Στην ιστορία του αυτοκινήτου υπάρχουν δημιουργήματα που φτιάχτηκαν «επ’ ονόματι της διαφοράς» και όλα τους κατέληξαν με κοινό παρονομαστή. Αυτόν, του «δικαιώματος του κοινού στην αδιαφορία», περισσότερο από αναγκαιότητα παρά από ανακλαστικό επιβίωσης.

Αυτές οι «αντιγραφές» δεν είναι στην πραγματικότητα κακές, αλλά αποδείχτηκαν ότι τις είχαμε ξαναδεί, και απλώς υιοθετήθηκαν από τον Τύπο ελλείψει θέματος.

Γι’ αυτό το είδος των αυτοκινήτων, η δεκαετία του ’60 φάνταζε ιδιαίτερα ευοίωνη. Εκείνη την εποχή, όχι και πολύ μακριά από τη σημερινή, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να φτιάξουν το δικό τους αυτοκίνητο. Σαφώς και δεν υπήρχε ανάγκη να φτιάξεις κάτι από το μηδέν, όπως το έκαναν οι πρωτοπόροι, ο Henry Ford, o Buick ή ο Karl Benz, για να θυμηθούμε μερικούς. Όποιος είχε τα οικονομικά μέσα λοιπόν, την επινοητικότητα, αλλά κυρίως τη βούληση, θα μπορούσε να κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο, ξεκινώντας με βάση υπάρχοντα στοιχεία.

Η συνταγή μπορούσε να φτάσει σε δυναμικά αποτελέσματα, αν στο όνομα του νεωτερισμού που συνήθως κυνηγούσαν οι όψιμοι κατασκευαστές, επιχειρώντας με φόρμες ελάχιστα συνηθισμένες, το σχήμα δεν σκότωνε τη λειτουργικότητα… Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και το πάντρεμα του θέματός μας, όταν το American muscle συνταιριάστηκε με το ιταλικό ντιζάιν, αλλά και την πρακτικότητα του Renzo Rivolta. Και το 1966 εγένετο το Iso Grifo.

Σε σχέδιο του Bertone και με μοτέρ V8 από Corvette, το Grifo  παραμένει ένα λαμπρό δείγμα της εποχής του. Ένα κομμάτι haute couture με καρδιά ανάμεσα σε αμερικανικό muscle car και σούπερκαρ: 5.354cc, 304 PS, 4άρι χειροκίνητο σασμάν, 0-100 km/h σε 7,2” και τελική 225 km/h. Μόνο 332 κομμάτια από αυτό το Iso Grifo GL 300 Serie I κατασκευάστηκαν, νούμερο που το καθιστά σφόδρα αναζητούμενο από τους συλλέκτες. Αλλά ακόμα κι έτσι σπάνιο, το κομμάτι που σας δείχνουμε ξεχωρίζει.

Λέγεται ότι το αυτοκίνητο παραγγέλθηκε προσωπικά από τον ίδιο τον Nuccio Bertone και ήταν αυτό που παρουσιάστηκε στο 53ο Σαλόνι του Παρισιού το 1966, σε χρώμα Grigio Astrale με σαλόνι ντυμένο με δέρμα Avana (κεραμιδί) και ξύλο. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στην Ιταλία και στην Ολλανδία, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια βρέθηκε στις ΗΠΑ. Έκτοτε υποβλήθηκε σε εκτενή αποκατάσταση και φυλάσσεται σε κλιματιζόμενο χώρο, αλλά μοιάζει του κουτιού.

Σε λίγες ημέρες, τον προσεχή μήνα, θα βγει σε δημοπρασία από τον οίκο RM Sotheby’s στο Monterey. Στις φωτογραφίες του Brian Rozar για τους RM Sotheby's μπορείτε να δείτε τι θα παραλάβει ο πλειοδότης.

[Πηγή RM Sotheby’s]