The Master! Αποκαλούμενος με αυτόν το χαρακτηρισμό, ο Juan Manuel Fangio, ήταν ο θρυλικός πιλότος από την Αργεντινή που κέρδισε πέντε παγκόσμιους τίτλους και 24 Grand Prix.

Υπάρχουν κάμποσοι πιλότοι ακόμη με ανάλογη συγκομιδή, αλλά βλέπετε, όσο πιο παλιά πηγαίνεις στα χρόνια τόσο πιο εύκολα (και βολικά;) εξιδανικεύεις πρόσωπα και καταστάσεις.

Παρόλα αυτά, και καθώς έχουμε μπόλικους πολύ-πρωταθλητές, ο Fangio ακόμα και δεκαετίες ύστερα από την απόσυρσή του παραμένει σε πρωταθλήματα στο τοπ 3: Εμπρός από τα τέσσερα του Alain Prost και πίσω από τα επτά του άτυχου Michael Schumacher.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Ποιος είναι ο καλύτερος πιλότος F1 όλων των εποχών;

To αυτοκίνητο που έχετε εμπρός σας δεν είναι μια F1, αλλά ένα κομμάτι από τα 28 δείγματα 300 S που έφτιαξε η Maserati από το 1955 έως το 1958 για να τρέχει στο World Sportscar Championship. Το αγωνιστικό παλμαρές του αυτοκινήτου #3069 παραμένει γρίφος, καθώς το αρχείο της μοντενέζικης εταιρείας για τα αγωνιστικά αποτελέσματα της εποχής είναι φτωχό και ελλιπές.

Η πρώτη διασταυρωμένη πληροφορία είναι ότι ο ιδιώτης Ιταλός Armando Zampiero αγόρασε αυτήν την 300 S #3069 από τη Maserati το 1957. To αυτοκίνητο ξαναγύρισε στο εργοστάσιο όπου αναβαθμίστηκε με όλες εκείνες τις αλλαγές για την τρέχουσα αγωνιστική σεζόν και ξαναπουλήθηκε την ίδια χρονιά στον ιδιώτη Marciello Giambertone για να το χρησιμοποιήσει ο Fangio. O Αργεντινός πιλότος είχε υπογράψει με τη Maserati για να τρέχει με μονοθέσιο 250F, αλλά καθώς δεν είχε εργοστασιακό συμβόλαιο και για τα Sportscar, έτρεχε με την 300 S για ιδιωτικές ομάδες.

Έτσι, το 1957 έχουμε την πρώτη τεκμηριωμένη συμμετοχή της #3069 σε αγώνα, στην πίστα του Mansanto στην Πορτογαλία, με την ομάδα Scuderina Madunina του Giambertone. Συμμετοχή που με τον Fangio πίσω από το τιμόνι απέφερε όχι μόνο τη νίκη, αλλά και τον ταχύτερο γύρο.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ €25,5 εκατ. για τη Ferrari 290 MM του Fangio

Το φθινόπωρο, ο Giambertone έστειλε την #3069  στη Νότιο Αμερική, όπου πάλι με το Fangio στο τιμόνι, δύο απανωτά σαββατοκύριακα νίκησε στο São Paulo και στο Interlagos.

Έκτοτε, η Maserati 300 S #3069 πέρασε από τα χέρια πολλών συλλεκτών, αγωνιζομένων σε αγώνες κλασικών αυτοκινήτων με σημαντικές διακρίσεις, για να καταλήξει στο σημερινό ιδιοκτήτης της το 1998. Με τον οποίο και κέρδισε δύο φορές την κλάση της σε ισάριθμους 24ωρους αγώνες στο Le Mans.

