει να κάνει με την διοργάνωση του P.I.C.K. αλλά του χώρου γενικότερα αφού τα ίδια παράπονα εκδηλώθηκαν και στους αγώνες του Rotax Max Challenge. Όταν οι κριτές «χάνουν» κάποια συμβάντα, ορισμένα από αυτά σημαντικά, επιτρέπουν να αναπτυχθεί ένταση μεταξύ των αγωνιζομένων και προσωπικές βεντέτες. Οι εθελοντές κριτές αξίζουν πράγματι τον σεβασμό για την υπηρεσία που προσφέρουν σε δύσκολες συνθήκες, ωστόσο είναι ευθύνη της Ομοσπονδίας να διασφαλίζει την επάρκειά τους ώστε να προστατέψει τελικά τον ίδιο τον αγώνα και το σπορ γενικότερα από επικίνδυνες, ακόμη και για την σωματική ακεραιτότητα κάποιων αγωνιζομένων, συμπεριφορές.

Party time
Η γιορτή είχε αρχίσει από το μεσημέρι της Παρασκευής, όταν οι ομάδες έφταναν στην Πάτρα και έπαιρναν τις θέσεις τους στον χώρο των pits. Η πλατεία γέμισε πολύχρωμες τέντες και κόσμο. Τα κορίτσια της EKO Racing που πλαισίωναν την αγωνιστική ομάδα της Ducati Ελλας που συμμετέχει στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας Μοτοσικλετών ήταν φυσικά το επίκεντρο της προσοχής. Που και που μόνο τα κεφάλια γύριζαν από εκεί που ερχόταν ο ήχος ενός μοτέρ που ούρλιαζε καθώς οι μηχανικοί έβαζαν μπρος για τις πρώτες ρυθμίσεις.

Το Nissan GT-R των 1000+ ίππων που ήρθε για να παίξει ρόλο safety car, τα ειδικά διαμορφωμένα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες της ακροβατικής ομάδας Arrepiado που θα έδιναν το δικό τους show στα διαλείμματα των αγώνων και πολλά ακόμη αγωνιστικά αυτοκίνητα βρίσκονται αυτή τη στιγμή που μιλάμε στις κάρτες  μνήμης χιλιάδων φωτογραφικών μηχανών.

Η χάραξη της πίστας μοιάζει απλή, αλλά δεν είναι. Το πολύ διαθέσιμο πλάτος είναι παγίδα αφού αν το χρησιμοποιήσεις όλο γράφεις τσάμπα πολλά μέτρα παραπάνω. Επί της ουσίας, η πίστα είναι ανεξερεύνητο έδαφος. Πατάς κάπου κατά τύχη, σε θεωρητικά λάθος σημείο, και βρίσκεις ξαφνικά grip. Αλλού μπορεί να μην είσαι τόσο τυχερός βέβαια. Η κλίση του δρόμου είναι έντονη, οι λακκούβες και τα κατσαρώματα που έχουν δημιουργήσει με τα χρόνια τα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία γίνονται ράγες που δεν οδηγούν πάντα (για την ακρίβεια, ποτέ) εκεί που θες. Και γλιστράει. Πάρα πολύ. Απίστευτα πολύ. Όσο κι αν με είχαν προετοιμάσει φίλοι που είχαν ξανατρέξει, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα με απασχολεί τόσο πολύ το γλίστρημα της ουράς σε όλη την ευθεία. Ακόμη και στο τέλος της, με 100+ km/h.

Έχουμε αγώνα
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι τώρα, είχαμε πέντε κατηγορίες, ξεκινώντας από την Mini, για τους οδηγούς της οποίας ο ΑΟΠ προσέφερε και φέτος δωρεάν το παράβολο συμμετοχής, ενθαρρύνοντας το νέο αίμα να μπει στους αγώνες.

Νικητής στην κατηγορία αναδείχθηκε ο Αλέξανδρος Νταρσύ της ομάδας Athens Kart Shop με Tecno/Iame, με δεύτερο τον Σωτήρη Αθανασόπουλο (FA/Lenzo – Chatzis Racing Team) και τρίτο τον Ανδρέα Δεβετζόγλου (PCR/Lenzo - Speedforce). Στην 4η θέση τερμάτισε ο Λάζαρος Παναγιωτούνης της Praga Zachos Karting (Praga/Lenzo) που δεν έπιασε τον απόλυτο χρόνο αλλά οδήγησε πολύ σταθερά και έξυπνα αφήνοντας υποσχέσεις. Δυνατός εμφανίστηκε και ο Γιάννης Λάντζης της Speedforce με PCR/Lenzo που κατετάγη 5ος. Ήταν ταχύς (2ο χρόνο στις κατατακτήριες) αλλά είχε κάποιες εξόδους και μηχανικά προβλήματα.

