Ένας οδηγός που ακολουθεί τις οδηγίες του συστήματος πλοήγησης και ένας άλλος που χαράσσει μόνος του τη διαδρομή του, θα φτάσουν αμφότεροι στον προορισμό τους.

Όμως ο εγκέφαλος του ενός θα έχει δουλέψει σημαντικά παραπάνω κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Και μπορεί αυτό κατά βάση όλοι μας να το ξέραμε, όμως τώρα υπάρχει και μια Πανεπιστημιακή έρευνα που το αποδεικνύει.

Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (University College London), δύο περιοχές του εγκεφάλου λειτουργούν πολύ διαφορετικά ανάλογα με το πώς κινείται οδηγός στο δρόμο. Η πρώτη ονομάζεται «Ιππόκαμπος» και σχετίζεται με τη μνήμη και την κατεύθυνση, ενώ η δεύτερη είναι ο «προμετωπιαίος φλοιός» που αφορά στη λήψη αποφάσεων.

Το δείγμα που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές ήταν 24 οδηγοί με πεδίο δράσης το κέντρο του Λονδίνου και το συμπέρασμα ήταν –προφανώς- ότι οι δύο αυτές περιοχές παρέμειναν ανενεργές σε όσους κινήθηκαν σύμφωνα με τις οδηγίες της πλοήγησης.

Αντιθέτως, όσοι σχεδίασαν και αναπροσάρμοσαν αυτοβούλως τη διαδρομή τους, μοιραία λειτούργησαν τον εγκέφαλό τους σε «πλήρη ισχύ» ώστε να φτάσουν στον προορισμό τους όσο πιο γρήγορα.

Ο Hugo Spiers, καθηγητής πειραματικής Ψυχολογίας στο UCL δήλωσε σε ανακοίνωση που εξέδωσε τα εξής: «Στην οδήγηση, ο Ιππόκαμπος έχει να κάνει με τη δυνατότητα του μυαλού να χαράσσει πιθανές διαδρομές, ενώ ο προμετωπιαίος φλοιός βοηθάει να αποφασίσουμε ποια διαδρομή έχει νόημα να χρησιμοποιήσουμε για να πάμε εκεί που θέλουμε. Όταν ωστόσο κάποιος μας λέει που να πάμε, αυτές οι δραστηριότητες του εγκεφάλου ουσιαστικά απενεργοποιούνται, ενώ πρακτικά χάνουμε κι ένα σοβαρό μέρος από την επαφή μας με το περιβάλλον».

Ο αντίλογος ωστόσο, είναι ότι η πρόοδος που έχουν σημειώσει τα τελευταία χρόνια και τα συστήματα πλοήγησης τα έχει κάνει εξαιρετικά αποτελεσματικά. Και είναι απόλυτα λογικό, αφού παίρνουν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο για την κίνηση που υπάρχει σε κάθε διαδρομή, ενώ μπορούν να μας παρακάμπτουν και από μη κεντρικές αρτηρίες ώστε να μειώνουν σημαντικά το χρόνο της μετακίνησης.

Την ίδια στιγμή όμως οι νευροψυχολόγοι ξεκαθαρίζουν ότι το καλύτερο ακόνισμα του μυαλού είναι η όσο το δυνατόν περισσότερη χρήση του, οπότε το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ της τεχνολογίας και του πόσο τη χρησιμοποιούμε.

[Πηγή: Roadandtrack.com]