Κι αν θέλετε να μάθετε λίγα από τα τεχνικά στοιχεία του αυτοκινήτου, θα σας κάνουμε τη χάρη. Το μοτέρ της 300 S που απέδιδε περίπου 250 άλογα, ήταν στην ουσία το 6κύλινδρο σε σειρά της 250F που ο Vittorio Bellentani του μάκρυνε τη διαδρομή των εμβόλων για να ανέβει από τα 2,5 στα τρία λίτρα. Η τροφοδοσία του ήταν φυσικά ατμοσφαιρική, αναπνέοντας μέσα από τρία καρμπιρατέρ Weber, αρχικά 42άρια και στη συνέχεια 45άρια.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Η Mercedes-Benz W196R του Fangio πουλήθηκε σε δημοπρασία έναντι €22.830.000

Η βασική διαφορά όμως της 300 S σε σχέση με τη 250F ήταν το ανοικτού τύπου χωροδικτύωμα με δοκούς, δισδιάστατο θα μπορούσαμε να πούμε, αντί για το σωληνωτό σασί της δεύτερης. Πάνω στο οποίο ο Medardo Fantuzzi, ανέλαβε να φιλοτεχνήσει και να προσαρμόσει το αλουμινένιο πέτσωμα του αυτοκινήτου. Από τη 250F προέρχονταν αυτούσια και τα αλουμινένια ταμπούρα με τα πολλά πτερύγια, όπως και η ανάρτηση, αν και αυτή είχε ενισχυθεί δεόντως για να αντέχει τις σκληρές πίστες και τους δρόμους που περιλαμβάνονταν στο WSC –World Sportscar Championship. Νέα στοιχεία για την 300 S ήταν η ενσωμάτωση άξονα De Dion πίσω και ένα εγκάρσιο 4άρι σασμάν, καθώς και εκκεντροφόροι που οδηγούνταν από διπλή καδένα.

Στην επίσημη παρουσία του αυτοκινήτου στους αγώνες WSC, η φτωχή σε αποτελέσματα πρώτη χρονιά οφειλόταν σε μηχανικές δυσλειτουργίες και προβλήματα εξέλιξης. Η δεύτερη σεζόν, το 1957, ήταν σαφώς καλύτερη με νίκη στο Nürburgring (Stirling Moss) και τερματισμός στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος. Βέβαια, η Maserati μονοπώλησε την κατάταξη με την 450S στην πρώτη θέση και την 350S στην τρίτη. Ύστερα από το δυστύχημα στο Guidizzolo (Mille Miglia 1957) και το θάνατο των Alfonso De Portago και Edmunt Nelson και άλλων εννέα ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και πέντε παιδιά, η Maserati αποσύρθηκε από τους αγώνες. Και οι λίγες εναπομείνασες 300 S πουλήθηκαν σε πελάτες στις ΗΠΑ. Ο Giulio Alfieri προσπάθησε να συνεχίσει την εξέλιξη του αυτοκινήτου τοποθετώντας στο μοτέρ ψεκασμό, ενώ μια από τις 300 S εξελίχτηκε με νέο μοτέρ V12, που έγινε η Maserati 350S.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ O επεισοδιακός τρόπος που o Fangio κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Monza το 1956 [video]

«Ήταν ένα από τα αγαπημένα μου αυτοκίνητα», είχε πει ο θρυλικός Σερ Stirling Moss για την 300 S, «ένα από τα πιο εύκολα, τα καλύτερα και τα πιο ζυγισμένα αγωνιστικά σπόρτσκαρ που κατασκευάστηκαν ποτέ». Ο Moss μπορεί να νίκησε στο Buenos Aires και στο Nürburgring με μια ίδια 300 S, αλλά το όνομα του Fangio είναι εκείνο που αδιαμφισβήτητα δίνει περισσότερη λάμψη και εξασφαλίζει ότι αυτή η κλασική Maserati θα πιάσει ένα βαρύ 7ψήφιο νούμερο όταν τη δημοπρατήσει ο οίκος Bonhams στο Pebble Beach τον άλλο μήνα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ 100+ χρόνια Maserati

Εσείς θαυμάστε τη σε φωτογραφίες των Bonhams/Litwinski και από άλλες του αρχείου του Walter Bäumer, ειδικού στην ιστορία των κλασικών αγωνιστικών Maserati. Αλλιώς, για μια πιο επιστήθια σχέση, ετοιμαστείτε να δώσετε 5,2 έως 6 εκατ. ευρώ που εκτιμάται ότι θα καταβάλει ο πλειοδότης και να ανταλλάσσετε πληροφορίες και εμπειρίες με τον Mark Knopfler των Dire Straits που έχει κι αυτός μία.

[Πηγή Bonhams]