Οι τεχνικές που χρησιμοποιούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες για να εμφανίσουν χαμηλότερες εκπομπές CO₂ στις επίσημες μετρήσεις των μοντέλων τους μπαίνουν στο στόχαστρο της Ε.Ε. Επιτέλους, λέμε εμείς.

Μετά από σχετική μελέτη η Κομισιόν διαπίστωσε κάτι που οι δημοσιογράφοι αυτοκινήτου τονίζουν σχεδόν σε κάθε δοκιμή. Κανένα καινούργιο αυτοκίνητο κινούμενο σε ρεαλιστικές συνθήκες δεν πετυχαίνει την εργοστασιακή κατανάλωση, άρα δεν εκπέμπει και την ποσότητα CO₂ που αναγράφεται στην έγκριση τύπου που το συνοδεύει. Για την καταγραφή των επίσημων εκπομπών ρύπων χρησιμοποιούνται λάστιχα με μικρότερη τριβή κύλισης, ειδικά λιπαντικά στον κινητήρα, αφύσικα λεία οδοστρώματα και άλλα τρικ που ρίχνουν την κατανάλωση και τις εκπομπές CO₂. Πρόκειται δηλαδή για παραπληροφόρηση του αγοραστή, αφού τελικά αυτός παραλαμβάνει ένα διαφορετικό προϊόν από αυτό που διαφημίζεται. Υπολογίζεται ότι ένας οδηγός που διανύει 14.000km/έτος πληρώνει κατά μέσο όρο €135 περισσότερα απ’ότι θα έπρεπε βάσει των επίσημων τιμών κατανάλωσης.

Εξίσου σημαντικό όμως είναι το ότι με αυτό τον τρόπο οι στόχοι που έχει θέσει η Ε.Ε. για τις εκπομπές ρύπων δεν θα επιτευχθούν ποτέ στην πράξη. Το 2010 τα καινούργια αυτοκίνητα στην Ευρώπη επιβάρυναν θεωρητικά την ατμόσφαιρα με 140,4 gr CO₂/km κατά μέσο όρο. Σε σχέση με τα 167,2 gr/km του 2002 η βελτίωση είναι αισθητή, όμως υπολογίζεται ότι πάνω από το 30% αυτής της μείωσης είναι πλασματικό και οφείλεται στο καθόλου τυχαίο «σφάλμα» των τυποποιημένων μετρήσεων. Με τον στόχο για το 2020 να είναι τα 95 gr/km, πρέπει παράλληλα να βρεθεί τρόπος ώστε τα νούμερα να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ένας νέος τρόπος πιστοποίησης των εκπομπών που θα περιορίζει, χωρίς να εξαλείψει πλήρως, τη απόσταση μεταξύ θεωρητικών και πραγματικών εκπομπών CO₂, αναμένεται να εφαρμοστεί από το 2016.

Μια πρόταση με δυνατότητα άμεσης εφαρμογής είναι ο δειγματοληπτικός έλεγχος των αυτοκινήτων που βρίσκονται σε κυκλοφορία, για να διαπιστωθεί αν τα νούμερα που καταγράφουν συμφωνούν με τις επίσημες προδιαγραφές τους. Κάτι τέτοιο γίνεται ήδη στις Η.Π.Α., με ξεκάθαρο αποτέλεσμα στην εγκυρότητα των επίσημων τιμών. Στην Ιαπωνία, από την άλλη, τέτοιος μηχανισμός δεν υπάρχει, όμως το ήθος των εκεί κατασκευαστών τους αποτρέπει από το να ψάχνουν για παραθυράκια και εσκεμμένες παρερμηνείες της νομοθεσίας, όπως στην Ευρώπη...

[Πηγή: Reuters]