Η κατηγορία D-Cup ήταν υπόθεση των αδερφών Δούβρη και τις ομάδας Kartmania. Μονομάχησαν τροχό με τροχό επί τουλάχιστον 10 γύρους στον τελικό, με τελικό νικητή των Χρήστο (Birel/BMB). Τρίτος τερμάτισε ο Παναγιώτης Τσώνης με Birel/Rotax, επίσης της ομάδας Kartmania. Οι Βασιλάγκος και Καλογηράτος που είχαν τερματίσει στις θέσεις 3-4 στον ημιτελικό, στον τελικό έπεσαν στις θέσεις 6 (Καλογηράτος, ο οποίος ταλαιπωρήθηκε και από έναν σπασμένο συμπλέκτη) και 7. Στην 4η θέση τερμάτισε ο Φώτης Θωμάς (με TonyKart/Rotax της Chatzis Racing Team) και στην 5η ο Νίκος Σωτηρόπουλος (Maranello).

Αμφισβητούμενη φάση
Η κατηγορία Senior Max κρίθηκε από δύο αμφισβητούμενες φάσεις. Στον ημιτελικό, πολύ νωρίς στον αγώνα, ο πολυπρωταθλητής Κώστα Μαϊτός (Maitos Kosmic Kart Racing) τράκαρε από πίσω τον Άγγελο Μαλανδρινό (AM Racing Kart Team) ενώ μονομαχούσαν για την 3η θέση. Η σύγκρουση ήταν άσχημη. Το ένα καρτ σκαρφάλωσε πάνω στο άλλο, με αποτέλεσμα ο Μαλανδρινός που ήταν το θύμα να τραυματιστεί ελαφρά στο χέρι και να εγκαταλείψει με σπασμένο ψυγείο και άλλα περιφερειακά εξαρτήματα του μοτέρ. Δεν είναι δική μας δουλειά να καταλογίσουμε τυχόν υπαιτιότητα, γεννά ερωτηματικά όμως για την επάρκεια των κριτών το γεγονός ότι δεν είδαν καν το συμβάν.

Ο Γουλιώνης (FA/Rotax – Chatzis Racing Team) που είχε κάνει πρώτο χρόνο στις κατατακτήριες δοκιμές εγκατέλειψε μετά από έξοδο και τον ημιτελικό κέρδισε ο Χρήστος Σαγανάς (Tecno/Rotax – Saganas Team) που οδήγησε γρήγορα και θεαματικά. Δεύτερος τελικά ήταν ο Μαϊτός και τρίτος ο Δημήτρης Ζερβός (TonyKart/Rotax – PRT Motorsport) που είχε εξαιρετικά σταθερή απόδοση όλο το διήμερο γράφοντας ανταγωνιστικούς χρόνος χωρίς λάθη. Ο πρωταθλητής Rotax Challenge Στέλιος Σαγανάς (FA/Rotax) τερμάτισε 4ος ενώ η έκπληξη του ημιτελικού ήταν ο Γιώργος Λαζαράκος της Speedpark Racing Team με Art Grand Prix/Rotax. Ανεβάζοντας κατακόρυφα την απόδοσή του σε σχέση με τα προηγούμενα σκέλη, κράτησε με σχετική άνεση την 5η θέση, μπροστά από τους Κουρέτα (CRG/Rotax – CRG Maxter Hellas) και Πλιάτσικα (Intrepid/Rotax – Chatzis Racing Team) που είχαν μια θεαματική μονομαχία διαρκείας.

