Τα σύγχρονα σούπερκαρ με κινητήρα V12 ακούγονται όμορφα, όμως ο παλιός είναι αλλιώς.

Η συγκεκριμένη Ferrari 365 GTB/4 ήταν τακαρισμένη για χρόνια πάνω σε τρίποδα, στο βάθος του γκαράζ ενός πρώην μηχανικού αγώνων της Ferrari. Αφού ο σημερινός ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου, ο Joel Mogul, το αγόρασε, ανακατασκευάστηκε το σύστημα τροφοδοσίας με τα έξι διπλά καρμπιρατέρ και τοποθετήθηκαν καινούργια αμορτισέρ.

Η Ferrari, αν εξαιρέσουμε το ραδιόφωνο, είναι εντελώς στάνταρ. Ο κινητήρας δεν έχει επισκευαστεί ποτέ και ακούγεται ακόμα υπέροχα, όπως θα διαπιστώσετε.

Για να θυμηθούμε, η 365 GTB/4 ήταν η αντικαταστάτρια της περιζήτητης 275 GTB. Παρουσιάστηκε στο σαλόνι του Παρισιού το 1968 και είχε πιο μοντέρνα, σφηνοειδή γραμμή και τον κλασικό V12 του Colombo μεγαλωμένο στα 4,4 λίτρα με απόδοση 357 PS. Η τελική της έφτανε τα 280 km/h κι έκανε το 0-100 km/h σε 5,6”.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Παρουσίαση Ferrari 365 GTB/4 (1968-1973)

Παρότι η Lamborghini Miura είχε λανσάρει τη μοντέρνα, κεντρομήχανη αρχιτεκτονική από το 1966, η 365 GTB/4 ακολουθούσε ακόμη την κλασική διάταξη με τον κινητήρα μπροστά και το κιβώτιο πίσω. Η Ferrari δεν την είπε ποτέ Daytona, αλλά αυτό ήταν ένα παρατσούκλι που της έδωσε ο ειδικός Τύπος μετά την πανηγυρική νίκη 1-2-3 της Ferrari στον ομώνυμο αμερικάνικο 24ωρο αγώνα το 1967, η οποία ήρθε σαν εκδίκηση του Maranello προς τη Ford μετά την ταπείνωση που είχε υποστεί η ιταλική ομάδα στο Le Mans του 1966.

Η ταχύτητα της Ferrari 365 GTB/4 Daytona πιστοποιήθηκε και στο πρώτο Cannonball Run, τον αγώνα από τη Νέα Υόρκη στο Los Angeles, που κέρδισε ο εμπνευστής του, Brock Yates μαζί με τον θρυλικό Dan Gurney το 1971, με μέση ταχύτητα 129 km/h.

«Δεν ξεπεράσαμε ποτέ τα 175 mph (281,5 km/h)», δήλωσε μετά με το χαρακτηριστικό του χιούμορ ο Gurney. Κι αυτό τα λέει όλα για τη Ferrari Daytona.

[Πηγές: Hagerty μέσω Road & Track]