Στον τελικό, ο Χρήστος Σαγανάς άνοιξε στην αρχή μια μικρή διαφορά, αλλά μια μικρή επαφή είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει χρόνο και να τον προσπεράσουν ο Μαϊτός και ο Στέλιος Σαγανάς. Οι δυο τους μονομάχησαν σκληρά μέχρι τον τελευταίο γύρο. Οι προσπάθειες του Σαγανά να προσπεράσει ήταν μάταιες, αφού ο πολύπειρος Μαϊτός έπαιζε εξαιρετική άμυνα. Στον τελευταίο γύρο, δύο στροφές πριν τον τερματισμό, ο Σαγανάς έχασε το φρενάρισμα, εσπρωξε εκτός γραμμής τον Μαϊτό και τον πέρασε αρπάζοντας την καρό σημαία. Η κίνηση του νεαρού οδηγού αμφισβητείται. Ο Μαϊτός υπέβαλλε ένσταση επί του αποτελέσματος και η διοργάνωση αποφάσισε να μην κάνει την απονομή αναμένοντας την τελική απόφαση των αγωνοδικών. Κίνηση που επίσης αμφισβητείται, αφού η διεθνής πρακτική σε ανάλογες περιπτώσεις είναι να γίνεται η απονομή με βάση τα εντός πίστας γεγονότα, ακόνη κι αν η τελεσίδικη απόφαση επιβάλλει αργότερα να αλλάξουν χέρια τα κύπελλα.

Έτσι δεν γεύτηκε την χαρά της απονομής και ο τρίτος, Δημήτρης Ζερβός. Με ένα εξαιρετικό comeback από την τελευταία θέση, ο μαχητής Μαλανδρινός έφτασε μια ανάσα από το βάθρο, στην 4η θέση. Ο Κουρέτας μετά από μικρή επαφή στην μάχη για την 4η θέση έπεσε στην 7η. Και ο Πλιάτσικας που μονομαχούσε για τις θέσεις 5-6 μπλέχτηκε στο ντουμπλάρισμα του νεαρού Εμμανουηλίδη (CRG/Rotax) και έπεσε στις τελευταίες θέσεις, σε ένα συμβάν που έπαιξε ρόλο τόσο η απειρία του Εμμανουηλίδη όσο και των κριτών. Την 6η θέση κατέλαβε ο Λαζαράκος που οδήγησε πολύ έξυπνα, έμεινε μακριά από μπελάδες και δεν εξάντλησε το όριο αφού δεν απειλούσε ούτε απειλούνταν.

Αλλαγή ταχύτητας
Οι δύο κορυφαίες κατηγορίες είναι τα διτάχυτα και εξατάχυτα καρτ. Η DD2 ήταν αυτή με τις περισσότερες συμμετοχές, 18 παρακαλώ. Μία από αυτές και η δική μας.

Από την αρχή φάνηκε ότι το ενδιαφέρον θα μονοπωλούσε η κόντρα Κύρκου (Kosmic/Rotax – PRT Motorsport) -  Μπενή (CRG/Rotax – CRG Maxter Hellas). Και η πραγματικότητα δεν μας διέψευσε. Ο Μπενής έκανε πρώτο χρόνο στις κατατακτήριες, με δεύτερο τον Καρούνη (Arrow/Rotax – GSR) και τρίτο τον Γαλανόπουλο (Arrow/Rotax – Racer X). Τέταρτος κατετάγη ο Τσιδώνης (CRG/Rotax – TS Racing Team) και ο Κύρκος μόλις 5ος. Στον ημιτελικό ο Μπενής κέρδισε, αλλά ο Κύρκος που ανέβηκε γρήγορα δεν τον άφησε να πάρει ανάσα. Ενδεικτικά, στον τερματισμό οι δυό τους είχαν μόλις 8 δέκατα διαφορά. Τρίτος τερμάτισε ο Καρούνης που παρότι δεν ήταν ιδιαίτερα γρήγορος σε αυτό το σκέλος, απέφυγε τις κακοτοπιές. Για παράδειγμα, ο Ζαφειράκης, κινήθηκε 1,2” ταχύτερα σε απόλυτο ρυθμό, αλλά βρέθηκε μια θέση πιο πίσω, στην 4η.

Στον τελικό οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Ο Κύρκος πέρασε μπροστά και πήρε τη νίκη με 3,5” διαφορά οδηγώντας με εξαιρετική ταχύτητα και ακρίβεια. Ο Μπενής περιορίστηκε στην 2η θέση ενώ πολύ ευχάριστη έκπληξη ήταν η 3η θέση του ταχύτατου όλο το διήμερου νεαρού Ζαφειράκη. Τέταρτος και πρώτος στην DD2 Master (οδηγοί άνω των 32 ετών) o Καρούνης. Για τον Ντόντη οι προσδοκίες ήταν υψηλότερες από την 5η θέση, σύμφωνα με την περσινή του επίδοση και την ταχύτητα που γενικώς έχει δείξει σε προπονήσεις και Rotax Challenge νωρίτερα φέτος. Στην 6η της γενικής και δεύτερος DD2 Master ο Τσιδώνης και στην 7η θέση ο Ραφαήλ Πιτσής με CRG (TS Racing Team) που έκανε τον απόλυτο χρόνο της κατηγορίας με 40’266.

Στην Super, τα θηρία των έξι ταχυτήτων, 42 ίππων και 18.000 στροφών, δάμασε πιο αποτελεσματικά από όλους ο Φίλιππος Καλέσης (TonyKart/Vortex – PRT Motorsport). Ο νεαρός που διαπρέπει και στο εξωτερικό (παίζει για το βάθρο σε κάθε αγώνα στο πανευρωπαϊκό Rotax Challenge) κυριάρχησε τόσο στην ημιτελικό όσο και στον τελικό, παρότι στις κατατακτήριες ήταν μόλις 3ος. Στην δεύτερη θέση τερμάτισε ο Σέρκος Μοβσεσιάν με Maranello/TM (Maranello Hellas), που ανέκαμψε μετά από πολλά προβλήματα στα ελεύθερα. Εκεί που πραγματικά μετρούσε άρχισε να ανεβαίνει, καταλαμβάνοντας την έκτη θέση στις κατατακτήριες δοκιμές και την 4η στον ημιτελικό.

Τρίτος τερμάτισε ο Άκης Βασιλέρης, που εκκινούσε δεύτερος σύμφωνα  με την κατάταξη του ημιτελικού, στον οποίο είχε pole position. Ο έμπειρος Σταμάτης Κατσίμης (CRG Maxter Hellas) είχε πάρει την 4η θέση στις κατατακτήριες και την 3η στον ημιτελικό. Αλλά στον τελικό ήταν δυστυχώς και φέτος όπως και πέρσι από τις σημαντικές εγκαταλείψεις. Και λέμε σημαντικές γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι η παρουσία του δίνει ενδιαφέρον στον αγώνα. Την 4η θέση τελικά κατέλαβε ο Θανάσης Χατζόγλου (FA/TM – Chatzis Racing Team) και την 5άδα έκλεισε ο Παύλος Ξυνός με Tecno/Iame (Athens Kart Shop).

Πλήρεις πίνακες αποτελεσμάτων θα βρείτε στο www.omae-epa-live.gr.

Σε πρώτο πρόσωπο
Η συμμετοχή στο PICK έκλεισε έναν κύκλο που άνοιξε πέρσι, όταν θεατής στον αγώνα αποφάσισα να αδυνατίσω και να γυμναστώ σοβαρά για πρώτη φορά στη ζωή μου για να στηθώ φέτος στο grid. Προσωπικό στοίχημα, κερδισμένο. Η εμπειρία; ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ!! Γιορτινή ατμόσφαιρα. Καταπληκτικός αγώνας οδηγικά, θεαματικός, συναισθηματικά φορτισμένος...
Ξεκινήσαμε τραγικά, αλλά τελειώσαμε με χαμόγελο. Μερικά καλά προσπεράσματα, οκτάδα στον ημιτελικό και γυρολόγιο 5άδας στον τελικό, όπου ένα απρόσεκτο στρίμωγμα από φίλο συναθλητή μας κατέστρεψε και τους δύο στην τελική κατάταξη.

Κλείνοντας τον κύκλο λοιπόν (μετά από τρεις αγώνες Rotax Challenge και PICK), να πω μόνο ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Στην ομάδα μας Speedpark Racing Team, στους μηχανικούς μας, τον Μπάμπη, τον Αλεξάκη και τον Γιάννη, στον Γιώργο Λαζαράκο φυσικά, στον Euri (τη μπάλα χαμηλά, το κεφάλι ψηλά), στο TheItalianJob.gr, φίλοι αληθινοί που μου έδωσαν πολύ γκάζι στην Πάτρα. Στον Χριστόφορο που ήταν εκεί, παντού, πάντα. Στην οικογένειά μου, αυτή στο σπίτι και την άλλη στο DRIVE. Τιμή μου που μοιράστηκα την εμπειρία μαζί σας. Τεράστια. Εννοείται ότι θα κάνω τα πάντα για να είμαι εκεί και του χρόνου.